Ołeksandr Turczynow: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m kat. |
|||
Linia 71: | Linia 71: | ||
[[Kategoria:Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy]] |
[[Kategoria:Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy]] |
||
[[Kategoria:Przewodniczący Służby Bezpieczeństwa Ukrainy]] |
[[Kategoria:Przewodniczący Służby Bezpieczeństwa Ukrainy]] |
||
[[Kategoria:Ukraińscy duchowni]] |
[[Kategoria:Ukraińscy duchowni protestanccy]] |
||
[[Kategoria:Ukraińscy ministrowie]] |
[[Kategoria:Ukraińscy ministrowie]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1964]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1964]] |
Wersja z 23:22, 30 lis 2019
Pełne imię i nazwisko |
Ołeksandr Wałentynowycz Turczynow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy | |
Okres |
od grudnia 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy | |
Okres |
od 22 lutego 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezydent Ukrainy (p. o.) | |
Okres |
od 23 lutego 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
I wicepremier Ukrainy | |
Okres |
od 18 grudnia 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Ołeksandr Wałentynowycz Turczynow, ukr. Олександр Валентинович Турчинов (ur. 31 marca 1964 w Dniepropetrowsku) – ukraiński polityk, doktor nauk ekonomicznych. I wicepremier Ukrainy w latach 2007–2010, p.o. premiera Ukrainy od 4 do 11 marca 2010. Od 22 lutego 2014 do 27 listopada 2014 przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy. Od 23 lutego do 7 czerwca 2014 na mocy decyzji parlamentu czasowo pełnił obowiązki prezydenta Ukrainy.
Życiorys
Na początku lat 90. był zatrudniony w administracji regionalnej. Od 1994 do 1998 zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Nauk Ekonomicznych, był też wykładowcą jednego z kijowskich uniwersytetów.
W 1998, 2002, 2006 i 2007 uzyskiwał mandat deputowanego do Rady Najwyższej. Po powołaniu pierwszego rządu Julii Tymoszenko został szefem Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. W grudniu 2007 objął stanowisko pierwszego wicepremiera w jej drugim gabinecie. W maju 2008 bezskutecznie ubiegał się o stanowisko mera Kijowa. Należał do liderów Bloku Julii Tymoszenko, został też wiceprzewodniczącym partii Batkiwszczyna.
4 marca 2010, dzień po uchwaleniu przez Radę Najwyższą wotum nieufności wobec rządu Julii Tymoszenko i wzięciu przez nią urlopu, został pełniącym obowiązki premiera Ukrainy[1]. 11 marca 2010 parlament na stanowisku nowego premiera zatwierdził Mykołę Azarowa[2].
W 2012 ponownie uzyskał mandat poselski z ramienia Batkiwszczyny[3]. 22 lutego 2014 wybrany na przewodniczącego ukraińskiego parlamentu. Następnego dnia parlament, który dzień wcześniej odwołał prezydenta Wiktora Janukowycza, powierzył Ołeksandrowi Turczynowowi pełnienie obowiązków głowy państwa[4]. Obowiązki prezydenta przestał pełnić 7 czerwca 2014 z chwilą zaprzysiężenia nowo wybranego prezydenta Petra Poroszenki. Pod koniec sierpnia tego samego roku wystąpił z Batkiwszczyny wraz z częścią innych liderów partii[5].
Został następnie jednym z liderów Frontu Ludowego, utrzymując w październiku 2014 mandat poselski na kolejną kadencję[6]. W grudniu tegoż roku powołany na sekretarza Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy[7]. W maju 2019 złożył rezygnację z tej funkcji[8].
Życie prywatne
Ołeksandr Turczynow jest żonaty, ma syna. Jest baptystą, członkiem rady jednego z kijowskich zborów baptystycznych, jego świeckim kaznodzieją[9].
Przypisy
- ↑ Aleksander Turczynow oficjalnie został p.o. premiera. zik.com, 4 marca 2010. [dostęp 11 marca 2010].
- ↑ Ukraina: koalicja „Stabilność i Reformy” przejmuje władzę. Azarow nowym premierem. gazeta.pl, 11 marca 2010. [dostęp 11 marca 2010].
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2012 (ukr.). [dostęp 30 października 2012].
- ↑ Поіменне голосування про проект Постанови про Покладення на Голову Верховної Ради обов'язків Президента України згідно із ст.112 Конституції України (№4204) – за основу та в цілому. rada.gov.ua. [dostęp 23 lutego 2014]. (ukr.).
- ↑ Arsenij Jaceniuk, Ołeksandr Turczynow, Andrij Parubij i Arsen Awakow odchodzą z partii Tymoszenko. wp.pl, 27 sierpnia 2014. [dostęp 28 sierpnia 2014].
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2014 (ukr.). [dostęp 28 października 2014].
- ↑ Turchynov becomes secretary of Ukraine’s NSDC. interfax.com.ua, 16 grudnia 2014. [dostęp 19 stycznia 2015]. (ang.).
- ↑ Турчинов подав у відставку з посади секретаря РНБО. radiosvoboda.org, 17 maja 2019. [dostęp 20 maja 2019]. (ukr.).
- ↑ Profile: Olexander Turchynov. bbc.com, 23 lutego 2014. [dostęp 27 lutego 2014]. (ang.).
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie openua.net (ukr.). [dostęp 11 marca 2010].