Szydłów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
int. |
→Położenie: drobne merytoryczne |
||
Linia 126: | Linia 126: | ||
Szydłów położony jest na [[Pogórze Szydłowskie|Pogórzu Szydłowskim]] stanowiącym formę przejściową pomiędzy [[Góry Świętokrzyskie|Górami Świętokrzyskimi]] a nizinną [[Niecka Połaniecka|Niecką Połaniecką]]. Tereny miejscowości wchodzą w skład [[Chmielnicko-Szydłowski Obszar Chronionego Krajobrazu|Chmielnicko-Szydłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu]]. |
Szydłów położony jest na [[Pogórze Szydłowskie|Pogórzu Szydłowskim]] stanowiącym formę przejściową pomiędzy [[Góry Świętokrzyskie|Górami Świętokrzyskimi]] a nizinną [[Niecka Połaniecka|Niecką Połaniecką]]. Tereny miejscowości wchodzą w skład [[Chmielnicko-Szydłowski Obszar Chronionego Krajobrazu|Chmielnicko-Szydłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu]]. |
||
Miasto położone jest ok. 40 km na południowy wschód od [[Kielce|Kielc]] oraz ok. 12 km na zachód od [[Staszów|Staszowa]]. Miejscowość znajduje się w obszarze [[zlewnia|zlewni]] rzeki [[Wschodnia|Wschodniej]], dopływu [[Czarna (dopływ Wisły)|Czarnej Staszowskiej]]. |
|||
Ze względu na powszechne w okolicach Szydłowa sady [[Śliwa|śliwkowe]] (około 1000) miejscowość bywa nazywana śliwkową stolicą Polski. Co roku w Szydłowie odbywa się ''Święto Śliwki'', czyli ''Dni Szydłowa'', podczas których prezentowane są owoce z miejscowych sadów. |
Ze względu na powszechne w okolicach Szydłowa sady [[Śliwa|śliwkowe]] (około 1000) miejscowość bywa nazywana śliwkową stolicą Polski. Co roku w Szydłowie odbywa się ''Święto Śliwki'', czyli ''Dni Szydłowa'', podczas których prezentowane są owoce z miejscowych sadów. |
||
Przez |
Przez miasto przebiegają drogi wojewódzkie: nr [[Droga wojewódzka nr 765|765]] z [[Osiek (województwo świętokrzyskie)|Osieka]] do [[Chmielnik (województwo świętokrzyskie)|Chmielnika]] oraz nr [[Droga wojewódzka nr 756|756]] ze [[Starachowice|Starachowic]] do [[Stopnica|Stopnicy]]. |
||
Miejscowość jest punktem początkowym {{szlak|żółty}} [[Żółty szlak turystyczny Szydłów - Widełki|żółtego szlaku turystycznego]] prowadzącego do [[Widełki (województwo świętokrzyskie)|Widełek]]. |
Miejscowość jest punktem początkowym {{szlak|żółty}} [[Żółty szlak turystyczny Szydłów - Widełki|żółtego szlaku turystycznego]] prowadzącego do [[Widełki (województwo świętokrzyskie)|Widełek]]. |
Wersja z 23:52, 3 sty 2019
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Brama Krakowska | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Prawa miejskie |
1329–1869 i od 2019 | ||
Burmistrz |
Andrzej Tuz | ||
Powierzchnia |
1,62 km² | ||
Wysokość |
300 m n.p.m. | ||
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
(+48) 41 | ||
Kod pocztowy |
28-225 | ||
Tablice rejestracyjne |
TSZ | ||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||
Położenie na mapie Polski | |||
50°35′26″N 21°00′10″E/50,590556 21,002778 | |||
SIMC |
0275062 | ||
Urząd miejski Rynek 228-225 Szydłów | |||
Strona internetowa |
Szydłów – miasto w południowej Polsce, położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, siedziba gminy Szydłów[1].
Miasto królewskie w powiecie wiślickim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku[2]. Prawa miejskie w latach 1329–1869 oraz ponownie od 1 stycznia 2019[3][4].
Współczesne części Szydłowa
Poniżej w tabeli 1 integralne części Szydłowa (0275062) z aktualnie przypisanym im numerem SIMC (zgodnym z Systemem Identyfikatorów i Nazw Miejscowości) z katalogu TERYT (Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju)[5].
Tabela 1. Integralne części Szydłowa Identyfikator miejscowości Nazwa
miejscowościRodzaj
miejscowości1019533 Doły Osowskie część miasta 1019562 Przedmieście
Krakowskieczęść miasta 1019579 Przedmieście Opatowskie część miasta
Dawne części Szydłowa – obiekty fizjograficzne
W latach 70. ubiegłego wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Szydłowa zawarty w tabeli 2.
Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada SZYDŁÓW
- Szydłów
- Doły Osowskie
- Miasto
- Piaski
- Przedmieście Kra-
kowskie- Przedmieście Op-
atowskie
- Dołki – pole
- Duże Doły – pole
- Kamionka – pole
- Ku Brzezinom – pole
- Ku Korytnicy – pole
- Ku Kotuszowu – pole
- Ku Rakowu – pole
- Ku Staszowu – pole
- Łyczka – pole
- Małe Dołki – pole
- Niwa – pole
- Ogrody – pole
- Piaski – pole
- Pod Wolicą – pole
- Połaniecka Droga – droga
- Ściegna – droga
- Za Dołami – pole
- Za Solecką Drogą – pole
- Zamczysko – pole
Ulice
Poniżej w tabeli 3 ulice będące integralną częścią miasta Osiek, z aktualnie przypasanym im numerem zgodnym z TERYT z katalogu ULIC[7].
Tabela 3. Ulice wchodzące w skład miasta na podstawie TERYT[7] Symbol
ulicyNazwa ulicy Symbol
ulicyNazwa ulicy Symbol
ulicyNazwa ulicy Symbol
ulicyNazwa ulicy 00432 ul. Armii Krajowej 08379 ul. Kielecka 18432 ul. Rakowska 22659 ul. Targowa 02247 ul. Brzezińska 09546 ul. Kościelna 19253 ul. Rynek 23406 ul. Urocza 03114 ul. Cmentarna 09796 ul. Krakowska 20523 ul. Solecka 11653 ul. Władysława Łokietka 05939 ul. Górki 14834 ul. Ogrodowa 21073 ul. Staszowska 11651 os. Władysława Łokietka 08265 ul. Kazimierza Wielkiego 15073 ul. Opatowska 21970 ul. Szkolna 24879 ul. Wschodnia
Aktualnie w obrębie administracyjnym miasta znajduje się 19 ulic i jedno osiedle.
Położenie
Szydłów położony jest na Pogórzu Szydłowskim stanowiącym formę przejściową pomiędzy Górami Świętokrzyskimi a nizinną Niecką Połaniecką. Tereny miejscowości wchodzą w skład Chmielnicko-Szydłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Miasto położone jest ok. 40 km na południowy wschód od Kielc oraz ok. 12 km na zachód od Staszowa. Miejscowość znajduje się w obszarze zlewni rzeki Wschodniej, dopływu Czarnej Staszowskiej.
Ze względu na powszechne w okolicach Szydłowa sady śliwkowe (około 1000) miejscowość bywa nazywana śliwkową stolicą Polski. Co roku w Szydłowie odbywa się Święto Śliwki, czyli Dni Szydłowa, podczas których prezentowane są owoce z miejscowych sadów.
Przez miasto przebiegają drogi wojewódzkie: nr 765 z Osieka do Chmielnika oraz nr 756 ze Starachowic do Stopnicy.
Miejscowość jest punktem początkowym żółtego szlaku turystycznego prowadzącego do Widełek.
Szydłów znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.
W Szydłowie znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Funkcjonuje publiczny zakład opieki zdrowotnej, Szkoła Podstawowa im. Jana Kaczorowskiego, Gimnazjum im. Władysława Reymonta oraz Gminny Klub Sportowy.
Historia
Pierwsza wzmianka o Szydłowie pochodzi z 1191. Osada wymieniana jest w akcie uposażenia kolegiaty sandomierskiej, której mieszkańcy Szydłowa oddawali dziesięcinę. Wieś była własnością królewską (królewszczyzna). Osada znajdowała się na odgałęzieniu nadwiślańskiego szlaku handlowego, które prowadziło ze Staszowa w stronę Chęcin, Małogoszcza oraz Przedborza. Szlak ten nabrał znaczenia w XIV wieku po zjednoczeniu Polski po rozbiciu dzielnicowym[8]. 1 lipca 1329 r. król Władysław I Łokietek nadał Szydłowowi prawa miejskie – średzkie.
W połowie XIV w. król Kazimierz Wielki wzniósł tutaj warowny zamek oraz kościół pw. Świętego Władysława. Miasto zostało otoczone obronnym murem z trzema bramami: Krakowską, Opatowską i Wodną. W XV w. w Szydłowie zbierał się sąd ziemski dla okolicznej szlachty[9]. W 1403 Świdrygiełło otrzymał Szydłów od brata – króla Jagiełły. Od XV do XVIII wieku Szydłów był siedzibą starostwa niegrodowego. Był ważnym ośrodkiem rzemieślniczym. Pierwsze cechy rzemieślnicze powstały tu prawdopodobnie na początku XV w. W Szydłowie rozwijało się między innymi kowalstwo, siodlarstwo, bednarstwo i kotlarstwo. W mieście znajdowała się duża gmina żydowska.
Korzystne położenie na szlaku handlowym sprawiało, że w Szydłowie rozwijał się handel. Miasto czerpało dochody z tranzytu wina, chmielu oraz stad bydła. Kupcy szydłowscy ze swoimi towarami jeździli do Sandomierza. W 1488 doszło w Sandomierzu do konfliktu o plac targowy, który przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka został rozstrzygnięty na korzyść kupców szydłowskich. Od tego czasu musieli oni płacić wyłącznie za zajmowanie miejsca na rynku, byli natomiast zwolnieni z opłat za plac poza miastem.
W XVI wieku miasto słynęło z produkcji sukna. Działały tu cechy krawców, piekarzy, szewców, prasołów i garncarzy, a także zbiorowy cech grupujący kowali, ślusarzy, siodlarzy, bednarzy, kotlarzy, mieczników, czapników oraz wędzidlarzy. Istnienie tego cechu potwierdził w 1523 król Zygmunt I Stary. W 1528 w Szydłowie wybudowano wodociągi oraz miejskie łaźnie. W 1564 znajdowało się tu 180 domów. 49 z nich ulokowanych było przy rynku, 75 przy ulicach, a pozostałe 56 na przedmieściach[8]. W mieście było 110 warsztatów rzemieślniczych oraz 7 przekupni[8]. W Szydłowie funkcjonował browar. Uposażenie miasta wynosiło 42 łany. Dochody z produkcji i wyszynku trunków były przeznaczane na konserwację murów miejskich oraz miejskie bruki. W 1565 znaczna część Szydłowa została zniszczona przez pożar. W okresie tym w Szydłowie osiedlało się wielu Żydów. W latach 1534–1564 wybudowali oni murowaną bożnicę. W 1588 kupcy żydowscy zostali zrównani w prawach z kupcami chrześcijańskimi. W XVI w. działali tu bracia polscy[10].
Od pierwszej połowy XVII wieku następował stopniowy upadek miasta. W 1630 Szydłów został spalony przez oddział zbuntowanych wojsk najemnych. Nieopłacone wojsko nie mogąc dostać się w obręb murów, podpaliło przedmieścia, od których zajęła się także część miasta. Ogromne zniszczenia przyniósł potop szwedzki oraz najazd Rakoczego. W 1655 miasto i zamek zostały zniszczone. Z 1300 mieszkańców Szydłowa ocalało zaledwie ok. 350. Liczba domów zmniejszyła się do 54 w 1663[8]. Po tej klęsce miastu nie udało się już podźwignąć. W czasie III wojny północnej w Szydłowie wybuchła zaraza, która zdziesiątkowała miejscową ludność.
W drugiej połowie XVIII w. ziemia mieszczan szydłowskich została zagarnięta przez starostę Macieja Sołtyka. Próbował on także zlikwidować samorząd miejski. W 1777 doszło do zbrojnego starcia, w którym uczestniczyło 300 mieszczan z Szydłowa i Pierzchnicy oraz okolicznych chłopów. Zbrojnym udało się odebrać zagrabione mienie i dochody. Starostę poparł w sporze Stanisław August Poniatowski, król ograniczył się jednak do upomnienia i przestrogi dla mieszczan.
W 1789 miasto miało murowany ratusz, 5 młynów na rzece Ciekącej oraz 196 domów. Wiele z nich było jednak opuszczonych, a miejscowy zamek zrujnowany[8]. W 1827 Szydłów miał 202 domy i 1556 mieszkańców[8].
W 1793 w mieście pomimo utraty jego znaczenia, powstał sąd ziemski. Po III rozbiorze Szydłów znalazł się w zaborze austriackim. W 1809 miasto stało się siedzibą powiatu w Księstwie Warszawskim. Od 1815 w zaborze rosyjskim. W 1850 powiat szydłowski zlikwidowano i włączono w granice powiatu stopnickiego. W 1869 Szydłów utracił prawa miejskie.
W 1929 osada miała 2246 mieszkańców, z czego ok. 30% stanowili Żydzi.
Podczas II wojny światowej Niemcy utworzyli tutaj getto, w którym przetrzymywanych było około tysiąca osób, zgładzonych później w obozach koncentracyjnych. Szydłów został w znacznym stopniu zniszczony na skutek działań wojennych 1944–1945. W latach powojennych został odbudowany.
22 lipca 1944 Szydłów został zajęty przez oddział Armii Ludowej pod dowództwem Stanisława Dorosiewicza. Rozbrojono posterunek policji i zajęto magazyny niemieckie[11].
W 1960 Szydłów liczył 1402 mieszkańców[8]. W 1961 otwarto Muzeum Regionalne w Szydłowie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Konsultacje lokalne w sprawie nadania statusu miasta (2017)
Przeprowadzenie konsultacji w sprawie nadania statusu miasta odbyły się w terminie od 15 maja do 31 lipca 2017 r.[12] 79,36% mieszkańców gminy Szydłów opowiedziało się za przywróceniem praw miejskich Szydłowowi przy frekwencji 54,88% (w tym 81,97% mieszkańców Szydłowa przy frekwencji 61,41%)[13]. 23 listopada 2017 postanowiono wystąpić z wnioskiem o nadanie statusu miasta miejscowości Szydłów[14]. Na podstawie pozytywnych konsultacji przeprowadzonych w 2017 roku postanowiono wystąpić w 2018 roku z wnioskiem o nadanie statusu miasta miejscowości Szydłów[14]. 1 stycznia 2019 status miasta został przywrócony[3].
Kalendarium wydarzeń w Szydłowie
- 28 listopada 1408 Władysław Jagiełło nadaje wsiom Małkowice i Czerlany prawo magdeburskie. C. t. 14 str. 255 –257.
- 12 czerwca 1533 Zygmunt I Stary uwiadamia, że przeglądnął i uznał za wiarogodne zapisy swoich poprzedników na rzecz przodków Ottona z Chodcza na wsiach Korlyązycze[15],
Zabytki
- Średniowieczny zespół miejski, zachowane na długości 700 m mury obronne z blankami i strzelnicami z XIV w. Z trzech prowadzących do miasta bram zachowała się Brama Krakowska z XIV w., której górne kondygnacje zostały przebudowane w XVI w. w stylu renesansowym.
- farny Kościół pw. Świętego Władysława z XIV w.
- Gotycki kościół pw. Wszystkich Świętych z przełomu XIV i XV w.
- Zamek królewski z XIV wieku, przebudowany w XVI w. Główny budynek zamku usytuowany w jego południowo-zachodniej części jest zrujnowany. Na północ od niego znajduje się tzw. Skarbczyk wzniesiony w XVI w. w miejsce obronnej baszty. Obecnie mieszczą się w nim biblioteka i muzeum regionalne (zbiory archeologiczne, historyczne i etnograficzne). Do wnętrza kompleksu prowadzi brama wjazdowa z początku XVII wieku. Mury obronne z blankami zostały zrekonstruowane w XX w.
- Ruiny kościoła i szpitala Świętego Ducha z początku XVI w. w dawnym Przedmieściu Opatowskim.
- Późnorenesansowa synagoga z XVI w. Wewnątrz znajduje się zachowany aron ha-kodesz. Obecnie w synagodze mieści się muzeum z eksponatami związanymi z kulturą żydowską. Są to m.in. przedmioty i księgi religijne.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-04-05].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku.; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 82.
- ↑ a b Dz.U. z 2018 r. poz. 1456 – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.
- ↑ 10 nowych miast w Polsce od 2019 roku.
- ↑ TERYT – Katalog miejscowości (stan na: 2016-09-19) /w:/ Lista plików predefiniowanych. 19 września 2016 r.
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 58, 77–96.
- ↑ a b ULIC – Katalog ulic (stan na: 2010-09-02) /w:/ Lista plików predefiniowanych. 12 września 2010 r.
- ↑ a b c d e f g Miasta polskie w Tysiącleciu, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, T. I, s. 549–550.
- ↑ M. Pawlikowski, Sądownictwo ziemskie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012.
- ↑ Ryszard Kuc Arianie w Szydłowcu, Kurier Ziemi Szydłowskiej Nr 3/2004 s. 18.
- ↑ Józef Bolesław Garas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 334.
- ↑ Uchwała: XXXVI/231/2017, z dnia: 27 czerwca 2017 r. | Uchwały Rady Gminy 2017 | BIP – Urząd Gminy Szydłów [online], szydlow.bip.jur.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Prawa miejskie – wyniki konsultacji społecznych.
- ↑ a b Informacja o XLII sesji Rady Gminy Szydłów i komisjach.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwum tak zwanego Bernardyskiego we Lwowie wskutek fundacyi Alexandra hr. Stadnickiego, wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. .
Bibliografia
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
- Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998
- Turystyczne atrakcje gminy Szydłów, Piotr Walczak (oprac.), Szydłów: Urząd Gminy, 2006, ISBN 83-922366-1-0, ISBN 978-83-922366-1-0, OCLC 836302173 .
- Miasta polskie w Tysiącleciu, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków, 1965–1967
Linki zewnętrzne
- Szydłów na stronie Sandomierskich klimatów
- Zamek w Szydłowie
- Szydłów w dokumentach archiwalnych
- Szydłów 1(3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 95 .