Lo-fi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Przykładowy utwór: Liczba pojedyńcza
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
poprawienie tłumaczenia low fidelity
Linia 1: Linia 1:
'''Lo-fi''', [[skrótowiec]] (od [[Język angielski|ang.]] ''low fidelity'', niska wierność) – termin używany do opisu sposobu nagrywania muzyki. Cechuje się niską, amatorską jakością nagrań, wynikającą bądź to z ograniczeń finansowych, bądź z przemyślanej koncepcji artystycznej – najczęściej w celu podkreślenia odrębności od [[mainstream]]owych zespołów rockowych lub uzyskania autentycznego, "nieprzeprodukowanego" brzmienia. Po nagrania niskiej jakości sięgały jednak również m.in. zespoły [[Heavy metal|metalowe]]. Jako źródła stylistyki lo-fi najczęściej wymieniane są nagrania [[The Beach Boys|Beach Boys]], [[The Rolling Stones]] i [[Buddy Holly|Buddy'ego Holly]].
'''Lo-fi''', [[skrótowiec]] (od [[Język angielski|ang.]] ''low fidelity'', niska dokładność) – termin używany do opisu sposobu nagrywania muzyki. Cechuje się niską, amatorską jakością nagrań, wynikającą bądź to z ograniczeń finansowych, bądź z przemyślanej koncepcji artystycznej – najczęściej w celu podkreślenia odrębności od [[mainstream]]owych zespołów rockowych lub uzyskania autentycznego, "nieprzeprodukowanego" brzmienia. Po nagrania niskiej jakości sięgały jednak również m.in. zespoły [[Heavy metal|metalowe]]. Jako źródła stylistyki lo-fi najczęściej wymieniane są nagrania [[The Beach Boys|Beach Boys]], [[The Rolling Stones]] i [[Buddy Holly|Buddy'ego Holly]].


== Przykładowy utwór ==
== Przykładowy utwór ==

Wersja z 17:53, 21 wrz 2019

Lo-fi, skrótowiec (od ang. low fidelity, niska dokładność) – termin używany do opisu sposobu nagrywania muzyki. Cechuje się niską, amatorską jakością nagrań, wynikającą bądź to z ograniczeń finansowych, bądź z przemyślanej koncepcji artystycznej – najczęściej w celu podkreślenia odrębności od mainstreamowych zespołów rockowych lub uzyskania autentycznego, "nieprzeprodukowanego" brzmienia. Po nagrania niskiej jakości sięgały jednak również m.in. zespoły metalowe. Jako źródła stylistyki lo-fi najczęściej wymieniane są nagrania Beach Boys, The Rolling Stones i Buddy'ego Holly.

Przykładowy utwór