Siergiej Ponomarienko

Siergiej Ponomarienko

Marina Klimowa i Siergiej Ponomarienko (1989)
Reprezentacja	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	6 października 1960 Moskwa
Wzrost	173 cm
Konkurencja	Pary taneczne
Partner sportowy	Marina Klimowa Tatjana Durasowa
Zakończenie kariery	1992
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Albertville 1992 pary taneczne srebro Calgary 1988 pary taneczne brąz Sarajewo 1984 pary taneczne Mistrzostwa świata złoto Paryż 1989 pary taneczne złoto Halifax 1990 pary taneczne złoto Oakland 1992 pary taneczne srebro Tokio 1985 pary taneczne srebro Genewa 1986 pary taneczne srebro Cincinnati 1987 pary taneczne srebro Budapeszt 1988 pary taneczne srebro Monachium 1991 pary taneczne Mistrzostwa Europy złoto Birmingham 1989 pary taneczne złoto Leningrad 1990 pary taneczne złoto Sofia 1991 pary taneczne złoto Lozanna 1992 pary taneczne srebro Göteborg 1985 pary taneczne srebro Kopenhaga 1986 pary taneczne srebro Sarajewo 1987 pary taneczne brąz Budapeszt 1984 pary taneczne Odznaczenia
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
Strona internetowa

{{Łyżwiarz figurowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | imię i nazwisko org = | alt grafiki = | odznaczenia = Nieznane pola: "wikicytaty" oraz "lokalizacja treningowa".

Siergiej Władilenowicz Ponomarienko, ros. Серге́й Владиленович Пономаренко (ur. 6 października 1960 w Moskwie) – radziecki łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z żoną Mariną Klimową. Mistrz olimpijski z Albertville (1992), wicemistrz olimpijski z Calgary (1988), brązowy medalista olimpijski z Sarajewa (1984), trzykrotny mistrz świata (1989, 1990, 1992), czterokrotny mistrz Europy (1989–1992) oraz pięciokrotny mistrz Związku Radzieckiego. Karierę amatorską zakończył w 1992 r, zaś po profesjonalną w 1996 r. i został trenerem łyżwiarstwa w San Jose.

W 1987 roku Klimowa i Ponomarienko po raz pierwszy wykonali Golden Waltz, który później Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) przyjęła jako jeden ze wzorów tańca obowiązkowego tzw. pattern dance wykonywany przez pary taneczne.

Życie prywatne

Siergiej Ponomarienko ożenił się ze swoją partnerką sportową Mariną Klimową we wrześniu 1984 r. Po zakończeniu kariery sportowej osiedlili się w Morgan Hill w stanie Kalifornia. Mają dwóch synów: Timothy'ego (ur. 1998) i Anthony'ego (ur. 2001), który jest łyżwiarzem figurowym i reprezentuje Stany Zjednoczone w konkurencji par tanecznych z Christiną Carreirą.

Kariera

Ponomarienko rozpoczynał swoją karierę łyżwiarską w klubie Spartak Moskwa, a jego pierwszą partnerką sportową była Tatjana Durasowa. Ich największym osiągnięciem były dwa tytuły mistrzów świata juniorów w 1978 i 1979 r.

Po rozstaniu z Durasową, Ponomarienko rozpoczął współpracę z Mariną Klimową w 1980 r. Podczas swojego debiutu olimpijskiego na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1984 w Sarajewie Ponomarienko miał 24 lat, zaś Klimowa niespełna 18 i byli brązowymi medalistami mistrzostw Europy. Para wywalczyła brązowy medal ustępując na podium jedynie Brytyjczykom Torvill / Dean oraz swoim rodakom Biestiemjanowa / Bukin. Od następnego sezonu 1984/1985, już jako małżeństwo, nie zajęli miejsca poniżej drugiego przez kolejne 8 sezonów, czyli aż do zakończenia kariery amatorskiej. W latach 1985–1988 zdobyli aż osiem srebrnych medali na zawodach mistrzowskich: trzykrotnie zostali wicemistrzami Europy, czterokrotnie zdobyli wicemistrzostwo świata i zostali wicemistrzami olimpijskimi na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Calgary.

Od sezonu 1988/1989 byli praktycznie niepokonani na arenie międzynarodowej przegrywając jedynie na mistrzostwach świata w 1991 r z francuską parą Duchesnay / Duchesnay. Rok 1991 rozpoczął się dla pary Klimowa / Ponomarienko w cieniu skandalu dopingowego. Po wygraniu mistrzostwa Europy w styczniu 1991 r. w Sofii ogłoszono, że test dopingowy Klimowej był pozytywny. Był to szok dla całego środowiska sportowego, jednak Klimowa i Ponomarienko odpierali zarzuty, a radziecki wiceminister sportu zasugerował sabotaż, gdyż wynik pozytywny dotyczył jedynie próbki „A”, a szokująca informacja została ogłoszona przed badaniem próbki „B”. Przez kolejne 30 dni para zaprzestała treningów i czekała na badanie próbki „B”, która okazała się być negatywna. Klimową oczyszczono z zarzutów przyjmowania substancji niedozwolonych, jednak odbyło się to dopiero na dwa tygodnie przed mistrzostwami świata. Po wyjaśnieniu zajścia podkreślono, że jednostka kontroli antydopingowej w Sofii która badała próbkę „A” nie miała odpowiedniej akredytacji.

W latach 1988–1992 zdobyli cztery tytułu mistrzów Europy, trzy tytuły mistrzów świata, a zwieńczeniem ich obfitej w sukcesy kariery były Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 w Albertville, gdzie jako reprezentanci Wspólnoty Niepodległych Państw zostali mistrzami olimpijskimi. Ich taniec dowolny do kompozycji Bacha i Chopina, który dał im złoty medal jest uważany jako jeden z najbardziej romantycznych występów olimpijskich wśród par tanecznych. Wszystkich dziewięciu sędziów przyznało im porównywalne wyniki za prezentację: 5,8, 5,9 lub perfekcyjną notę 6,0. W zakresie umiejętności technicznych ośmiu sędziów przyznało im notę 5,7 lub 5,8, sędzia z ich kraju przyznał im 5,9, zaś od sędziego z Francji otrzymali jedynie notę 5,5. Ten sposób oceniania sędziego z Francji był uznany później jako rażąca próba wsparcia rodzeństwa Duchesnay z Francji, które walczyło z małżeństwem Ponomarienków o złoto. Ostatecznie Klimowa i Ponomarienko zdobyli złoto olimpijskie i zostali pierwszą parą taneczną, która w swoim dorobku medalowym ma wszystkie trzy kolory medalu olimpijskiego. Para zakończyła karierę amatorską w 1992 r.

Do 1996 r. Klimowa i Ponomarienko występowali jako łyżwiarze profesjonalni dwukrotnie zdobywając srebrne medale na mistrzostwach świata profesjonalistów w 1995 i 1995 r. Następnie obydwoje zajęli się treningami łyżwiarskimi dla dzieci w San Jose. Byli również pierwszymi trenerami ich syna Anthony'ego.

Osiągnięcia

Z Mariną Klimową

	ZSRR											WNP WNP
Zawody	80–81	81–82	82–83	83–84	84–85	85–86	86–87	87–88	88–89	89–90	90–91	91–92
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie				3				2				1
Mistrzostwa Świata				4	2	2	2	2	1	1	2	1
Mistrzostwa Europy			4	3	2	2	2		1	1	1	1
Golden Spin Zagrzeb		2
Prize of Moscow News			3		1	2	1	1	1
Nebelhorn Trophy			1	1
Grand Prix International St. Gervais			1	1
Fujifilm Trophy								1
Igrzyska dobrej woli											1
Krajowe
Mistrzostwa ZSRR	8	6	5		1	1		1	1	1
Spartakiada		3

Z Tatjaną Durasową

Zawody	77–78	78–79	79–80
Międzynarodowe
Nebelhorn Trophy			3
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa Świata Juniorów	1	1

Nagrody i odznaczenia

• Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 2000
• Zasłużony Mistrz Sportu – 1988
• Medal „Za pracowniczą wybitność”