Sarmacja europejska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja
drobne techniczne
Linia 6: Linia 6:
==Położenie==
==Położenie==


Rozpościerała się według niego od [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] i [[Morze Kaspijskie|Kaspijskiego]] ku północy do [[Zatoka Wenedzka|Zatoki Wenedzkiej]] (Wenedyjskiej) nad ''[[Morze Bałtyckie|Oceanem Sarmackim]]'', dokąd wpadała rzeka [[Wisła|Vistula]], [[Pregoła|Chron]], ''[[Niemen|Rudon]]'', [[Windawa (rzeka)|Turunt]]'' i [[Dźwina|Chesin]]. Jej granicą zachodnią była Wisła, a wschodnią [[Don]].
Rozpościerała się według niego od [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] i [[Morze Kaspijskie|Kaspijskiego]] ku północy do [[Zatoka Wenedzka|Zatoki Wenedzkiej]] (Wenedyjskiej) nad ''[[Morze Bałtyckie|Oceanem Sarmackim]]'', dokąd wpadała rzeka [[Wisła|Vistula]], [[Pregoła|Chron]], ''[[Niemen|Rudon]]'', ''[[Windawa (rzeka)|Turunt]]'' i [[Dźwina|Chesin]]. Jej granicą zachodnią była Wisła, a wschodnią [[Don]].


Klaudiusz wyróżniał też '''Sarmację azjatycką''' od rzeki Don do Wołgi.
Klaudiusz wyróżniał też '''Sarmację azjatycką''' od rzeki Don do Wołgi.

Wersja z 18:15, 13 sty 2020

Mapa Johannesa Schnitzera z 1482 roku według Klaudiusza Ptolemeusza, widoczne terytorium określone jako Sarmatia Europe
Maciej Miechowita "Polskie wypisanie dwojej krainy świata" wydanie z 1535.

Sarmacja europejska – pojęcie geograficzne pierwszy raz użyte w starożytności przez geografa aleksandryjskiego Klaudiusza Ptolemeusza.

Położenie

Rozpościerała się według niego od Morza Czarnego i Kaspijskiego ku północy do Zatoki Wenedzkiej (Wenedyjskiej) nad Oceanem Sarmackim, dokąd wpadała rzeka Vistula, Chron, Rudon, Turunt i Chesin. Jej granicą zachodnią była Wisła, a wschodnią Don.

Klaudiusz wyróżniał też Sarmację azjatycką od rzeki Don do Wołgi.

Informacje te powtórzył i poprawił Maciej Miechowita w swym Traktacie o dwóch Sarmacjach z 1517 r.

Bibliografia

  • Geografia antyczna, zestawił M. S. Bodnarski, PWN, Warszawa 1957, s. 294-295.
  • Maciej z Miechowa, Opis Sarmacji Azjatyckiej i Europejskiej oraz tego, co się w nich znajduje, z języka łacińskiego przeł. i komentarzem opatrzył Tadeusz Bieńkowski, wstęp Henryk Barycz, posłowie Waldemar Voisé, z serii: „Źródła do dziejów Nauki i Techniki” t. XIV, Ossolineum 1972.
  • Maciej z Miechowa 1457-1523. Historyk, geograf, lekarz, organizator nauki, Ossolineum 1960.