Doruchów: Różnice pomiędzy wersjami
51°24′59″N 18°04′34″E/51,416389 18,076111| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy, drobne merytoryczne, linki zewnętrzne |
linki zewnętrzne |
||
| Linia 80: | Linia 80: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=24134 ''Doruchów'' w Słowniku historyczno-geograficznym ziem polskich w średniowieczu] |
|||
* {{SgKP|II|132|Doruchów}} |
* {{SgKP|II|132|Doruchów}} |
||
* {{SgKP|XV_cz.1|432}} |
* {{SgKP|XV_cz.1|432}} |
||
Wersja z 11:58, 28 sty 2020
| Artykuł |
51°24′59″N 18°4′34″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°25'N, 18°5'E |
| - błąd |
2308 m |
| Odległość |
530 m |
| wieś | |
_2016_ID_653855.jpg) Dwór w Doruchowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2009) |
2400 |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
63-505[1] |
| Tablice rejestracyjne |
POT |
| SIMC |
0196635 |
Położenie na mapie gminy Doruchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostrzeszowskiego  | |
| 51°24′59″N 18°04′34″E/51,416389 18,076111
| |
| Strona internetowa | |
Doruchów – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Doruchów, przy drodze wojewódzkiej nr 450 między Grabowem nad Prosną, a Wieruszowem.
Siedziba gminy Doruchów
Położona jest w Kotlinie Grabowskiej, ok. 11 km na wschód od Ostrzeszowa i ok. 35 km na południe od Ostrowa Wielkopolskiego. Druga pod względem liczby mieszkańców miejscowość powiatu ostrzeszowskiego. Nie posiada praw miejskich
Nazwa
W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis miejscowość wymieniona jest jako villa Doruchowo[2].
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0196641 | Dąbrówka | część wsi |
| 0196658 | Emilianów | część wsi |
| 0196664 | Huby | część wsi |
Historia
Pierwsza wzmianka o Doruchowie pochodzi z 1213. Do XIX wieku znajdował się tu ośrodek hutnictwa żelaza na niewielką skalę. W Doruchowie urodził się Teofil Wolicki, arcybiskup poznańsko-gnieźnieński, a w sąsiednim Tokarzewie jeden z najznamienitszych polskich geografów, profesor Zbyszko Chojnicki.
W XV i XIV wieku istniały tutaj huty żelaza, do których dostarczano rudę żelaza wydobywaną m.in. w okolicznym Wyszanowie[5]. Do 1852 we wsi czynna była kopalnia wapienia.
Podczas Powstania wielkopolskiego we wsi przebywał sztab Frontu Południowego, w ramach którego walczył 11 Pułk Strzelców Wielkopolskich, dowodzony przez Stanisława Thiela.
Proces czarownic
W odległości ok. 1 km od miejscowości znajduje się wzgórze zwane „Wzgórzem Czarownic”. Według anonimowej relacji, podpisanej X.A.R., a opublikowanej w roku 1835, na tym wzgórzu w roku 1775, miano spalić na stosie 11 kobiet, a 3 dalsze miały wcześniej zginąć w trakcie tortur. Kobiety te zostały oskarżone o rzucanie czarów na dziedziczkę i utrzymywanie kontaktów z diabłami[6].
Janusz Tazbir uważa że opis procesu i kaźni mógł być literackim dziełem Konstantego Majeranowskiego, a w Doruchowie zginęło 6 kobiet lecz niekoniecznie w roku 1775. W Archiwum Akt Dawnych w Ostrzeszowie znajduje się dokument z roku 1783 według którego wójt i ławnicy z Grabowa nad Prosną zostali usunięci z urzędów za to że wezwani przez dziedzica z Doruchowa skazali na spalenie na stosie 6 kobiet uznanych za czarownice[6]. W roku 1776 Sejm znosząc karę śmierci za uprawianie czarów[7] nie wspomniał w uchwale o tym rzekomo głośnym wydarzeniu, brak też o nim wzmianki w ówczesnej prasie czy pamiętnikach[8].
Zabytki
- kościół parafialny z monstrancją z XVIII wieku, która miała być ufundowana przez doruchowskiego dziedzica – pośredniego sprawcę procesu czarownic z 1775
- grobowiec rodu Thiel, w którym pochowany jest m.in. Stanisław Thiel
- Młyn z początków XIX wieku, początkowo młyn wodny, a od 1959 (po elektryfikacji) elektryczny, obecnie w posiadaniu rodziny Bogaczyńskich.
- dworek rodziny Thielów mieszczący się w parku (obecnie biblioteka publiczna)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rosin 1963 ↓.
- ↑ a b B. Szymański. Spór o czarownice. „Czas Ostrzeszowski”, 2005 nr 33.
- ↑ Konwikcje w sprawach kryminalnych, Volumina Legum t. VIII, s. 546, f. 882.
- ↑ Janusz Tazbir, "Proces czarownic w Doruchowie", w: tegoż "Cudzym Piórem... Falsyfikaty historyczno-literackie", Poznań 2002; Janusz Tazbir, "Opowieści prawdziwe i zmyślone" Warszawa 1994, s. 143. Jerzy Michalski, Jeszcze o konstytucji sejmu 1776 roku "Konwikcje w sprawach kryminalnych" s. 93n.
Bibliografia
- Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Wyszanów”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 180.
Linki zewnętrzne
- Doruchów w Słowniku historyczno-geograficznym ziem polskich w średniowieczu
- Doruchów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 132.
- Doruchów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 432.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Przysiółek | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
