Nagykanizsa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Miejscowość infobox}} |
→Historia: Rozbudowa, ilustracja |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[Plik:Canischa.png|thumb|left|240px|Miasto w czasie oblężenia przez Turków w 1600 r.]] |
|||
Miejscowość znana od średniowiecza, pierwsza wzmianka z 1245 r. Miasto zajęte przez [[Turcy|Turków]] w roku [[1600]], zniszczone przez pożar w końcu [[XVIII wiek]]u. Znaczne ożywienie gospodarcze wraz z uruchomieniem linii kolejowej z Budapesztu nad Adriatyk w II połowie XIX w. W okresie międzywojennym odkrycie pod miastem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. Jeden z ośrodków pobytu uchodźców polskich w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. |
|||
Miejscowość znana od średniowiecza, pierwsza wzmianka z 1245 r. Na wysepce na rzece [[Kanizsa (rzeka)|Kanizsa]] [[Kanizsai (rodzina)|ród Kanizsai]] wybudował czworoboczny zamek obronny, przy którym rozwinęło się miasto. Osiągnęło ono szczyt swojego znaczenia w pierwszej poł. XVI w., kiedy było ważnym ośrodkiem handlu z [[Italia|Italią]] i [[Styria|Styrią]]. Obok [[Szigetvár]]u Kanizsa była najważniejszą twierdzą na pd.-zach. ówczesnych [[Węgry|Węgier]]. |
|||
Kiedy [[Imperium Osmańskie|Turcy]] zajęli w 1571 r. zamek, mieszkańcy schronili się w ufortyfikowanym mieście, które zostało zajęte przez Turków dopiero w roku [[1600]]. Zamek był siedzibą tureckiego [[wilajet]]u do roku 1690. Po wycofaniu się Osmanów [[Wiedeń|wiedeńska]] Rada Wojenna kazała w 1702 r. zniszczyć zamek, a do opustoszonego miasta zostali sprowadzeni nowi osadnicy z Niemiec, [[Chorwacja|Chorwacji]] i [[Serbia|Serbii]]. |
|||
W 1765 r. książę [[Lajos Batthyány]], [[Palatyn (tytuł)|palatyn]] Węgier, sprowadził do miasta zakon [[Pijarzy|pijarów]], którzy założyli w nim wkrótce szkołę i znane później liceum. Po zniszczeniu miasta przez pożar w końcu [[XVIII wiek]]u kolejne znaczne ożywienie gospodarcze nastąpiło w l. 1860. wraz z uruchomieniem linii kolejowej, łączącej Wiedeń i [[Budapeszt]] z [[Rijeka|Rijeką]] nad [[Adriatyk]]iem. W 1895 r. założona wcześniej szkoła handlowa została przekształcona w uniwersytet. W okresie międzywojennym kolejnym impulsem do rozwoju było odkrycie pod miastem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. |
|||
Nagykanizsa była jednym z ośrodków pobytu uchodźców polskich w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. |
|||
== Postacie związane z miastem == |
== Postacie związane z miastem == |
Wersja z 00:21, 31 gru 2018
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Komitat | |||||
Powiat | |||||
Zarządzający |
Sándor Dénes↗ | ||||
Powierzchnia |
148,40 km² | ||||
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
93 | ||||
Kod pocztowy |
8800 | ||||
Położenie na mapie Węgier | |||||
46°27′N 17°00′E/46,450000 17,000000 | |||||
Strona internetowa |
Nagykanizsa (niem. Großkirchen, Groß-Kanizsa, tur. Kanije, serb. Velika Kanjiža / Велика Кањижа) – miasto węgierskie (49,85 tys. mieszkańców w I 2011 r.) w komitacie Zala na południowym zachodzie kraju.
Ośrodek przemysłu naftowego (po odkryciu pobliskich złóż ropy naftowej w latach 30. XX wieku).
Historia
Miejscowość znana od średniowiecza, pierwsza wzmianka z 1245 r. Na wysepce na rzece Kanizsa ród Kanizsai wybudował czworoboczny zamek obronny, przy którym rozwinęło się miasto. Osiągnęło ono szczyt swojego znaczenia w pierwszej poł. XVI w., kiedy było ważnym ośrodkiem handlu z Italią i Styrią. Obok Szigetváru Kanizsa była najważniejszą twierdzą na pd.-zach. ówczesnych Węgier.
Kiedy Turcy zajęli w 1571 r. zamek, mieszkańcy schronili się w ufortyfikowanym mieście, które zostało zajęte przez Turków dopiero w roku 1600. Zamek był siedzibą tureckiego wilajetu do roku 1690. Po wycofaniu się Osmanów wiedeńska Rada Wojenna kazała w 1702 r. zniszczyć zamek, a do opustoszonego miasta zostali sprowadzeni nowi osadnicy z Niemiec, Chorwacji i Serbii.
W 1765 r. książę Lajos Batthyány, palatyn Węgier, sprowadził do miasta zakon pijarów, którzy założyli w nim wkrótce szkołę i znane później liceum. Po zniszczeniu miasta przez pożar w końcu XVIII wieku kolejne znaczne ożywienie gospodarcze nastąpiło w l. 1860. wraz z uruchomieniem linii kolejowej, łączącej Wiedeń i Budapeszt z Rijeką nad Adriatykiem. W 1895 r. założona wcześniej szkoła handlowa została przekształcona w uniwersytet. W okresie międzywojennym kolejnym impulsem do rozwoju było odkrycie pod miastem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.
Nagykanizsa była jednym z ośrodków pobytu uchodźców polskich w czasie II wojny światowej.
Postacie związane z miastem
- Károly Kaán (1867-1940) – węgierski leśnik, pionier ochrony przyrody
Miasta partnerskie
Bibliografia
- Węgierski Urząd Statystyczny
- Jarosław Swajdo Węgry, Wydawnictwo BOSZ, Olszanica 2014, ISBN 978-83-7576-198-6.