Ładunek kolorowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
¿tabulowanie w moim dziele?
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Quark structure omega.svg|thumb|210px|Barion [[Omega (cząstka)|omega]]: trzy [[kwark dziwny|kwarki dziwne]] związane [[oddziaływanie silne|oddziaływaniem silnym]] przenoszonym przez [[gluon]]y. Kwarki s mają różne kolory, ale ten sam [[zapach (mechanika kwantowa)|zapach]]. Każdy kwark może występować w trzech odmianach: czerwonej, zielonej i niebieskiej]]
[[Plik:Quark structure omega.svg|thumb|210px|Barion [[Omega (cząstka)|omega]]: trzy [[kwark dziwny|kwarki dziwne]] związane [[oddziaływanie silne|oddziaływaniem silnym]] przenoszonym przez [[gluon]]y. Kwarki s mają różne kolory, ale ten sam [[zapach (mechanika kwantowa)|zapach]]. Każdy kwark może występować w trzech odmianach: czerwonej, zielonej i niebieskiej]]


'''Ładunek kolorowy''', '''kolor''' – [[Liczby kwantowe|liczba kwantowa]] wprowadzona, by rozróżnić [[kwark]]i znajdujące się w tym samym stanie [[Spin (fizyka)|spinowym]]. Wbrew nazwie, nie ma on nic wspólnego z kolorem (barwą) w sensie optycznym.
'''Ładunek kolorowy''', '''kolor''' – [[Liczby kwantowe|liczba kwantowa]] wprowadzona, by rozróżnić [[kwark]]i znajdujące się w tym samym stanie [[Spin (fizyka)|spinowym]]. Wbrew nazwie, nie ma on nic wspólnego z kolorem (barwą) w sensie optycznym.


[[Reguła Pauliego]] nie pozwala, by trzy jednakowe kwarki tworzyły struktury [[Bariony|barionowe]], zatem kwarki te muszą się różnić – cechę różnicującą nazwano kolorem. Istnieją trzy rodzaje ładunków kolorowych: czerwony, zielony i niebieski (te nazwy są czysto umowne i nie mają nic wspólnego ze zwykłymi kolorami, postrzeganymi wzrokiem) oraz odpowiadające im '''„antykolory”''' dla antykwarków.
[[Reguła Pauliego]] nie pozwala, by trzy jednakowe kwarki tworzyły struktury [[Bariony|barionowe]], zatem kwarki te muszą się różnić – cechę różnicującą nazwano kolorem. Istnieją trzy rodzaje ładunków kolorowych: czerwony, zielony i niebieski (te nazwy są czysto umowne i nie mają nic wspólnego ze zwykłymi kolorami, postrzeganymi wzrokiem) oraz odpowiadające im '''„antykolory”''' dla antykwarków.

Wersja z 14:48, 10 cze 2019

Hadrony, czyli cząstki zbudowane z kwarków, zawsze mają sumaryczny kolor biały
Barion omega: trzy kwarki dziwne związane oddziaływaniem silnym przenoszonym przez gluony. Kwarki s mają różne kolory, ale ten sam zapach. Każdy kwark może występować w trzech odmianach: czerwonej, zielonej i niebieskiej

Ładunek kolorowy, kolorliczba kwantowa wprowadzona, by rozróżnić kwarki znajdujące się w tym samym stanie spinowym. Wbrew nazwie, nie ma on nic wspólnego z kolorem (barwą) w sensie optycznym.

Reguła Pauliego nie pozwala, by trzy jednakowe kwarki tworzyły struktury barionowe, zatem kwarki te muszą się różnić – cechę różnicującą nazwano kolorem. Istnieją trzy rodzaje ładunków kolorowych: czerwony, zielony i niebieski (te nazwy są czysto umowne i nie mają nic wspólnego ze zwykłymi kolorami, postrzeganymi wzrokiem) oraz odpowiadające im „antykolory” dla antykwarków.

Ładunek kolorowy jest źródłem nowego pola, generującego nowy typ oddziaływań między kwarkami. Kwantami tego pola są gluony. Wymiana gluonów pomiędzy kwarkami w hadronie (nazywana silnym oddziaływaniem jądrowym) wiąże kwarki w nierozerwalną całość. Silne oddziaływania jądrowe zachodzą tylko na bardzo małych odległościach rzędu 10−15 m[1]. Efektem tego jest niestabilność jąder pierwiastków o liczbie atomowej większej od 92 (rozmiary takiego jądra atomowego są za duże, by oddziaływanie silne utrzymało je w całości). Podczas oddziaływania silnego kwarki zmieniają swój kolor poprzez wymianę gluonów, niosących ze sobą kolor i antykolor.

Ładunek kolorowy cząstek złożonych z kwarków wynosi 0, a zatem wypadkowy ładunek kolorowy cząstki musi być równy zeru. Inaczej mówiąc, cząstki posiadające ładunek kolorowy nie mogą występować w przyrodzie samodzielnie. Bariony (np. proton i neutron) składają się z trzech kwarków o różnych kolorach, a mezony z kwarka, mającego określony kolor, i antykwarka, mającego odpowiadający mu antykolor. Dzięki temu bariony i mezony są kolorowo obojętne (bezbarwne).

Teoria oddziaływań związanych z ładunkiem kolorowym nosi nazwę chromodynamiki kwantowej.

Historia

Termin „ładunek kolorowy” wprowadzili w latach 1964–1965 Oscar Greenberg[2], Yoichiro Nambu[3] i Moo-Young Han[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. W kręgu fizyki LO Turek: Elementarne nośniki oddziaływań
  2. O.W. Greenberg, „Spin and Unitary-Spin Independence in a Paraquark Model of Baryons and Mesons”, Phys. Rev. Lett. 13, 598 (1964)
  3. Y. Nambu, „Dynamical Symmetries & Fundamental Fields”, Proceedings of 2nd Coral Gables Conf. on Symmetry Principles at High Energy (1965), s. 133; „Systematics of Hadrons in Subnuclear Physics”, Preludes in Theoretical Physics (1965)
  4. M.Y. Han, Y. Nambu, „Three-Triplet Model with Double SU(3) Symmetry”, Phys. Rev. B 139, 1006