Trzciel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
akt.
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 44: Linia 44:


== Historia ==
== Historia ==
We wczesnym [[średniowiecze|średniowieczu]] istniał tu [[gród]]. Miasteczko po raz pierwszy zostało wymienione w dokumentach w 1307 roku. [[Prawa miejskie]] uzyskało przed 1394 rokiem. Prywatne miasto szlacheckie położone było w [[1582]] roku w powiecie poznańskim [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województwa poznańskiego]]<ref>Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 57.</ref>. Miasto początkowo rozwijało się na prawym brzegu Obry, ale w [[XVIII wiek]]u na lewym brzegu powstało drugie miasto Nowy Trzciel, w którym osiedlali się protestanci przybyli ze [[Śląsk]]a i [[Brandenburgia|Brandenburgii]]. Połączenie obu miast nastąpiło w 1880 r. o czym przypominał stojący do 1945 r. na Rynku Nowego Trzciela pamiątkowy obelisk. Na mocy postanowień [[Traktat wersalski|Traktatu Wersalskiego]] od roku 1920 granica polsko-niemiecka przecięła Trzciel, zostawiając centrum miasteczka po stronie niemieckiej, natomiast [[Trzciel (stacja kolejowa)|stacja kolejowa]] (linia [[Linia kolejowa nr 373|Międzychód – Zbąszyń]]) przypadła Polsce.
We wczesnym [[średniowiecze|średniowieczu]] istniał tu [[gród]]. Miasteczko po raz pierwszy zostało wymienione w dokumentach w 1307 roku. [[Prawa miejskie]] uzyskało przed 1394 rokiem. W czasie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]] Trzciel wystawił w [[1458]] roku 2 pieszych na odsiecz oblężonej polskiej załogi [[Zamek w Malborku|Zamku w Malborku]]<ref>Kodex dyplomatyczny Wielkiej Polski; Codex diplomaticus Majoris Poloniae zawierający bulle papieżów, nadania książąt, przywileje miast, klasztorów i wsi, wraz z innemi podobnéj treści dyplomatami, tyczącemi się historyi téj prowincyi od roku 1136 do roku 1597; zebrany z materyałow przez Kaźmierza Raczyńskiego byłego Generała W. Polskiego i Marszałka nadwornego koronnego przysposobionych; wydany przez Edwarda Raczyńskiego, Poznań 1840, s. 181.</ref>.Prywatne miasto szlacheckie położone było w [[1582]] roku w powiecie poznańskim [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województwa poznańskiego]]<ref>Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 57.</ref>. Miasto początkowo rozwijało się na prawym brzegu Obry, ale w [[XVIII wiek]]u na lewym brzegu powstało drugie miasto Nowy Trzciel, w którym osiedlali się protestanci przybyli ze [[Śląsk]]a i [[Brandenburgia|Brandenburgii]]. Połączenie obu miast nastąpiło w 1880 r. o czym przypominał stojący do 1945 r. na Rynku Nowego Trzciela pamiątkowy obelisk. Na mocy postanowień [[Traktat wersalski|Traktatu Wersalskiego]] od roku 1920 granica polsko-niemiecka przecięła Trzciel, zostawiając centrum miasteczka po stronie niemieckiej, natomiast [[Trzciel (stacja kolejowa)|stacja kolejowa]] (linia [[Linia kolejowa nr 373|Międzychód – Zbąszyń]]) przypadła Polsce.
W [[II Rzeczpospolita|okresie międzywojennym]] w miejscowości stacjonowała [[placówka Straży Granicznej I linii „Trzciel”]]<ref> {{cytuj książkę|nazwisko=Jabłonowski|imię=Marek|nazwisko2=Polak|imię2=Bogusław|autor link=Marek Jabłonowski|autor link2=Bogusław Polak|tytuł=Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł|tom = II|data=1999|isbn=83-87424-77-3|miejsce=Koszalin|wydawca = Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej|strony=22}}</ref>.
W [[II Rzeczpospolita|okresie międzywojennym]] w miejscowości stacjonowała [[placówka Straży Granicznej I linii „Trzciel”]]<ref> {{cytuj książkę|nazwisko=Jabłonowski|imię=Marek|nazwisko2=Polak|imię2=Bogusław|autor link=Marek Jabłonowski|autor link2=Bogusław Polak|tytuł=Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł|tom = II|data=1999|isbn=83-87424-77-3|miejsce=Koszalin|wydawca = Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej|strony=22}}</ref>.



Wersja z 08:45, 28 wrz 2019

Trzciel
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Trzciel z lotu ptaka
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

międzyrzecki

Gmina

Trzciel

Data założenia

1307

Prawa miejskie

przed 1394

Burmistrz

Jarosław Kaczmarek[1]

Powierzchnia

3,03 km²

Populacja (31.12.2017)
• liczba ludności
• gęstość


2 445[2][3]
804,3 os./km²

Strefa numeracyjna

+48 95

Kod pocztowy

66-320

Tablice rejestracyjne

FMI

Położenie na mapie gminy Trzciel
Mapa konturowa gminy Trzciel, po prawej znajduje się punkt z opisem „Trzciel”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Trzciel”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Trzciel”
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego
Mapa konturowa powiatu międzyrzeckiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Trzciel”
Ziemia52°21′53″N 15°52′22″E/52,364722 15,872778
TERC (TERYT)

0803064

SIMC

0935771

Urząd miejski
ul. Poznańska 22
Trzciel
Strona internetowa

Trzciel (do 1945 niem. Tirschtiegel) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Trzciel. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa gorzowskiego.

Według danych z 1 stycznia 2018 Trzciel liczył 2 455 mieszkańców[2].

Współczesny Trzciel to niewielkie miasteczko nad rzeką Obrą, położone między jeziorami: Młyńskim i Wielkim, w pobliżu autostrady A2. Jest to lokalny ośrodek usługowy i wypoczynkowy. Miasteczko jest znane z wyrobów wikliniarsko-trzciniarskich (meble, koszyki) i uprawy szparagów. Obrą prowadzi znany szlak kajakowy[4].

Historia

We wczesnym średniowieczu istniał tu gród. Miasteczko po raz pierwszy zostało wymienione w dokumentach w 1307 roku. Prawa miejskie uzyskało przed 1394 rokiem. W czasie wojny trzynastoletniej Trzciel wystawił w 1458 roku 2 pieszych na odsiecz oblężonej polskiej załogi Zamku w Malborku[5].Prywatne miasto szlacheckie położone było w 1582 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[6]. Miasto początkowo rozwijało się na prawym brzegu Obry, ale w XVIII wieku na lewym brzegu powstało drugie miasto Nowy Trzciel, w którym osiedlali się protestanci przybyli ze Śląska i Brandenburgii. Połączenie obu miast nastąpiło w 1880 r. o czym przypominał stojący do 1945 r. na Rynku Nowego Trzciela pamiątkowy obelisk. Na mocy postanowień Traktatu Wersalskiego od roku 1920 granica polsko-niemiecka przecięła Trzciel, zostawiając centrum miasteczka po stronie niemieckiej, natomiast stacja kolejowa (linia Międzychód – Zbąszyń) przypadła Polsce. W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Trzciel”[7].

Demografia

Według danych z 30 czerwca 2014 miasto miało 2481 mieszkańców[8].

  • Piramida wieku mieszkańców Trzciela w 2014 roku[9].


Zabytki

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[10]:

  • kościół parafialny[11] pod wezwaniem św. Wojciecha Biskupa i Męczennika, szachulcowy obecnie neogotycki, murowany, z lat 1824, 1901, 1928-29, pl. Wolności
  • cmentarz kościelny
  • zabytkowe domy z XVIII wieku i XIX wieku:
    • dom, ul. Armii Czerwonej 46, z XVIII wieku
    • domy, ul. Grunwaldzka 9, 12 szachulcowe, nr 17, 18, z 1770 roku, z połowy XIX wieku
    • dom, ul. Koszykarska 10, szachulcowy z połowy XIX wieku
    • domy, ul. Kościuszki 1, 2, 7, szachulcowe z 1738 roku, XVIII wieku
    • domy, ul. Mickiewicza 1, 4, 16, 19, 20, szachulcowe, nr 5, XVIII wieku/XIX wieku
    • dom, ul. Poznańska 6, z XVIII wieku
    • dom, ul. Zbąszyńska 41, z połowy XIX wieku
    • domy, ul. Zjednoczenia 1, 3, szachulcowe, nr 18, z XVIII wieku, połowy XIX wieku
    • domy, ul. Sikorskiego 10, z XIX wieku, nr 11, szachulcowy, z XVIII wieku/XIX wieku
  • plebania, pl. Wolności 6, XVIII wieku; dom, nr 19, szachulcowy, z połowy XIX wieku

inne zabytki:

Transport

Na południe od miasta znajduje się węzeł autostrady A2. Ponadto w mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

Przez miasto przebiega też linia kolejowa: Zbąszyń – Międzychód, od lat nieużywana. W latach 1929 – 1939 istniała również linia kolejowa do Lutola Suchego.

Sport

W mieście funkcjonuje klub piłkarski Miejsko Gminny Klub Sportowy „Obra” Trzciel założony w 1952 roku i występujący w B-klasie.

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. Urząd Miasta i Gminy Trzciel. [dostęp 2016-11-21]. (pol.).
  2. a b http://www.polskawliczbach.pl/Trzciel, w oparciu o dane GUS.
  3. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
  4. Strona internetowa Gminy Trzciel
  5. Kodex dyplomatyczny Wielkiej Polski; Codex diplomaticus Majoris Poloniae zawierający bulle papieżów, nadania książąt, przywileje miast, klasztorów i wsi, wraz z innemi podobnéj treści dyplomatami, tyczącemi się historyi téj prowincyi od roku 1136 do roku 1597; zebrany z materyałow przez Kaźmierza Raczyńskiego byłego Generała W. Polskiego i Marszałka nadwornego koronnego przysposobionych; wydany przez Edwarda Raczyńskiego, Poznań 1840, s. 181.
  6. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 57.
  7. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
  8. Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2014 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014. ISSN 1734-6118. (pol.).
  9. http://www.polskawliczbach.pl/Trzciel, w oparciu o dane GUS.
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 33. [dostęp 29.1.13].
  11. Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. [dostęp 25.08.2008].

Bibliografia

Linki zewnętrzne