Wikipedysta:Sutan/Siconolfo z Salerno: Różnice pomiędzy wersjami
sprawdzone |
kat. |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
* [[:it:Storia_di_Salerno|Storia di Salerno]] [dostęp: 2018-01-13] |
* [[:it:Storia_di_Salerno|Storia di Salerno]] [dostęp: 2018-01-13] |
||
* [[:en:Radelchis_I_of_Benevento|Radelchis I of Benevento]] [dostęp: 2018-01-13] |
* [[:en:Radelchis_I_of_Benevento|Radelchis I of Benevento]] [dostęp: 2018-01-13] |
||
[[Kategoria:Włoscy książęta]] |
|||
[[Kategoria:Longobardowie]] |
|||
Wersja z 23:38, 13 sty 2019
 | Ten artykuł został przetłumaczony z Wikipedii w języku włoskim. Przetłumaczona treść w części lub w całości pochodzi z artykułu Siconolfo di Salerno. Zobacz autorów tego artykułu. Treści pochodzące z Wikipedii w języku włoskim są oparte na licencji Creative Commons 4.0 – Uznanie Autorstwa – Na tych samych warunkach. Kopiując je lub tłumacząc, należy podać ich autorów i udostępnić na tych samych warunkach. |
Siconolfo (zm. 851), longobardzki władca, pierwszy książę Salerno i książę Benewentu w latach 832–839.
Życiorys
Był bratem Sicarda, zamordowanego przez pretendenta Radelchiego. W reakcji na zabicie Sicarda, mieszkańcy Salerno, poddani władzy Benewentu ogłosili księciem Siconolfo (który uprzednio został zesłany przez swojego brata do Tarentu i zmuszony do kapłaństwa), w opozycji do Radelchiego, który w międzyczasie został uznany księciem Benewentu.
Między nimi wybuchła długa i intensywna wojna, która doprowadziła do zbrojnej interwencji we Włoszech muzułmańskich najemników[1]. Rzeczywiście tak było, że pierwszym, który wezwał Saracenów na ratunek w 841 roku był Radelchi, następnie podobnie postąpił przeciwko swojemu rywalowi i sam Siconolfo, zadając mu ciężką porażkę w 843 roku wąwozie Kaudyńskim (Forche Caudine - obecnie koło współczesnego Montesarchio).
Wojna o sukcesję trwała ponad dziesięć lat, podczas której Saraceni wszędzie siali zniszczenie, atakując i plądrując wiele kościołów. Dopiero w 851 roku została uśmierzona dzięki interwencji cesarza Ludwika II, również króla Włoch, który przybył na południe i zatwierdził ogólne porozumienie już osiągnięte między obu pretendentami. Układ z 851 roku potwierdził podział terytorium Księstwa Benewentu, z którego wydzielono Księstwo Salerno. Siconolfo został zatwierdzony na księcia Salerno przez samego cesarza. Nowe księstwo obejmowało m.in. miasta Tarent, Cassano, Cosenzę, Paestum, Conzę, Sarno, Cimitile, Kapuę, Teano i Sorę.
W zimie roku 851, raniony, bądź – według innych, na skutek nagłej silnej gorączki podczas polowania, Siconolfo zmarł w Salerno, a tron odziedziczył jego syn Sicone (II).
Przypis
- ↑ A.-L. d'. Harmonville, Dizionario delle date, dei fatti, luoghi ed uomini storici, o: Repertorio alfabetico di cronologia universale ..., G. Antonelli, 1846, str. 563.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Storia di Salerno [dostęp: 2018-01-13]
- Radelchis I of Benevento [dostęp: 2018-01-13]