Grupy polityczne w Parlamencie Europejskim

Unia Europejska Ten artykuł jest częścią serii: Polityka i instytucje Unii Europejskiej Instytucje UE Parlament Europejski Przewodniczący Roberta Metsola Członek PE Okręgi wyborcze Wybory (według państwa) 2019 Grupy polityczne Stałe komitety Eurodeputowani IX kadencji Rada Europejska Przewodniczący Charles Michel Rada Prezydencja Niemcy (VII - XII 2020) Komisja Europejska Komisja Ursuli von der Leyen Przewodniczący Ursula von der Leyen Wysoki przedstawiciel Josep Borrell Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej Trybunał Sprawiedliwości Prezes Koen Lenaerts Członkowie Sąd Przewodniczący Marc van der Woude Europejski Bank Centralny Prezes Christine Lagarde Trybunał Obrachunkowy Prezes Klaus-Heiner Lehne Instytucje Grupy EBI Grupa EBI Europejski Bank Inwestycyjny Werner Hoyer Europejski Fundusz Inwestycyjny Instytut EBI Organy doradcze UE Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Komitet Regionów Organy międzyinstytucjonalne Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich Emily O’Reilly Europejski Inspektor Ochrony Danych Wojciech Wiewiórowski Europejski Urząd Doboru Kadr Europejska Szkoła Administracji Urząd Publikacji Unii Europejskiej Organy i jednostki zdecentralizowane Agencje, samodzielne jednostki organizacyjne i wspólne przedsięwzięcia UE oraz Euroatomu Prawo Acquis Procedura legislacyjna Traktaty Rozporządzenia, dyrektywy i decyzje Europejska Inicjatywa Obywatelska Zalecenia i opinie Inne Unia gospodarcza i walutowa Eurogrupa Rozszerzenia Relacje zagraniczne Europejskie partie polityczne Budżet UE Dom Historii Europejskiej

Frakcje w Parlamencie Europejskim – grupy w Parlamencie Europejskim zrzeszające eurodeputowanych z różnych państw według przynależności politycznej.

Regulacje prawne

Frakcje zostały uznane w 1953 przez Zgromadzenie Parlamentarne EWWiS. Minimalną liczbę członków tworzących nową grupę określono na dziewięciu. Obecnie wszelkie kwestie dotyczące tworzenia i funkcjonowania grup politycznych Parlamentu Europejskiego zawiera jego regulamin. W czasie IV i V kadencji PE (1994–2004) do utworzenia nowej frakcji limity wynosiły odpowiednio:

• brak możliwości powołania frakcji przez przedstawicieli jednego państwa,
• 23 deputowanych z dwóch państw,
• 18 deputowanych z trzech państw,
• 14 deputowanych z czterech lub więcej państw.

W VI kadencji (2004–2009) do utworzenia nowej frakcji trzeba było posłów z co najmniej jednej piątej państw członkowskich:

• 19 deputowanych z pięciu państw (2004–2006),
• 20 deputowanych z sześciu państw (2007–2009).

Do zmiany w trakcie kadencji doszło w związku z rozszerzeniem UE z dniem 1 stycznia 2007 o dwa nowe państwa członkowskie (Rumunia i Bułgaria).

W 2008 Parlament przyjął nową zasadę, na mocy której w nowej kadencji (2009–2014) limit podniesiony został do 25 deputowanych reprezentujących minimum 7 państw (jedna czwarta państw członkowskich).

Istniejące

Skrót	Nazwa	Europartie	Orientacja polityczna	Lider	Liczba posłów
EPP	Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci)	Europejska Partia Ludowa (EPP)	chrześcijańska demokracja, liberalny konserwatyzm	Manfred Weber	219
S&D	Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim	Partia Europejskich Socjalistów (PES)	socjaldemokracja	Gianni Pittella	189
ECR	Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy	Sojusz Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (AECR) Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny (ECPM)	konserwatyzm, liberalizm gospodarczy	Syed Kamall	71
ALDE	Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy	Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) Europejska Partia Demokratyczna (EDP)	liberalizm, centryzm	Guy Verhofstadt	68
GUE/NGL	Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica	Partia Europejskiej Lewicy (PEL) Europejska Lewica Antykapitalistyczna (EACL) Sojusz Nordyckiej Zielonej Lewicy (NGLA)	socjalizm demokratyczny, eurokomunizm	Gabriele Zimmer	52
G/EFA	Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie	Europejska Partia Zielonych (EGP) Wolny Sojusz Europejski (EFA)	zielona polityka, regionalizm	Rebecca Harms, Philippe Lamberts	51
EFDD	Grupa Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej	Sojusz na rzecz Demokracji Bezpośredniej w Europie (ADDE)	eurosceptycyzm, populizm	Nigel Farage, David Borrelli	44
ENF	Grupa Europa Narodów i Wolności	Europejski Sojusz na rzecz Wolności (EAF) Ruch na rzecz Europy Narodów i Wolności (MENF)	nacjonalizm, eurosceptycyzm	Marine Le Pen, Marcel de Graaff	36
NI	Niezrzeszeni	–	–	–	20
–	Razem	–	–	–	750

stan na 02.03.2018

Niektóre frakcje historyczne

• Europejska Partia Ludowa – Europejscy Demokraci (EPP-ED), federacyjna grupa, funkcjonowała w latach 1999–2009, była najliczniejsza w PE. Po odejściu m.in. brytyjskiej Partii Konserwatywnej EPP reaktywowała własną grupę, istniejącą w czterech pierwszych kadencjach Europarlamentu.
• Unia na rzecz Europy Narodów (UEN) – funkcjonowała w latach 1999–2009, grupowała deputowanych konserwatywnych i umiarkowanie eurosceptycznych.
• Niepodległość i Demokracja (IND/DEM) – funkcjonowała w latach 2004–2009, eurosceptyczna, grupująca zarówno liberałów jak i konserwatystów.
• Tożsamość, Tradycja i Suwerenność (ITS) – powołana przez polityków całkowicie przeciwnych idei integracji europejskiej w obecnym kształcie i uchodzących za prawicowych ekstremistów. Istniała w okresie między 15 stycznia a 14 listopada 2007.
• Grupa na rzecz Europy Demokracji i Różnorodności – funkcjonowała w latach 1999–2004, zrzeszając deputowanych z partii o nastawieniu eurosceptycznym. Po wyborach w 2004 przekształciła się w grupę Niepodległość i Demokracja.

Zobacz też

• Liczba posłów w Parlamencie Europejskim
• Wybory do Parlamentu Europejskiego

Linki zewnętrzne

• Frakcje w Parlamencie Europejskim