Ernst Kalwitzki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: zmiana szablon Szablon:Piłkarz infobox na tymczasowy Szablon:Piłkarz infobox/stary na czas prac nad szablonem |
→Po zakończeniu kariery: poprawne encyklopedyczne nazewnictwo |
||
| Linia 47: | Linia 47: | ||
== Po zakończeniu kariery == |
== Po zakończeniu kariery == |
||
Ernst Kalwitzki po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] grał krótko w Rhenania Köln, a [[1949]] w Preußisch-Oldendorf zakończył karierę piłkarską. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Kalwitzki był przez pewien czas trenerem [[SG Wattenscheid 09]]. Następnie był porządkowym na stadionie [[FC Schalke 04 |
Ernst Kalwitzki po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] grał krótko w Rhenania Köln, a [[1949]] w Preußisch-Oldendorf zakończył karierę piłkarską. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Kalwitzki był przez pewien czas trenerem [[SG Wattenscheid 09]]. Następnie był porządkowym na stadionie [[FC Schalke 04]] – [[Glückauf-Kampfbahn]] aż do momentu przenosin zespołu na [[Parkstadion]]. |
||
== Życie prywatne == |
== Życie prywatne == |
||
Wersja z 12:05, 11 lis 2018
Szablon:Piłkarz infobox/stary Ernst Kalwitzki (ur. 3 października 1909 w Gelsenkirchen, zm. 3 lutego 1991 w Bremie) – niemiecki piłkarz, grający na pozycji napastnika. Wieloletni zawodnik Schalke 04 Gelsenkirchen.
Kariera piłkarska
Ernst Kalwitzki karierę piłkarską rozpoczął w Union Gelsenkirchen i grał w nim do 1933. Następnie przeniósł do FC Schalke 04, gdzie przez wiele lat wraz z Fritzem Szepanem stanowił o sile ataku drużyny Die Königsblauen. W latach 1933-1942 z tym zespołem sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo Niemiec, a w sezonie 1937 zdobył Puchar Niemiec.
W sezonie 1939 rozegrał jeden z najlepszych w swojej piłkarskiej karierze. W finale mistrzostw Niemiec jego FC Schalke 04 wygrało z Admirą Wiedeń 9:0, a Kalwitzki w tym meczu strzelił pięć bramek. Mimo tego w reprezentacji III Rzeszy nie zagrał ani razu, gdyż selekcjoner Sepp Herberger stawiał na Ernsta Lehnera z TSV Schwaben Augsburg[1].
Łącznie dla FC Schalke 04 w mistrzostwach Niemiec rozegrał 66 meczów i strzelił 54 bramki, a w Pucharze Niemiec strzelił 28 goli w 36 meczach.
W 1942 Kalwitzki został powołany do Wermachtu. Po szkoleniu w Bonn Kalwitzki przeszedł na front wschodni. Po tym jak, podczas jednej z walk został ranny, wrócił do Goslar – głównej siedziby Wermachtu w czasie II wojny światowej. Tam dostał się amerykańskiej niewoli.
Sukcesy
- Mistrz Niemiec: 1934, 1935, 1937, 1939, 1940, 1942
- Puchar Niemiec: 1937
Po zakończeniu kariery
Ernst Kalwitzki po zakończeniu II wojny światowej grał krótko w Rhenania Köln, a 1949 w Preußisch-Oldendorf zakończył karierę piłkarską. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Kalwitzki był przez pewien czas trenerem SG Wattenscheid 09. Następnie był porządkowym na stadionie FC Schalke 04 – Glückauf-Kampfbahn aż do momentu przenosin zespołu na Parkstadion.
Życie prywatne
Ernst Kalwitzki jest teściem Helmuta Jagielskiego – piłkarza m.in. Werderu Brema. Na początku lat 70. Kalwitzki przeniósł się wraz z rodziną do Bremy, gdzie zmarł 3 lutego 1991 w wieku 82 lat.
Przypisy
- ↑ 1000 piłkarzy świata. Najlepsi piłkarze wszech czasów. Warszawa: Olesiejuk Sp. z o.o., 2008, s. 165. ISBN 978-83-7626-717-3.
Literatura
- Lorenz Knieriem, Hardy Grüne: Spielerlexikon 1890-1963. AGON Sportverlag, Kassel, ohne Jahreszahl, ISBN 978-3-89784-148-2