Józef Klukowski (rzeźbiarz): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Oldpolihistor (dyskusja | edycje)
m Dodano odznaczenie, źródła/przypisy, drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
'''Józef Klukowski''' (ur. 2 stycznia [[1894]], zm. 29 kwietnia [[1944]]) – [[major]] [[Artyleria w II Rzeczypospolitej|artylerii]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], artysta [[rzeźbiarstwo|rzeźbiarz]], dwukrotny medalista olimpijski w [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury|Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury]]. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę ''Wieńczenie zawodnika''. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebro za dzieło ''Piłkarze''.
'''Józef Klukowski''' (ur. [[2 stycznia]] [[1894]] Repełka k. Grodna, zm. [[1945|1944]] lub [[1945]]) – [[major]] [[Artyleria w II Rzeczypospolitej|artylerii]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], artysta [[rzeźbiarstwo|rzeźbiarz]], malarz, grafik i dekorator. Uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), ASP w Krakowie (1922) i szkole A. Lhote’a w Paryżu (1928-32). Dwukrotny medalista olimpijski w [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury|Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury]]. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę ''Wieńczenie zawodnika''. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebrny medal za płaskorzeźbę ''Piłkarze''.


Od czerwca 1919 do października 1920 roku był dowódcą [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 Dywizjonu Artylerii Konnej]]. W 1932 został odznaczony [[Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]] - za zasługi na polu propagandy i sztuki<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = M.P. z 1932 r. nr 209, poz. 242 |data = |data dostępu = |opublikowany = |url = http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WMP19322090242}}</ref>. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W latach 1942-1943 przebywał w Sudole i w Nagłowicach u Radziwiłłów. Brał udział w [[Powstanie warszawskie|Powstaniu Warszawskim]]. Po jego upadku został aresztowany i wywieziony do obozu w [[Sachsenhausen (Oranienburg)|Sachsenhausen-Oranienburg]]. Zginął w 1944 lub 1945 w obozie koncentracyjnym pod Berlinem<ref>{{Cytuj |autor = Magdalena Kołtunowicz |tytuł = Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa |data = 2014 |opis = |miejsce = Lublin |praca = }}</ref>.
Od czerwca 1919 roku do października 1920 roku był dowódcą [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 Dywizjonu Artylerii Konnej]]{{odn|Płotnicki|1929|s=9}}.


Większość jego prac uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Kilka zachowało się w Muzeum Narodowym w Kielcach: ''Portret Kielbassa'', ''Portret Michała Radziwiłła'', ''Martwa natura z cebulą'', ''Martwa natura z czerwoną papryką'', ''Pejzaż'', oraz cztery prace w Dziale Rycin (dwa drzeworyty, rysunek i monotypia).
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”{{odn|Rocznik Oficerski Rezerw|1934|s=342, 849}}.


== Osiągnięcia ==
== Osiągnięcia ==
* [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury 1932|1932]]: złoto ''Wieńczenie zawodnika''
* [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury 1932|1932]]- złoty medal w [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury|Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury]] w Los Angeles za rzeźbę ''Wieńczenie zawodnika''
* [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury 1936|1936]]: srebro ''Piłkarze''
* [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury 1936|1936]]- srebrny medal w [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury|Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury]] w Berlinie za płaskorzeźbę ''Piłkarze''


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 15: Linia 15:
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/Content/56603|tytuł=Rocznik Oficerski Rezerw 1934|rok=1934|opublikowany=Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa|data dostępu=2016-06-11|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski Rezerw|1934}}}}
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/Content/56603|tytuł=Rocznik Oficerski Rezerw 1934|rok=1934|opublikowany=Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa|data dostępu=2016-06-11|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski Rezerw|1934}}}}
* {{Cytuj książkę|imię=Witold|nazwisko=Płotnicki|autor link=Witold Płotnicki|tytuł=Zarys historii wojennej 5-go Dywizjonu Artylerii Konnej|seria=[[Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920]]|wydawca=Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”|miejsce=Warszawa|rok=1929|odn=tak}}
* {{Cytuj książkę|imię=Witold|nazwisko=Płotnicki|autor link=Witold Płotnicki|tytuł=Zarys historii wojennej 5-go Dywizjonu Artylerii Konnej|seria=[[Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920]]|wydawca=Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”|miejsce=Warszawa|rok=1929|odn=tak}}
*Magdalena Kołtunowicz, ''Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbass''a, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II Wydział Nauk Humanistycznych Instytut Historii Sztuki, Lublin 2014.


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 22:58, 27 lis 2019

Józef Klukowski (ur. 2 stycznia 1894 Repełka k. Grodna, zm. 1944 lub 1945) – major artylerii Wojska Polskiego, artysta rzeźbiarz, malarz, grafik i dekorator. Uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), ASP w Krakowie (1922) i szkole A. Lhote’a w Paryżu (1928-32). Dwukrotny medalista olimpijski w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę Wieńczenie zawodnika. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebrny medal za płaskorzeźbę Piłkarze.

Od czerwca 1919 do października 1920 roku był dowódcą 5 Dywizjonu Artylerii Konnej. W 1932 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi - za zasługi na polu propagandy i sztuki[1]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W latach 1942-1943 przebywał w Sudole i w Nagłowicach u Radziwiłłów. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po jego upadku został aresztowany i wywieziony do obozu w Sachsenhausen-Oranienburg. Zginął w 1944 lub 1945 w obozie koncentracyjnym pod Berlinem[2].

Większość jego prac uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Kilka zachowało się w Muzeum Narodowym w Kielcach: Portret Kielbassa, Portret Michała Radziwiłła, Martwa natura z cebulą, Martwa natura z czerwoną papryką, Pejzaż, oraz cztery prace w Dziale Rycin (dwa drzeworyty, rysunek i monotypia).

Osiągnięcia

Przypisy

  1. M.P. z 1932 r. nr 209, poz. 242 [online].
  2. Magdalena Kołtunowicz, Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa, Lublin 2014.

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Witold Płotnicki: Zarys historii wojennej 5-go Dywizjonu Artylerii Konnej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Magdalena Kołtunowicz, Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II Wydział Nauk Humanistycznych Instytut Historii Sztuki, Lublin 2014.

Linki zewnętrzne