Kronika książąt polskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Witia (dyskusja | edycje)
m szablon
"Tłumaczenie" o koszmarnym poziomie językowym, bez żadnego opracowania krytycznego i podanej podstawy przekładu, dokonane przez amatora i wydane własnym nakładem. To nie jest tłumaczenie tekstu źródłowego ani podstawa bibliograficzna do czegokolwiek. Vide na początek https://www.facebook.com/sigillum.authenticum/posts/719277004873058/
Linia 32: Linia 32:
* [[Roman Heck|Heck Roman]], ''Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów'', [w:] ''Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r.'', red. Krystyna Gajda, Opole 1980.
* [[Roman Heck|Heck Roman]], ''Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów'', [w:] ''Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r.'', red. Krystyna Gajda, Opole 1980.
* Węclewski Z., wstęp do: ''Kronika książąt polskich'', [w:] "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.
* Węclewski Z., wstęp do: ''Kronika książąt polskich'', [w:] "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.

== Tłumaczenie ==
* Walkowski Grzegorz Kazimierz, ''Regni Poloniae Documenta rerum gestarum MCCCLXVIII–MCCCLXXXV'', Bydgoszcz-Warszawa 2014-2015, {{ISBN|978-83-938709-0-5}}


{{Polskie średniowieczne kroniki}}
{{Polskie średniowieczne kroniki}}

Wersja z 20:13, 28 maj 2019

Kronika książąt polskich
(łac.) Chronica principum Poloniae
Autor

Piotr z Byczyny(?)

Typ utworu

kronika

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Królestwo Prus

Język

łacina

Data wydania

1835

Wydawca

Gustaw Adolf Stenzel

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2015

Wydawca

Walkowski Grzegorz Kazimierz

Przekład

Walkowski Grzegorz Kazimierz

Kronika książąt polskich (łac. Chronica principum Poloniae) – utwór historiograficzny powstały na Śląsku w latach 1382–1386. Za jego autora uważany jest Piotr z Byczyny, kanonik kolegiaty w Brzegu. Utwór dedykowany jest prawdopodobnym inicjatorom utworzenia dzieła: księciu brzeskiemu Ludwikowi I, jego bratankowi Ruprechtowi I legnickiemu, oraz bratu pierwszego Wacławowi, biskupowi wrocławskiemu.

Kronika składa się z dwóch podstawowych części. Pierwsza opisuje dzieje rodu Piastów i państwa polskiego od czasów najdawniejszych po czasy współczesne autorowi. Druga, stanowiąca odrębną i redagowaną aż do wieku XVI całość (De institucione ecclesiae Wratislaviensis) poświęcona jest historii biskupstwa wrocławskiego, przedstawionej w formie katalogu biskupów.

Źródła

Część kroniki tycząca wydarzeń do ok. 1285 roku oparta jest przede wszystkim na relacji tzw. Kroniki polsko-śląskiej oraz Kroniki polskiej Galla Anonima. Dalsze fragmenty uważane są za w znacznej mierze własny wytwór Piotra z Byczyny, oparty na tradycji ustnej i lekturze dokumentów, książęcych i biskupich. Oprócz wspomianych wyżej dwóch kronik, w dziele brzeskim odnajdujemy ślady wykorzystania kilku innych źródeł, m.in. Kroniki Pulkawy (lub Kroniki Dalimila), Kroniki Kosmasa, kroniki Marcina Polaka, żywotów św. Wojciecha, św. Jadwigi i św. Stanisława, Wiersza lubiąskiego, Księgi henrykowskiej, Rocznika krzeszowskiego, Nagrobków książąt śląskich. Druga część kroniki oparta jest na dwóch katalogach biskupich, lubiąskim i henrykowskim.

Bibliografia

  • Dąbrowski Jan, Dawne dziejopisarstwo polskie (do roku 1480), Wrocław 1964.
  • Heck Roman, Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów, [w:] Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r., red. Krystyna Gajda, Opole 1980.
  • Węclewski Z., wstęp do: Kronika książąt polskich, [w:] "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.