Leon Gotkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
290 569 edycji
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
290 569 edycji
źródła/przypisy
Linia 25: Linia 25:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodził się w rodzinie Edwarda i Heleny z Sokołowskich. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], podczas której był rany i ciężko kontuzjowany{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=178}}.
Urodził się w rodzinie Edwarda i Heleny z Sokołowskich{{odn|Wysocki|1997|s=127}}. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], podczas której był rany i ciężko kontuzjowany{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=178}}.


Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1920 wstąpił do Wojska Polskiego. Od 1921 był oficerem [[31 Pułk Strzelców Kaniowskich|31 pułku Strzelców Kaniowskich]], stacjonującego w garnizonach [[Łódź]] i [[Sieradz]]. Został awansowany do stopnia [[major]]a piechoty. W tej randze pełnił funkcję p. o. dowódcy pułku od 10 lipca 1922. Został awansowany do stopnia [[podpułkownik]]a piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923. W tej randze sprawował stanowisko dowódcy pułku 31 pułku piechoty od 6 lipca 1923 do 20 lutego 1924.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1920 wstąpił do Wojska Polskiego. Od 1921 był oficerem [[31 Pułk Strzelców Kaniowskich|31 pułku Strzelców Kaniowskich]], stacjonującego w garnizonach [[Łódź]] i [[Sieradz]]. Został awansowany do stopnia [[major]]a piechoty. W tej randze pełnił funkcję p. o. dowódcy pułku od 10 lipca 1922. Został awansowany do stopnia [[podpułkownik]]a piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923. W tej randze sprawował stanowisko dowódcy pułku 31 pułku piechoty od 6 lipca 1923 do 20 lutego 1924.
Linia 33: Linia 33:
21 sierpnia 1926 roku został przeniesiony do [[10 Pułk Piechoty (II RP)|10 pułku piechoty]] w Łowiczu na stanowisko dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 269}}. 28 stycznia 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do [[Komenda Rejonu Uzupełnień Kielce|Powiatowej Komedy Uzupełnień Kielce]] na okres sześciu miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25}}. W tym samym roku został przeniesiony do [[Komenda Rejonu Uzupełnień Przemyśl|Powiatowej Komedy Uzupełnień Przemyśl]] na stanowisko komendanta{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 354}}. Z dniem 31 marca 1933 został przeniesiony w [[stan spoczynku]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 15 z 31 grudnia 1932 roku, s. 469}}. W 1934 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Piechoty z lokatą 8.
21 sierpnia 1926 roku został przeniesiony do [[10 Pułk Piechoty (II RP)|10 pułku piechoty]] w Łowiczu na stanowisko dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 269}}. 28 stycznia 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do [[Komenda Rejonu Uzupełnień Kielce|Powiatowej Komedy Uzupełnień Kielce]] na okres sześciu miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25}}. W tym samym roku został przeniesiony do [[Komenda Rejonu Uzupełnień Przemyśl|Powiatowej Komedy Uzupełnień Przemyśl]] na stanowisko komendanta{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 354}}. Z dniem 31 marca 1933 został przeniesiony w [[stan spoczynku]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 15 z 31 grudnia 1932 roku, s. 469}}. W 1934 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Piechoty z lokatą 8.


Był żonaty z Ksenią z Ozierskich. Nie miał dzieci{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=178}}.
Był żonaty z Ksenią z Ozierskich{{odn|Wysocki|1997|s=128}}. Nie miał dzieci{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=178}}.


Wobec zagrożenia wybuchem konfliktu zbrojnego w 1939 został zmobilizowany w Przemyślu. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] 1939, [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] i [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie w [[Kozielsk]]u. Wiosną 1940 został przetransportowany do [[Katyń|Katynia]] i rozstrzelany przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Smoleńsku|Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku]] oraz pracowników [[NKWD]] przybyłych z [[Moskwa|Moskwy]] na mocy decyzji [[Biuro polityczne|Biura Politycznego]] KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP(b)]] z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego [[Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu|Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu]], gdzie jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Andrzej Leszek Szcześniak]] | tytuł = Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk | wydawca = Alfa | miejsce = Warszawa | data = 1989 | strony = 59 | isbn = 83-7001-294-9}}</ref>.
Wobec zagrożenia wybuchem konfliktu zbrojnego w 1939 został zmobilizowany w Przemyślu. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] 1939, [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] i [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie w [[Kozielsk]]u. Wiosną 1940 został przetransportowany do [[Katyń|Katynia]] i rozstrzelany przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Smoleńsku|Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku]] oraz pracowników [[NKWD]] przybyłych z [[Moskwa|Moskwy]] na mocy decyzji [[Biuro polityczne|Biura Politycznego]] KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP(b)]] z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego [[Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu|Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu]], gdzie jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Andrzej Leszek Szcześniak]] | tytuł = Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk | wydawca = Alfa | miejsce = Warszawa | data = 1989 | strony = 59 | isbn = 83-7001-294-9}}</ref>.

Wersja z 23:35, 25 sty 2020

Leon Gotkiewicz
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1885
Kowno

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

do 1933

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

31 Pułk Strzelców Kaniowskich
10 Pułk Piechoty
PKU Przemyśl

Stanowiska

dowódca pułku piechoty
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Leon Gotkiewicz (ur. 14 marca 1885 w Kownie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Edwarda i Heleny z Sokołowskich[1]. Brał udział w I wojnie światowej, podczas której był rany i ciężko kontuzjowany[2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1920 wstąpił do Wojska Polskiego. Od 1921 był oficerem 31 pułku Strzelców Kaniowskich, stacjonującego w garnizonach Łódź i Sieradz. Został awansowany do stopnia majora piechoty. W tej randze pełnił funkcję p. o. dowódcy pułku od 10 lipca 1922. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923. W tej randze sprawował stanowisko dowódcy pułku 31 pułku piechoty od 6 lipca 1923 do 20 lutego 1924.

Podczas „zamachu majowego” J. Piłsudskiego w 1926 r. 31 pułk wystąpił przeciw legalnym władzom, umożliwiając opanowanie rebeliantom Łodzi. Jego ówczesny dowódca - ppłk Alfred Vogel zachował się przeciwnie i został w dniu 13 maja internowany. Dowództwo pułku przejął ppłk Gotkiewicz. W dniu następnym, 14 maja, Pułk wysłał do Warszawy pułk kombinowany[3].

21 sierpnia 1926 roku został przeniesiony do 10 pułku piechoty w Łowiczu na stanowisko dowódcy pułku[4]. 28 stycznia 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komedy Uzupełnień Kielce na okres sześciu miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[5]. W tym samym roku został przeniesiony do Powiatowej Komedy Uzupełnień Przemyśl na stanowisko komendanta[6]. Z dniem 31 marca 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[7]. W 1934 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Piechoty z lokatą 8.

Był żonaty z Ksenią z Ozierskich[8]. Nie miał dzieci[2].

Wobec zagrożenia wybuchem konfliktu zbrojnego w 1939 został zmobilizowany w Przemyślu. Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji[9].

Upamiętnienie

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia pułkownika[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[11].

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Leona Gotkiewicza przy Zespole Szkół nr 2 w Opatowie[12].

Przypisy

  1. ↑ Wysocki 1997 ↓, s. 127.
  2. ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 178.
  3. ↑ Czernielewski K., Jarno W., Garnizon łódzki Wojska Polskiego w latach 1918–1939; Toruń 2008, s. 431.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 269.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 25.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 354.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 31 grudnia 1932 roku, s. 469.
  8. ↑ Wysocki 1997 ↓, s. 128.
  9. ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 59. ISBN 83-7001-294-9.
  10. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  11. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 5 sierpnia 2014].
  12. ↑ Leon Gotkiewicz. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2018-01-29]..

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Gotkiewicz&oldid=58613537”