Ogińscy herbu Oginiec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Pałace: wymiana zdjecia |
m jęz. |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Ogińscy''' – [[Magnateria polska|magnacki]] ród [[Polskie rody książęce|książęcy]] pochodzenia [[Ruś Kijowska|ruskiego]], który wziął swoje nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim – dziś w [[Powiat kowieński|kowieńskim]], pieczętujący się herbem własnym [[Brama (herb szlachecki)|Oginiec]], a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych [[smoleńsk]]iej zaś według innych – [[Czernihów|czernihowskiej]] gałęzi dynastii [[Rurykowicze|Rurykowiczów]]<ref>J. Wolff ''Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku''</ref>. |
'''Ogińscy''' – [[Magnateria polska|magnacki]] ród [[Polskie rody książęce|książęcy]] pochodzenia [[Ruś Kijowska|ruskiego]], który wziął swoje nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim – dziś w [[Powiat kowieński|kowieńskim]], pieczętujący się herbem własnym [[Brama (herb szlachecki)|Oginiec]], a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych [[smoleńsk]]iej zaś według innych – [[Czernihów|czernihowskiej]] gałęzi dynastii [[Rurykowicze|Rurykowiczów]]<ref>J. Wolff ''Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku''</ref>. |
||
Ogińscy dzielili się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących<ref> Zielińska ''Poczet polskich rodów arystokratycznych''. Autorka nie przytacza jednak żadnych na |
Ogińscy dzielili się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących<ref> Zielińska ''Poczet polskich rodów arystokratycznych''. Autorka nie przytacza jednak żadnych na tę okoliczność przypisów ani informacji. Ostatni męscy i żeńscy przedstawiciele tej gałęzi zmarli bezpotomnie w latach 70. XX w. w Polsce. Istnieje wiele rodzin o nazwisku Ogiński niemających z tym rodem nic wspólnego (np. Ogińscy-Kontrymowiczowie), jak również rodzin pochodzenia zarówno szlacheckiego (różnych), mieszczańskiego i chłopskiego</ref>. |
||
== Członkowie rodu == |
== Członkowie rodu == |
Wersja z 14:06, 26 gru 2018
Ogińscy – magnacki ród książęcy pochodzenia ruskiego, który wziął swoje nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim – dziś w kowieńskim, pieczętujący się herbem własnym Oginiec, a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych smoleńskiej zaś według innych – czernihowskiej gałęzi dynastii Rurykowiczów[1].
Ogińscy dzielili się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących[2].
Członkowie rodu
- Jan Jacek Ogiński – hetman polny litewski, wojewoda połocki i mścisławski
- Grzegorz Antoni Ogiński – hetman wielki litewski
- Ludwik Karol Ogiński – duchowny katolicki, biskup smoleński
- Andrzej Ignacy Ogiński – wojewoda trocki, dyplomata
- Ignacy Ogiński – marszałek wielki litewski, kasztelan wileński, oboźny litewski i dyplomata.
- Tadeusz Ogiński – wojewoda trocki
- Marcjan Aleksander Ogiński – kanclerz wielki litewski, wojewoda trocki.
- Michał Kazimierz Ogiński – hetman wielki litewski, polski kompozytor
- Marcjan Michał Ogiński[3] – wojewoda witebski od 1730 r.
- Michał Kleofas Ogiński – polski kompozytor, podskarbi wielki litewski
- Amelia Załuska z Ogińskich kompozytorka, poetka, malarka, współzałożycielka (wraz z mężem, Karolem Załuskim) uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. Córka Michała Kleofasa Ogińskiego
Pałace
-
Pałac w Zalesiu
-
Pałac Słuszków w Wilnie
-
Pałac w Grodnie (u dołu, po prawej, póź. browar)
-
Ruiny pałacu w Słonimiu
-
Pałac Ministra Skarbu w Warszawie przebudowany z dawnego pałacu Ogińskich
-
Pałac w Retowie (nie istnieje)
-
Pałac w Dukorze (nie istnieje)
Inne siedziby Ogińskich:
- Pałac w Białyniczach (ruiny)
- Dwór w Wiejsiejach (nie istnieje, rozebrany w 1928 roku)
Przypisy
- ↑ J. Wolff Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku
- ↑ Zielińska Poczet polskich rodów arystokratycznych. Autorka nie przytacza jednak żadnych na tę okoliczność przypisów ani informacji. Ostatni męscy i żeńscy przedstawiciele tej gałęzi zmarli bezpotomnie w latach 70. XX w. w Polsce. Istnieje wiele rodzin o nazwisku Ogiński niemających z tym rodem nic wspólnego (np. Ogińscy-Kontrymowiczowie), jak również rodzin pochodzenia zarówno szlacheckiego (różnych), mieszczańskiego i chłopskiego
- ↑ http://litopys.org.ua/sborlet/sborlet07.htm – informacja o Marcyanie Ogińskim na stronie Kroniki Witebskiej