Rycheza Lotaryńska: Różnice pomiędzy wersjami

W 1025 roku wraz z mężem została [[koronacja|koronowana]] na królową [[Polska|Polski]]. Pod koniec 1031 roku, w związku z zaistniałą sytuacją polityczną (objęcie władzy przez [[Bezprym]]a i ucieczka Mieszka II do Czech), zdecydowała się na wyjazd z Polski (z podobnych przyczyn kraj w 1037 opuścił jej syn Kazimierz I Odnowiciel). Udała się do Niemiec, zabierając [[Insygnia|insygnia królewskie]] i cały majątek (insygnia znalazły się na nowo w kraju wraz z powrotem Kazimierza Odnowiciela). Możliwe, że powróciła na krótko do Polski po śmierci Mieszka II w 1034 roku. Do końca życia używała tytułu królowej.

Wraz z synem Kazimierzem Odnowicielem dążyła do wzmocnienia władzy monarszej oraz do odbudowania osłabionego aparatu państwowego po [[Powstanie ludowe w Polsce 1038 roku|powstaniu ludowym]] i buncie [[Miecław]]a<ref>Marek Urbański: ''Poczet królowych i żon władców Polskich'', Warszawa 2006, s. 31–32</ref>.

W 1047 wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego w [[Opactwo Brauweiler|klasztoru benedyktyńskiego w Brauweiler]] koło [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]], który był fundacją jej rodziców. Przebywała w nim do śmierci 21 marca 1063. Śmierć Rychezy odbiła się w Niemczech szerokim echem. Jej zgon utrwaliło co najmniej 5 nekrologów. Nekrolog brunwilerski zawiera następujące słowa (w tłumaczeniu polskim): "''Zmarła najsławniejsza Rycheza królowa Polski, córka fundatorów, której pamięć obchodzi się uroczyście''". Prawdopodobnie zdecydowała, że chce być pochowana w Brauweiler. Została jednak pochowana w Kolonii, w niezachowanej współcześnie kolegiacie [[:en:St. Maria ad Gradus|Panny Marii ad Gradus]], której była dobrodziejką.

Po rozebraniu kościoła Panny Marii ad Gradus w 1817 r., jej zwłoki zostały przeniesione w 1817 r. do [[Katedra św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii|katedry kolońskiej]]. W katedrze przenoszono je w różne miejsca, lecz ostatecznie spoczęły w kaplicy chórowej, poświęconej św. Janowi Chrzcicielowi{{odn|Jasiński|1992|s=116–117}}. W dniu 8 września 1959 r. dokonano otwarcia grobowca królowej. Ekspertyza medyczna wykazała, że Rycheza była osobą o wątłej posturze („die„''die selige Rycheza war von kleiner zierlicher Gestalt”Gestalt''”). Okazało się również, że Rycheza złamała kiedyś [[Obojczyk (anatomia)|obojczyk]], co, jak przypuszcza autor protokołu otwarcia grobowca, mogło być spowodowane upadkiem z konia.