François Chabot: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linki wewnętrzne oraz wykonuje dr. zmiany typograficzne i techn. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Polityk infobox |
{{Polityk infobox |
||
|polityk = François Chabot |
|polityk = François Chabot |
||
|grafika = [[Plik:FrancoisChabot.jpg| |
|grafika = [[Plik:FrancoisChabot.jpg|240px|right|thumb]] |
||
|opis grafiki = François Chabot |
|opis grafiki = François Chabot |
||
|data urodzenia = [[23 października]] [[1756]] |
|data urodzenia = [[23 października]] [[1756]] |
||
|miejsce urodzenia = [[Saint-Geniez- |
|miejsce urodzenia = [[Saint-Geniez-d’Olt]] |
||
|data śmierci = [[5 kwietnia]] [[1794]] |
|data śmierci = [[5 kwietnia]] [[1794]] |
||
|miejsce śmierci = [[Paryż]] |
|miejsce śmierci = [[Paryż]] |
||
|funkcja = Deputowany do [[Konwent Narodowy|Konwentu Narodowego]] |
|funkcja = Deputowany do [[Konwent Narodowy|Konwentu Narodowego]] |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''François Chabot''' (ur. [[23 października]] [[1756]] w [[Saint-Geniez- |
'''François Chabot''' (ur. [[23 października]] [[1756]] w [[Saint-Geniez-d’Olt]], zm. [[5 kwietnia]] [[1794]] w [[Paryż]]u) – [[Francja|francuski]] polityk czasów [[Rewolucja francuska|rewolucji]]. Jeden z głównych aktorów słynnego skandalu związanego z [[Sprawa likwidacji Kompanii Indyjskiej|fałszerstwem dekretu o likwidacji Kompanii Indyjskiej]]. |
||
== Przed rewolucją == |
== Przed rewolucją == |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
W marcu 1793 r. Chabot oraz [[Jean Baptiste Bo]] zostali wysłani przez Konwent do [[Aveyron]] w charakterze komisarzy, powołanych w celu dokonania poboru do wojska oraz krzewienia nastrojów rewolucyjnych na prowincji. Chabot nie tylko zrealizował powierzone mu zadanie, ale również opodatkował bogatych mieszkańców regionu i zainspirował szereg wystąpień antyreligijnych. Misję zakończył 5 maja 1793 r., by rozpocząć następną, w [[Tuluza|Tuluzie]], gdzie jego działalność miała podobny charakter. |
W marcu 1793 r. Chabot oraz [[Jean Baptiste Bo]] zostali wysłani przez Konwent do [[Aveyron]] w charakterze komisarzy, powołanych w celu dokonania poboru do wojska oraz krzewienia nastrojów rewolucyjnych na prowincji. Chabot nie tylko zrealizował powierzone mu zadanie, ale również opodatkował bogatych mieszkańców regionu i zainspirował szereg wystąpień antyreligijnych. Misję zakończył 5 maja 1793 r., by rozpocząć następną, w [[Tuluza|Tuluzie]], gdzie jego działalność miała podobny charakter. |
||
Jesienią 1793 jego pozycja polityczna poważnie spadła w związku z wychodzeniem na jaw kolejnych malwersacji finansowych. W listopadzie [[Konwent Narodowy]] zorientował się w fałszerstwie dekretu likwidacyjnego Kompanii Indyjskiej w zamian za łapówkę od jej akcjonariuszy. Chabot, znany z hulaszczego trybu życia, został od razu głównym podejrzanym. [[14 października]] [[Philippe Fabre |
Jesienią 1793 jego pozycja polityczna poważnie spadła w związku z wychodzeniem na jaw kolejnych malwersacji finansowych. W listopadzie [[Konwent Narodowy]] zorientował się w fałszerstwie dekretu likwidacyjnego Kompanii Indyjskiej w zamian za łapówkę od jej akcjonariuszy. Chabot, znany z hulaszczego trybu życia, został od razu głównym podejrzanym. [[14 października]] [[Philippe Fabre d’Églantine]] oskarżył go dodatkowo o udział w spisku mającym na celu ratowanie [[Maria Antonina Austriaczka|uwięzionej królowej]]. Chabot został usunięty z Komitetu Bezpieczeństwa, a następnie aresztowany [[17 listopada]] tego samego roku. Usiłował ratować się, twierdząc, że sprawa Kompanii była w rzeczywistości o wiele szerszym spiskiem politycznym. Taka linia obrony nie przyniosła jednak rezultatu; Chabot został osądzony razem z [[cantoniści|dantonistami]] (wbrew ich protestom), chociaż formalnie nie był z nimi związany w swojej działalności politycznej. Włączenie go do procesu miało skompromitować [[Georges Danton|Dantona]] i potwierdzić w oczach społeczeństwa krążące pogłoski o jego związkach z aferami finansowymi, zwłaszcza sprawą dekretu likwidacyjnego Kompanii Indyjskiej. |
||
Chabot został skazany na karę śmierci i [[gilotyna|zgilotynowany]] 5 kwietnia 1794 r. |
Chabot został skazany na karę śmierci i [[gilotyna|zgilotynowany]] 5 kwietnia 1794 r. |
||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{ |
{{SORTUJ:Chabot, Francois}} |
||
[[Kategoria:Członkowie Komitetu Bezpieczeństwa Powszechnego]] |
[[Kategoria:Członkowie Komitetu Bezpieczeństwa Powszechnego]] |
||
[[Kategoria:Ofiary rewolucji francuskiej]] |
[[Kategoria:Ofiary rewolucji francuskiej]] |
||
Wersja z 18:21, 6 gru 2018
 François Chabot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Deputowany do Konwentu Narodowego | |
| Przynależność polityczna | |
François Chabot (ur. 23 października 1756 w Saint-Geniez-d’Olt, zm. 5 kwietnia 1794 w Paryżu) – francuski polityk czasów rewolucji. Jeden z głównych aktorów słynnego skandalu związanego z fałszerstwem dekretu o likwidacji Kompanii Indyjskiej.
Przed rewolucją
Chabot urodził się w rodzinie kucharza. W 1772 r. wstąpił do zakonu kapucynów w Rodez. Złożył śluby wieczyste, jednak już wtedy interesował się polityką, na miarę możliwości zakonnika. Przyłapany na lekturze oświeceniowych filozofów w 1788 r. otrzymał formalny zakaz spowiadania. Rok później zaczął pracę w parafii w miejscowości Blois.
Rewolucja
Po uchwaleniu konstytucji cywilnej kleru Chabot natychmiast złożył przysięgę na wierność państwu. Współorganizował pierwszą filię klubu jakobinów w Rodez, został wybrany deputowanym do Legislatywy, gdzie zaliczał się do skrajnej lewicy. Zaczął również aktywnie uczestniczyć w pracach klubu kordelierów, gdyż uznał stołeczny klub jakobinów za niewystarczająco radykalny.
Bez problemu uzyskał wybór na członka Konwentu, gdzie reprezentował departament Loir-et-Cher, a następnie został powołany do Komitetu Bezpieczeństwa Powszechnego. Głosował za śmiercią Ludwika XVI i przeciwko wnioskowi o ukaranie uczestników masakr wrześniowych. Choć nadal należał do parlamentarnych ultraradykałów, prowadził hulaszczy tryb życia i miał rozliczne romanse. Uczestnicząc w sprawach gospodarczych podejmowanych przez Komitet Bezpieczeństwa Powszechnego, uwikłał się również w do dziś niewytłumaczone do końca malwersacje finansowe.
W marcu 1793 r. Chabot oraz Jean Baptiste Bo zostali wysłani przez Konwent do Aveyron w charakterze komisarzy, powołanych w celu dokonania poboru do wojska oraz krzewienia nastrojów rewolucyjnych na prowincji. Chabot nie tylko zrealizował powierzone mu zadanie, ale również opodatkował bogatych mieszkańców regionu i zainspirował szereg wystąpień antyreligijnych. Misję zakończył 5 maja 1793 r., by rozpocząć następną, w Tuluzie, gdzie jego działalność miała podobny charakter.
Jesienią 1793 jego pozycja polityczna poważnie spadła w związku z wychodzeniem na jaw kolejnych malwersacji finansowych. W listopadzie Konwent Narodowy zorientował się w fałszerstwie dekretu likwidacyjnego Kompanii Indyjskiej w zamian za łapówkę od jej akcjonariuszy. Chabot, znany z hulaszczego trybu życia, został od razu głównym podejrzanym. 14 października Philippe Fabre d’Églantine oskarżył go dodatkowo o udział w spisku mającym na celu ratowanie uwięzionej królowej. Chabot został usunięty z Komitetu Bezpieczeństwa, a następnie aresztowany 17 listopada tego samego roku. Usiłował ratować się, twierdząc, że sprawa Kompanii była w rzeczywistości o wiele szerszym spiskiem politycznym. Taka linia obrony nie przyniosła jednak rezultatu; Chabot został osądzony razem z dantonistami (wbrew ich protestom), chociaż formalnie nie był z nimi związany w swojej działalności politycznej. Włączenie go do procesu miało skompromitować Dantona i potwierdzić w oczach społeczeństwa krążące pogłoski o jego związkach z aferami finansowymi, zwłaszcza sprawą dekretu likwidacyjnego Kompanii Indyjskiej.
Chabot został skazany na karę śmierci i zgilotynowany 5 kwietnia 1794 r.
Zobacz też
Bibliografia
- Jan Baszkiewicz, Stefan Meller, Rewolucja francuska 1789-1794. Społeczeństwo obywatelskie, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, ISBN 83-06-00848-0, OCLC 830214167.
- Jan Baszkiewicz Danton, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980, ISBN 83-06-00343-8.