Traktat w Konstantynopolu (1700): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: korekta wielkości nagłówków |
m →Postanowienia: drobne redakcyjne |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
* Zapewnił neutralność ze strony Turcji w początku [[III wojna północna|wojny północnej]]. |
* Zapewnił neutralność ze strony Turcji w początku [[III wojna północna|wojny północnej]]. |
||
* Turcja zmuszona była zniszczyć swoje [[Dniepr|naddnieprzańskie]] twierdze (m.in. [[Berysław|Tawań]]). |
* Turcja zmuszona była zniszczyć swoje [[Dniepr|naddnieprzańskie]] twierdze (m.in. [[Berysław|Tawań]]). |
||
* Rosja uzyskiwała [[Azow]] i przylegające ziemie. |
* Rosja uzyskiwała [[Azow]] ujściem [[Don]]u i przylegające ziemie w promieniu 10 km. |
||
* Rosja nie musiały już płacić „upominków” na rzecz Chanatu Krymskiego. Lennikowi tureckiemu surowo zabroniono organizowania łupieskich najazdów na północnych sąsiadów. Wszelkie takie działania spotykały się z energicznymi przeciwdziałaniami władz Stambułu. |
* Rosja nie musiały już płacić „upominków” na rzecz Chanatu Krymskiego. Lennikowi tureckiemu surowo zabroniono organizowania łupieskich najazdów na północnych sąsiadów. Wszelkie takie działania spotykały się z energicznymi przeciwdziałaniami władz Stambułu. |
||
* Carat dodatkowo zyskał możliwość swobodnej żeglugi na Morzu Azowskim i Czarnym. |
* Carat dodatkowo zyskał możliwość swobodnej żeglugi na Morzu Azowskim i Czarnym. |
||
Wersja z 09:16, 27 wrz 2019
Traktat w Konstantynopolu – traktat pokojowy zawarty 14 lipca 1700 między Carstwem Rosyjskim a Imperium Osmańskim.
Geneza
Był skutkiem prowadzonej w ramach wojny rosyjsko-tureckiej kampanii azowskiej cara Piotra I.
Postanowienia
- Zapewnił neutralność ze strony Turcji w początku wojny północnej.
- Turcja zmuszona była zniszczyć swoje naddnieprzańskie twierdze (m.in. Tawań).
- Rosja uzyskiwała Azow ujściem Donu i przylegające ziemie w promieniu 10 km.
- Rosja nie musiały już płacić „upominków” na rzecz Chanatu Krymskiego. Lennikowi tureckiemu surowo zabroniono organizowania łupieskich najazdów na północnych sąsiadów. Wszelkie takie działania spotykały się z energicznymi przeciwdziałaniami władz Stambułu.
- Carat dodatkowo zyskał możliwość swobodnej żeglugi na Morzu Azowskim i Czarnym.
Bibliografia
- Leszek Podhorecki, Chanat Krymski. Państwo koczowników na kresach Europy. Warszawa 2012, wydawnictwo Bellona, strona 311, ISBN 978-83-11-12262-8