Poczta elektroniczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:


== Nazewnictwo ==
== Nazewnictwo ==
W [[Polska|Polsce]] określenie ''e-mail'' próbowano zastąpić [[skrótowiec|skrótowcem]] ''listel'' od ''list elektroniczny''; starano się także upowszechnić określenie ''el-poczta'' – analogia do określenia ''el-muzyka'', czyli ''muzyka elektroniczna''. Określenia te jednak nie przyjęły się w codziennym użyciu. [[Rada Języka Polskiego]] sankcjonuje współcześnie dwie formy: ''e-mail'' i ''mejl''<ref name=":0"/>. [[Mirosław Bańko]] zaleca używanie tego drugiego wariantu wszędzie, z wyjątkiem najbardziej oficjalnych tekstów<ref>{{cytuj stronę|url=https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/;6918 |praca=Poradnia językowa PWN|autor=Mirosław Bańko|opublikowany=sjp.pwn.pl}}</ref>. Inne źródła notują wyłącznie formy ''e-mail'' i ''mail''<ref>{{cytuj książkę |inni = Jerzy Podracki (red.) | tytuł = Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny| wydawca = Horyzont| miejsce = Warszawa| rok = 2001| strony = 560| isbn = 83-7311-161-1}}</ref>.
W [[Polska|Polsce]] określenie ''e-mail'' próbowano zastąpić [[skrótowiec|skrótowcem]] ''listel'' od ''list elektroniczny''; starano się także upowszechnić określenie ''el-poczta'' – analogia do określenia ''el-muzyka'', czyli ''muzyka elektroniczna''. Określenia te jednak nie przyjęły się w codziennym użyciu.
[[Rada Języka Polskiego]] sankcjonuje współcześnie dwie formy zapożyczone: ''e-mail'' i ''mejl''<ref name=":0"/>. [[Mirosław Bańko]] zaleca używanie tego drugiego wariantu wszędzie, z wyjątkiem najbardziej oficjalnych tekstów<ref>{{cytuj stronę|url=https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/;6918 |praca=Poradnia językowa PWN|autor=Mirosław Bańko|opublikowany=sjp.pwn.pl}}</ref>. Inne źródła notują wyłącznie formy ''e-mail'' i ''mail''<ref>{{cytuj książkę |inni = Jerzy Podracki (red.) | tytuł = Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny| wydawca = Horyzont| miejsce = Warszawa| rok = 2001| strony = 560| isbn = 83-7311-161-1}}</ref>.


== Rozwój usługi ==
== Rozwój usługi ==

Wersja z 16:02, 26 lut 2019

Poczta elektroniczna, e-poczta, e-mail, mejl[1] (ang. electronic mail, e-mail) – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, jak i multimedialnych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.

Nazewnictwo

W Polsce określenie e-mail próbowano zastąpić skrótowcem listel od list elektroniczny; starano się także upowszechnić określenie el-poczta – analogia do określenia el-muzyka, czyli muzyka elektroniczna. Określenia te jednak nie przyjęły się w codziennym użyciu.

Rada Języka Polskiego sankcjonuje współcześnie dwie formy zapożyczone: e-mail i mejl[1]. Mirosław Bańko zaleca używanie tego drugiego wariantu wszędzie, z wyjątkiem najbardziej oficjalnych tekstów[2]. Inne źródła notują wyłącznie formy e-mail i mail[3].

Rozwój usługi

E-mail został wymyślony w roku 1965. Autorami pomysłu byli: Louis Pouzin, Glenda Schroeder i Pat Crisman[4][5]. Wówczas jednak usługa ta służyła jedynie do przesyłania wiadomości pomiędzy użytkownikami tego samego komputera a adres poczty elektronicznej jeszcze nie istniał. Usługę polegającą na przesyłaniu wiadomości tekstowych pomiędzy komputerami wymyślił w roku 1971 Ray Tomlinson, wybrał również znak @ do rozdzielania nazwy użytkownika od nazwy komputera, a później nazwy domeny internetowej.

Na początku do wysyłania e-maili służył protokół komunikacyjny CPYNET[6][7]. Później wykorzystywano FTP, UUCP i wiele innych protokołów, a w 1982 roku Jon Postel opracował do tego celu protokół SMTP, używany do dzisiaj[4].

Innym, ważnym protokołem komunikacyjnym, wykorzystywanym przy pobieraniu e-maili, jest POP3 oraz jego ulepszona wersja IMAP[5].

Standard Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) opracowano specjalnie z myślą o przesyłaniu poczty elektronicznej. Umożliwia on dodatkowo dołączanie do maila plików z dowolnymi danymi, w formie tzw. załącznika. Do kodowania wiadomości tekstowych stosuje się kodowanie transportowe Quoted-Printable, a do kodowania załączników wykorzystywany jest uuencode oraz jego ulepszona wersja Base64.

Oprogramowanie

Do obsługi poczty elektronicznej wykorzystuje się wyspecjalizowane oprogramowanie, uruchomione na stale działających serwerach. Znane i popularne programy tego typu to np.: Sendmail, Postfix, Exim, MDaemon oraz Qmail.

Program służący do redagowania, wysyłania i odbioru e-maili to klient poczty elektronicznej. Popularne programy tego typu to np.:

Obecnie dostawcy usług internetowych powszechnie oferują dostęp poprzez przeglądarkę internetową WWW – ten sposób dostępu określa się mianem Webmail.

Przechowywanie danych

Od kwietnia 2009 roku, na podstawie dyrektywy Unii Europejskiej, dostawcy usług internetowych muszą rejestrować kontakty swoich klientów w sieci, w tym również e-maile, podobnie do billingu.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Mejl. [w:] Opinie językowe [on-line]. [[[Rada Języka Polskiego]]. [dostęp 2019-02-26].
  2. Błąd w składni szablonu {{Cytuj stronę}}. Brak podanego tytułu cytowanej strony (parametr tytuł=|).
  3. Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny. Jerzy Podracki (red.). Warszawa: Horyzont, 2001, s. 560. ISBN 83-7311-161-1.
  4. a b Tom Van Vleck The History of Electronic Mail. www.multicians.org. (ang.).
  5. a b Email – czyli jak to bity zmieścić w kopertę. peter.modzelewski.googlepages.com.
  6. Another Look at Data and File Transfer Protocols. www.rfc-archive.org. (ang.).
  7. The First Email Message. email.about.com. (ang.).

Linki zewnętrzne