ARA General Belgrano (1938): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m linki zewnętrzne |
|||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
Był to [[krążownik lekki]] amerykańskiego typu ''[[Krążowniki lekkie typu Brooklyn|Brooklyn]]'' zbudowany w [[New Jersey]]. Budowa została rozpoczęta w [[1935]] roku. Wszedł do służby w [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] [[3 października]] [[1938]] roku pod nazwą USS „Phoenix” (CL-46). Brał udział w [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]] (między innymi znajdował się w [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] podczas ataku japońskiego<ref>{{Cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20151105200912/http://www.history.navy.mil/research/histories/ship-histories/danfs/p/phoenix-iii.html|tytuł= Phoenix |data dostępu = 2012-05-07 |opublikowany=history.navy.mil|język = en}}</ref>). |
Był to [[krążownik lekki]] amerykańskiego typu ''[[Krążowniki lekkie typu Brooklyn|Brooklyn]]'' zbudowany w [[New Jersey]]. Budowa została rozpoczęta w [[1935]] roku. Wszedł do służby w [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] [[3 października]] [[1938]] roku pod nazwą USS „Phoenix” (CL-46). Brał udział w [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]] (między innymi znajdował się w [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] podczas ataku japońskiego<ref>{{Cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20151105200912/http://www.history.navy.mil/research/histories/ship-histories/danfs/p/phoenix-iii.html|tytuł= Phoenix |data dostępu = 2012-05-07 |opublikowany=history.navy.mil|język = en}}</ref>). |
||
W lipcu [[1946]] roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu [[1951]] roku sprzedany [[Argentyna|Argentynie]] za 7,8 mln dolarów (wraz z drugim okrętem tego typu: USS „Boise” (CL-47), który otrzymał nazwę [[ARA Nueve de Julio|ARA „Nueve de Julio”]]). „Phoenix” otrzymał nazwę ARA „17 de Octubre”, lecz po obaleniu [[Juan Perón|Juana Peróna]] w [[1955]] roku, w [[1956]] roku został przemianowany na ARA „General Belgrano” (C-4) (generał [[Manuel Belgrano]] walczył o niepodległość Argentyny w [[1816]] roku). |
W lipcu [[1946]] roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu [[1951]] roku sprzedany [[Argentyna|Argentynie]] za 7,8 mln dolarów (wraz z drugim okrętem tego typu: USS „Boise” (CL-47), który otrzymał nazwę [[ARA Nueve de Julio (1936)|ARA „Nueve de Julio”]]). „Phoenix” otrzymał nazwę ARA „17 de Octubre”, lecz po obaleniu [[Juan Perón|Juana Peróna]] w [[1955]] roku, w [[1956]] roku został przemianowany na ARA „General Belgrano” (C-4) (generał [[Manuel Belgrano]] walczył o niepodległość Argentyny w [[1816]] roku). |
||
Podczas wojny z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] o [[Falklandy]], Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za „strefę całkowitej wyłączności” (''Total Exclusion Zone''), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA „General Belgrano” opuścił port [[Ushuaia]] w dniu [[26 kwietnia]] [[1982]] roku z dwoma [[niszczyciel]]ami, ARA „Piedra Buena” (D-29) i ARA „Hipólito Bouchard” (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako ''Grupa Operacyjna 79.3''. [[29 kwietnia]] patrolowały one na południe od wysp. [[30 kwietnia]] grupa została wykryta przez brytyjski atomowy [[okręt podwodny]] [[HMS Conqueror (1971)|HMS „Conqueror”]]. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "''strefą całkowitej wyłączności''", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier [[Margaret Thatcher]] zezwoliła dowódcy „Conquerora”, [[Christopher Wreford-Brown|Christopherowi Wreford-Brownowi]], na atak. |
Podczas wojny z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] o [[Falklandy]], Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za „strefę całkowitej wyłączności” (''Total Exclusion Zone''), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA „General Belgrano” opuścił port [[Ushuaia]] w dniu [[26 kwietnia]] [[1982]] roku z dwoma [[niszczyciel]]ami, ARA „Piedra Buena” (D-29) i ARA „Hipólito Bouchard” (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako ''Grupa Operacyjna 79.3''. [[29 kwietnia]] patrolowały one na południe od wysp. [[30 kwietnia]] grupa została wykryta przez brytyjski atomowy [[okręt podwodny]] [[HMS Conqueror (1971)|HMS „Conqueror”]]. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "''strefą całkowitej wyłączności''", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier [[Margaret Thatcher]] zezwoliła dowódcy „Conquerora”, [[Christopher Wreford-Brown|Christopherowi Wreford-Brownowi]], na atak. |
||
Wersja z 13:28, 25 wrz 2019
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1935 |
| Wodowanie |
marzec 1938 |
 US Navy
| |
| Nazwa | |
| Wejście do służby |
3 października 1938 |
| Wycofanie ze służby |
lipiec 1946 |
 Armada de la República Argentina
| |
| Nazwa |
ARA „17 de Octubre” (do 1956) |
| Wejście do służby |
grudzień 1951 |
| Zatopiony |
2 maja 1982 podczas wojny o Falklandy |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa - 9575 ton |
| Długość |
185 m |
| Szerokość |
18,9 m |
| Zanurzenie |
5,9 m |
| Prędkość |
32,5 węzły |
| Uzbrojenie | |
| 15 dział kalibru 152 mm (w trzydziałowych wieżach), 8 dział przeciwlotniczych 127 mm, 2 poczwórne działka przeciwlotnicze 40 mm, 2 poczwórne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Sea Cat (dodane w 1968) | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2 śmigłowce | |
| Załoga |
1138 |
ARA General Belgrano – argentyński krążownik, ex-amerykański USS Phoenix (CL-46), zatopiony 2 maja 1982 roku podczas wojny o Falklandy.
Historia
Był to krążownik lekki amerykańskiego typu Brooklyn zbudowany w New Jersey. Budowa została rozpoczęta w 1935 roku. Wszedł do służby w US Navy 3 października 1938 roku pod nazwą USS „Phoenix” (CL-46). Brał udział w II wojnie światowej na Pacyfiku (między innymi znajdował się w Pearl Harbor podczas ataku japońskiego[1]).
W lipcu 1946 roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu 1951 roku sprzedany Argentynie za 7,8 mln dolarów (wraz z drugim okrętem tego typu: USS „Boise” (CL-47), który otrzymał nazwę ARA „Nueve de Julio”). „Phoenix” otrzymał nazwę ARA „17 de Octubre”, lecz po obaleniu Juana Peróna w 1955 roku, w 1956 roku został przemianowany na ARA „General Belgrano” (C-4) (generał Manuel Belgrano walczył o niepodległość Argentyny w 1816 roku).
Podczas wojny z Wielką Brytanią o Falklandy, Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za „strefę całkowitej wyłączności” (Total Exclusion Zone), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA „General Belgrano” opuścił port Ushuaia w dniu 26 kwietnia 1982 roku z dwoma niszczycielami, ARA „Piedra Buena” (D-29) i ARA „Hipólito Bouchard” (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako Grupa Operacyjna 79.3. 29 kwietnia patrolowały one na południe od wysp. 30 kwietnia grupa została wykryta przez brytyjski atomowy okręt podwodny HMS „Conqueror”. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "strefą całkowitej wyłączności", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier Margaret Thatcher zezwoliła dowódcy „Conquerora”, Christopherowi Wreford-Brownowi, na atak.
Mimo że brytyjska jednostka miała na pokładzie nowoczesne torpedy Mark 24 Tigerfish, z uwagi na ich zawodność dowódca brytyjskiego okrętu użył do ataku opracowanych jeszcze przed II wojną światową torped Mark VIII mod 4[2]. Dwa pociski trafiły w "Generała Belgrano" – jedna z nich urwała dziób okrętu. Krążownik został opuszczony o 16.24 i zatonął. Rozbitkowie pływali na tratwach przez następne około 40 godzin, zanim zostali znalezieni przez okręty argentyńskie i statek chilijski od 3 do 5 maja. Zginęło 321 marynarzy i dwóch cywilów przebywających wówczas na pokładzie[2], uratowano 770 osób.
ARA „General Belgrano” był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny.
Przypisy
- ↑ Phoenix. history.navy.mil. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
- ↑ a b Łukasz Golowanow: Dwie torpedy w celu. Zatopienie krążownika ARA General Belgrano. Konflikty.pl. [dostęp 2012-05-07]. (pol.).