Ogińscy herbu Oginiec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Pałace: wymiana zdjecia
m jęz.
Linia 4: Linia 4:
'''Ogińscy''' – [[Magnateria polska|magnacki]] ród [[Polskie rody książęce|książęcy]] pochodzenia [[Ruś Kijowska|ruskiego]], który wziął swoje nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim – dziś w [[Powiat kowieński|kowieńskim]], pieczętujący się herbem własnym [[Brama (herb szlachecki)|Oginiec]], a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych [[smoleńsk]]iej zaś według innych – [[Czernihów|czernihowskiej]] gałęzi dynastii [[Rurykowicze|Rurykowiczów]]<ref>J. Wolff ''Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku''</ref>.
'''Ogińscy''' – [[Magnateria polska|magnacki]] ród [[Polskie rody książęce|książęcy]] pochodzenia [[Ruś Kijowska|ruskiego]], który wziął swoje nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim – dziś w [[Powiat kowieński|kowieńskim]], pieczętujący się herbem własnym [[Brama (herb szlachecki)|Oginiec]], a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych [[smoleńsk]]iej zaś według innych – [[Czernihów|czernihowskiej]] gałęzi dynastii [[Rurykowicze|Rurykowiczów]]<ref>J. Wolff ''Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku''</ref>.


Ogińscy dzielili się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących<ref> Zielińska ''Poczet polskich rodów arystokratycznych''. Autorka nie przytacza jednak żadnych na okoliczność przypisów ani informacji. Ostatni męscy i żeńscy przedstawiciele tej gałęzi zmarli bezpotomnie w latach 70. XX w. w Polsce. Istnieje wiele rodzin o nazwisku Ogiński niemających z tym rodem nic wspólnego (np. Ogińscy-Kontrymowiczowie), jak również rodzin pochodzenia zarówno szlacheckiego (różnych), mieszczańskiego i chłopskiego</ref>.
Ogińscy dzielili się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących<ref> Zielińska ''Poczet polskich rodów arystokratycznych''. Autorka nie przytacza jednak żadnych na okoliczność przypisów ani informacji. Ostatni męscy i żeńscy przedstawiciele tej gałęzi zmarli bezpotomnie w latach 70. XX w. w Polsce. Istnieje wiele rodzin o nazwisku Ogiński niemających z tym rodem nic wspólnego (np. Ogińscy-Kontrymowiczowie), jak również rodzin pochodzenia zarówno szlacheckiego (różnych), mieszczańskiego i chłopskiego</ref>.


== Członkowie rodu ==
== Członkowie rodu ==

Wersja z 14:06, 26 gru 2018

Herb Oginiec
Alegoria przedstawiająca herb Ogińskich z okresu 1688-1710

Ogińscymagnacki ród książęcy pochodzenia ruskiego, który wziął swoje nazwisko od miejscowości Oginty niegdyś w powiecie żyżmorskim – dziś w kowieńskim, pieczętujący się herbem własnym Oginiec, a wywodzący się od książąt na Kozielsku, będących odnogą według jednych smoleńskiej zaś według innych – czernihowskiej gałęzi dynastii Rurykowiczów[1].

Ogińscy dzielili się na dwie główne linie: 1) tzw. "magnacką", która wygasła w 1909 r., oraz 2) "brasławską", której przedstawiciele nie byli w stanie uzyskać w Rosji potwierdzenia tytułu książęcego. Ci ostatni uchodzą w niektórych publikacjach za nadal istniejących[2].

Członkowie rodu

Pałace

Inne siedziby Ogińskich:

Przypisy

  1. J. Wolff Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku
  2. Zielińska Poczet polskich rodów arystokratycznych. Autorka nie przytacza jednak żadnych na tę okoliczność przypisów ani informacji. Ostatni męscy i żeńscy przedstawiciele tej gałęzi zmarli bezpotomnie w latach 70. XX w. w Polsce. Istnieje wiele rodzin o nazwisku Ogiński niemających z tym rodem nic wspólnego (np. Ogińscy-Kontrymowiczowie), jak również rodzin pochodzenia zarówno szlacheckiego (różnych), mieszczańskiego i chłopskiego
  3. http://litopys.org.ua/sborlet/sborlet07.htm – informacja o Marcyanie Ogińskim na stronie Kroniki Witebskiej