Prawda (dziennik): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Historia: zmiana daty z 2017 na 1917 |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
| odpowiednik = |
| odpowiednik = |
||
| organizacja = [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|KPZR]] (dawniej) |
| organizacja = [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|KPZR]] (dawniej) |
||
[[Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej|KPRF]] |
|||
| tematyka = |
| tematyka = |
||
| ukazuje_się_od = [[1912]] |
| ukazuje_się_od = [[1912]] |
Wersja z 18:03, 8 lis 2018
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | WD: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Rosja |
Średni nakład |
100.000 |
Strona internetowa |
Prawda (ros. Правда) – nazwa gazety codziennej, będącej oficjalnym organem prasowym Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i jej poprzedniczek.
Historia
W latach 1908-1912 w Wiedniu wychodziła socjaldemokratyczna gazeta "Prawda" kierowana przez Lwa Trockiego należącego wtedy do frakcji mienszewików (tzw. wiedeńska "Prawda"). W roku 1912 na szóstej konferencji SDPRR(b) odbywającej się w Pradze powołano z inicjatywy Lenina do istnienia gazetę o tej samej nazwie jako organ frakcji bolszewików. Pierwszy numer leninowskiej "Prawdy" wyszedł 22 kwietnia (5 maja) 1912 roku[1]. Gazeta była przemycana na teren Imperium Rosyjskiego, a jej nakład sięgał 40-60 tysięcy egzemplarzy.
Po rewolucji lutowej Prawda była wydawana w Piotrogrodzie, jako organ KC i komitetu piotrogrodzkiego SDPRR(b). Jej nakład sięgał wtedy 85-90 tys. egzemplarzy. W marcu 1917 roku z zsyłki wrócili Józef Stalin i Lew Kamieniew, którzy przejęli redakcję Prawdy. Pierwszy porewolucyjny numer ukazał się w niedzielę, 5 marca 1917 roku. Na winiecie pojawiło się wówczas hasło, które towarzyszyło gazecie przez kolejne lata: "Proletariusze wszystkich krajów łączcie się".[2]
Po przejęciu władzy przez bolszewików w wyniku tzw. rewolucji październikowej siedziba gazety została przeniesiona do Moskwy, gdzie wychodziła odtąd jako organ KC partii. Przez cały okres władzy komunistycznej w Rosji i ZSRR była najważniejszym dziennikiem kraju (obok rządowego dziennika Izwiestija) i głównym narzędziem propagandy komunistycznej. Jej nakład sięgał 10,6 miliona egzemplarzy (w 1975) W roku 1991 gazeta decyzją Borysa Jelcyna wobec puczu Janajewa przestała być organem KPZR. Obecnie jej nakład wynosi ok. 100 tys. egz.
Człon nazwy "prawda" nosiły też inne dzienniki partyjne w ZSRR, np. Komsomolskaja Prawda, dzienniki lokalne. Część z nich pozostała przy tej nazwie do dziś.
Redaktorzy naczelni Prawdy
- Lenin, Połatiejew, Jegorow, Jeremiejew, Mołotow, Stalin i inni - kolegium redakcyjne (1912-1918)
- Nikołaj Bucharin (1918—1929)
- Michaił Olminski
- Maksimilian Sawieljew (1928—1930)
- Haralds Krūmiņš (1930)
- Lew Mechlis (1930—1937)
- ? (1937-1940) - okres "czystki", red. nieznany
- Piotr Pospiełow (1940—1949)
- Michaił Susłow (1949—1950)
- Leonid Iljiczow (1951—1952)
- Dmitrij Szepiłow (1952—1956)
- Pawieł Satiukow (1956—1964)
- Aleksiej Rumiancew (1964—1965)
- Michaił Zimianin (1965—1976)
- Wiktor Afanasjew (1976—1989)
- Iwan Frołow (1989—1991)
- Giennadij Sielezniow (1991—1993)
- Wiktor Linnik (1993—1994)
- Aleksander Iljin (1994—2003)
- Walentin Szurczanow (2005-2009)
- Boris Komocki (od 2009)
Przypisy
- ↑ oldgazette.ru
- ↑ Małgorzata Dwornik , Historia gazety Prawda. Co proletariusze wszystkich krajów robią dzisiaj, „Reporterzy.info”, 23 lipca 2018 .