Longin Komołowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Aight 2009 (dyskusja | edycje) m dane z rejestru spadkowego |
dr red. |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Longin Komołowski''' (ur. 5 stycznia 1948 w [[Czaplinek|Czaplinku]], zm. 30 grudnia 2016<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Nie żyje Longin Komołowski|opublikowany=rp.pl|data dostępu=30 grudnia 2016|data=30 grudnia 2016|url=https://web.archive.org/web/20180116084204/http://www.rp.pl/Polityka/161239931-Nie-zyje-Longin-Komolowski.html}}</ref> w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski polityk, działacz związkowy i społeczny. |
'''Longin Komołowski''' (ur. 5 stycznia 1948 w [[Czaplinek|Czaplinku]], zm. 30 grudnia 2016<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Nie żyje Longin Komołowski|opublikowany=rp.pl|data dostępu=30 grudnia 2016|data=30 grudnia 2016|url=https://web.archive.org/web/20180116084204/http://www.rp.pl/Polityka/161239931-Nie-zyje-Longin-Komolowski.html}}</ref> w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski polityk, działacz związkowy i społeczny. |
||
Linia 37: | Linia 36: | ||
W 1982 współorganizował podziemne struktury „Solidarności” w [[Szczecin]]ie, w kolejnych latach uczestniczył w podziemnej działalności związku, organizował druk i kolportaż [[wydawnictwo podziemne|wydawnictw drugiego obiegu]] oraz ich przerzut do [[Szwecja|Szwecji]]. Od 1984 był członkiem Rady Koordynacyjnej Pomorza Zachodniego. W latach 1988–1989 współtworzył Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny „Solidarności”. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez [[Organy bezpieczeństwa państwa|organy bezpieczeństwa]]. |
W 1982 współorganizował podziemne struktury „Solidarności” w [[Szczecin]]ie, w kolejnych latach uczestniczył w podziemnej działalności związku, organizował druk i kolportaż [[wydawnictwo podziemne|wydawnictw drugiego obiegu]] oraz ich przerzut do [[Szwecja|Szwecji]]. Od 1984 był członkiem Rady Koordynacyjnej Pomorza Zachodniego. W latach 1988–1989 współtworzył Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny „Solidarności”. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez [[Organy bezpieczeństwa państwa|organy bezpieczeństwa]]. |
||
Od 1989 był aktywnym działaczem ponownie zalegalizowanej „Solidarności”. Został przewodniczącym Komisji Zakładowej w Stoczni Szczecińskiej oraz wiceprzewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 1990–1997 pełnił funkcję przewodniczącego zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Pomorza Zachodniego<ref>[http://www.encysol.pl/wiki/Longin_Komo%C5%82owski Nota biograficzna w ''Encyklopedii Solidarności'']. [dostęp 14 czerwca 2010].</ref>, zasiadał w Komisji Krajowej oraz jej prezydium. W 1996 zainicjował powołanie Szczecińskiego Porozumienia Prawicy. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1997 roku|wyborach parlamentarnych w 1997]] zdobył mandat posła na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1997–2001)|III kadencji]] z listy [[Akcja Wyborcza Solidarność|Akcji Wyborczej Solidarność]] w okręgu [[Okręg wyborczy nr 44 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (1993–2001)|szczecińskim]]. Od 31 października 1997 sprawował urząd [[Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej|ministra pracy i polityki socjalnej]], a od 19 października 1999 do 19 października 2001 [[Wicepres Rady Ministrów|wiceprezesa Rady Ministrów]] oraz [[Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej|ministra pracy i polityki społecznej]] w [[Rząd Jerzego Buzka|rządzie Jerzego Buzka]]. |
|||
W latach 1998–2002 był przewodniczącym [[Ruch Społeczny (partia polityczna)|Ruchu Społecznego AWS]] w regionie zachodniopomorskim. W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach do Sejmu w 2001]] bezskutecznie ubiegał się o reelekcję. W 2002 został właścicielem firmy Longin Komołowski Konsulting zajmującej się doradztwem gospodarczym. W 2007 wszedł w skład zarządu firmy [[Enea|ENEA]] Operator. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych]], które odbyły się 21 października 2007, po raz drugi uzyskał mandat posła (na Sejm [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej VI kadencji|VI kadencji]]) jako bezpartyjny kandydat z listy [[Prawo i Sprawiedliwość|Prawa i Sprawiedliwości]] w [[Okręg wyborczy nr 41 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu szczecińskim]] liczbą 10 223 głosów. Po kilkunastu dniach wraz z [[Maciej Płażyński|Maciejem Płażyńskim]] wystąpił z [[Klub (parlament)|klubu parlamentarnego]] PiS. W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach w 2011]] kandydował bez powodzenia na senatora z własnego komitetu wyborczego (z poparciem [[Unia Prezydentów – Obywatele do Senatu|Obywateli do Senatu]])<ref>[http://wybory2011.pkw.gov.pl/wyn/320000/pl/okr-41.html#tabs-2 Serwis PKW – Wybory 2011]. [dostęp 24 października 2011].</ref>. |
W latach 1998–2002 był przewodniczącym [[Ruch Społeczny (partia polityczna)|Ruchu Społecznego AWS]] w regionie zachodniopomorskim. W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach do Sejmu w 2001]] bezskutecznie ubiegał się o reelekcję. W 2002 został właścicielem firmy Longin Komołowski Konsulting zajmującej się doradztwem gospodarczym. W 2007 wszedł w skład zarządu firmy [[Enea|ENEA]] Operator. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych]], które odbyły się 21 października 2007, po raz drugi uzyskał mandat posła (na Sejm [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej VI kadencji|VI kadencji]]) jako bezpartyjny kandydat z listy [[Prawo i Sprawiedliwość|Prawa i Sprawiedliwości]] w [[Okręg wyborczy nr 41 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu szczecińskim]] liczbą 10 223 głosów. Po kilkunastu dniach wraz z [[Maciej Płażyński|Maciejem Płażyńskim]] wystąpił z [[Klub (parlament)|klubu parlamentarnego]] PiS. W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach w 2011]] kandydował bez powodzenia na senatora z własnego komitetu wyborczego (z poparciem [[Unia Prezydentów – Obywatele do Senatu|Obywateli do Senatu]])<ref>[http://wybory2011.pkw.gov.pl/wyn/320000/pl/okr-41.html#tabs-2 Serwis PKW – Wybory 2011]. [dostęp 24 października 2011].</ref>. |
Wersja z 19:09, 24 sie 2019
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 grudnia 2016 |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
Okres |
od 19 października 1999 |
Przynależność polityczna | |
Minister pracy i polityki społecznej | |
Okres |
od 31 października 1997[1] |
Przynależność polityczna |
Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Longin Komołowski (ur. 5 stycznia 1948 w Czaplinku, zm. 30 grudnia 2016[2] w Warszawie) – polski polityk, działacz związkowy i społeczny.
W latach 1997–2001 poseł na Sejm III kadencji i w latach 2007–2011 VI kadencji, w latach 1997–1999 minister pracy i polityki socjalnej, a w latach 1999–2001 wiceprezes Rady Ministrów oraz minister pracy i polityki społecznej, w latach 2000–2015 prezes Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego, a od 2010 do 2016 prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
Życiorys
Syn Sergiusza i Marii. W 1974 ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn i Okrętów Politechniki Szczecińskiej.
Zawodowo do 2002 był związany ze Stocznią Szczecińską. Pracował jako ślusarz, zaopatrzeniowiec oraz kierownik Wydziału Kontroli Jakości. Jako pracownik Stoczni brał udział w strajku okupacyjnym w czasie wydarzeń grudniowych (17–22 grudnia 1970) oraz w tzw. strajku Bałuki (24–27 stycznia 1971). W latach 1977–1980 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Od 17 do 30 sierpnia 1980 uczestniczył w strajku w Stoczni Szczecińskiej zakończonym zawarciem porozumienia z delegacją rządową. We wrześniu 1980 został członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. W 1981 należał do grupy roboczej opracowującej projekty ustaw o samorządzie pracowniczym i przedsiębiorstwie państwowym. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku okupacyjnym w Stoczni Szczecińskiej (13–16 grudnia 1981).
W 1982 współorganizował podziemne struktury „Solidarności” w Szczecinie, w kolejnych latach uczestniczył w podziemnej działalności związku, organizował druk i kolportaż wydawnictw drugiego obiegu oraz ich przerzut do Szwecji. Od 1984 był członkiem Rady Koordynacyjnej Pomorza Zachodniego. W latach 1988–1989 współtworzył Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny „Solidarności”. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez organy bezpieczeństwa.
Od 1989 był aktywnym działaczem ponownie zalegalizowanej „Solidarności”. Został przewodniczącym Komisji Zakładowej w Stoczni Szczecińskiej oraz wiceprzewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 1990–1997 pełnił funkcję przewodniczącego zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Pomorza Zachodniego[3], zasiadał w Komisji Krajowej oraz jej prezydium. W 1996 zainicjował powołanie Szczecińskiego Porozumienia Prawicy. W wyborach parlamentarnych w 1997 zdobył mandat posła na Sejm III kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność w okręgu szczecińskim. Od 31 października 1997 sprawował urząd ministra pracy i polityki socjalnej, a od 19 października 1999 do 19 października 2001 wiceprezesa Rady Ministrów oraz ministra pracy i polityki społecznej w rządzie Jerzego Buzka.
W latach 1998–2002 był przewodniczącym Ruchu Społecznego AWS w regionie zachodniopomorskim. W wyborach do Sejmu w 2001 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję. W 2002 został właścicielem firmy Longin Komołowski Konsulting zajmującej się doradztwem gospodarczym. W 2007 wszedł w skład zarządu firmy ENEA Operator. W wyborach parlamentarnych, które odbyły się 21 października 2007, po raz drugi uzyskał mandat posła (na Sejm VI kadencji) jako bezpartyjny kandydat z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu szczecińskim liczbą 10 223 głosów. Po kilkunastu dniach wraz z Maciejem Płażyńskim wystąpił z klubu parlamentarnego PiS. W wyborach w 2011 kandydował bez powodzenia na senatora z własnego komitetu wyborczego (z poparciem Obywateli do Senatu)[4].
W 1994 zasiadł w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych. Od 2000 do 2015 był prezesem Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. 13 czerwca 2010 został wybrany na stanowisko prezesa Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”[5]. W lutym 2015 był mediatorem w konflikcie między zarządem a pracownikami Jastrzębskiej Spółki Węglowej[6].
10 stycznia 2017 został pochowany w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie[7].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski – 2015[8]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 2006[9]
- Krzyż Wolności i Solidarności – 2015[10]
- Medal „Milito Pro Christo” – 2015[11]
Przypisy
- ↑ Do 19 października 1999 jako minister pracy i polityki socjalnej.
- ↑ Nie żyje Longin Komołowski. rp.pl, 30 grudnia 2016. [dostęp 30 grudnia 2016].
- ↑ Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 14 czerwca 2010].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 24 października 2011].
- ↑ „Wspólnota Polska” ma nowego prezesa. wp.pl, 14 czerwca 2010. [dostęp 24 listopada 2011].
- ↑ Longin Komołowski będzie mediatorem w rozmowach między JSW a górnikami. tvp.pl, 1 lutego 2015. [dostęp 13 lutego 2015].
- ↑ Pogrzeb Longina Komołowskiego! Spoczął w Panteonie Wielkich Polaków. se.pl, 10 stycznia 2017. [dostęp 10 stycznia 2017].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 503 – pkt 1.
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807 – pkt 16.
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 983 – pkt 10.
- ↑ Nagrody Benemerenti dla organizacji wspierających Polonię i weteranów misji pokojowych. ordynariat.wp.mil.pl, 10 stycznia 2015. [dostęp 11 stycznia 2015].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 14 czerwca 2010].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 14 czerwca 2010].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VI kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2008
- Absolwenci Politechniki Szczecińskiej
- Członkowie podziemnych struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Działacze Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni Medalem Milito Pro Christo
- Ministrowie pracy III Rzeczypospolitej
- Politycy Akcji Wyborczej Solidarność
- Posłowie z okręgu Szczecin
- Prezesi Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”
- Uczestnicy wydarzeń Grudnia 1970
- Uczestnicy wydarzeń Grudnia 1981
- Uczestnicy wydarzeń Sierpnia 1980
- Wicepremierzy III Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Czaplinku
- Urodzeni w 1948
- Zmarli w 2016
- Pochowani w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie