Bitwa w cieśninie Fehmarn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy
Grubel (dyskusja | edycje)
usunięta informacja - Ulfeldt nie zginął w tej bitwie, drobne redakcyjne
Linia 26: Linia 26:
'''Bitwa w cieśninie Fehmarn''' – bitwa morska podczas [[wojna duńsko-szwedzka (1643–1645)|wojny duńsko-szwedzkiej 1643–1645]] stoczona [[13 października]] [[1644]] niedaleko wyspy [[Fehmarn]], zakończona klęską eskadry duńskiej.
'''Bitwa w cieśninie Fehmarn''' – bitwa morska podczas [[wojna duńsko-szwedzka (1643–1645)|wojny duńsko-szwedzkiej 1643–1645]] stoczona [[13 października]] [[1644]] niedaleko wyspy [[Fehmarn]], zakończona klęską eskadry duńskiej.


[[Wojna duńsko-szwedzka (1643–1645)]] była częścią ogólnoeuropejskich zmagań [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]]; w jej trakcie dochodziło do kilku starć na morzu. W lipcu, w bitwie w Zatoce Kilońskiej, flota szwedzka szczęśliwie uniknęła zagłady i schroniła się w portach. Duńczycy osiągnęli panowanie na morzu, ale po dwóch miesiącach, gdy nie napotkali przeciwnika, pozostawili do strzeżenia dostępu do wysp duńskich jedynie 17 okrętów pod dowództwem adm. [[Protazy Mund|Protazego Munda]]{{r|kosiarz}}.
[[Wojna duńsko-szwedzka (1643–1645)]] była częścią ogólnoeuropejskich zmagań [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]]; w jej trakcie dochodziło do kilku starć na morzu. W lipcu, w bitwie w Zatoce Kilońskiej, flota szwedzka szczęśliwie uniknęła zagłady i schroniła się w portach. Duńczycy osiągnęli panowanie na morzu, ale po dwóch miesiącach, gdy nie napotkali przeciwnika, pozostawili do strzeżenia dostępu do wysp duńskich jedynie 17 okrętów pod dowództwem admirała [[Prosa Mund|Prosa Munda]]{{r|kosiarz}}.


Przeciw nim wyruszyła dowodzona przez adm. (niedawnego generała majora) [[Karol Gustaw Wrangel|Wrangla]] flota szwedzko-holenderska licząca 42 jednostki, która 11 października rozpoczęła pozorowanie desantu na wyspie [[Lolland]]{{r|kosiarz}}. Adm. Mund pojawił się ze swoją eskadrą i ufając dobremu wyszkoleniu swych załóg, podjął akcję mimo przeważających sił przeciwnika. Planował uderzyć ogniem artyleryjskim na skrzydło wroga{{r|wieczorkiewicz}}, nie wdając się w walkę [[abordaż]]ową{{r|kosiarz}}. Po sześciu godzinach zaciętej walki, tylko trzy duńskie galeony zdołały ujść. 9 zostało zdobytych w walce wręcz, 3 - zatopionych ogniem działowym, a 2 wyrzuciły się na brzeg Lollandu{{r|kosiarz}}. Adm. Mund zginął na pokładzie swego flagowca „Patienta”, jego zastępca, wadm. Corfitz Ulfeldt - na pokładzie „Stormana”. Duńczycy stracili ponadto ok. 1000 jeńców{{r|wieczorkiewicz}}.
Przeciw nim wyruszyła dowodzona przez admirała (niedawnego generała majora) [[Karol Gustaw Wrangel|Wrangla]] flota szwedzko-holenderska licząca 42 jednostki, która 11 października rozpoczęła pozorowanie desantu na wyspie [[Lolland]]{{r|kosiarz}}. Adm. Mund pojawił się ze swoją eskadrą i ufając dobremu wyszkoleniu swych załóg, podjął akcję mimo przeważających sił przeciwnika. Planował uderzyć ogniem artyleryjskim na skrzydło wroga{{r|wieczorkiewicz}}, nie wdając się w walkę [[abordaż]]ową{{r|kosiarz}}. Po sześciu godzinach zaciętej walki, tylko trzy duńskie galeony zdołały ujść. Dziewięć zostało zdobytych w walce wręcz, trzy zatopione ogniem działowym, a dwa rozbiły się o brzeg Lollandu{{r|kosiarz}}. Admirał Mund zginął na pokładzie swego flagowca „Patienta”. Duńczycy stracili ponadto około tysiąca jeńców{{r|wieczorkiewicz}}.


Bitwa w cieśninie Fehmarn była jedną z najkrwawszych bitew na [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]] w XVII w.{{r|kosiarz}} Odznaczył się w niej dowodzący okrętem „Regina” późniejszy wielki admirał francuski [[Abraham Duquesne]], który jak wielu francuskich [[hugenoci|hugenotów]] służył w marynarce szwedzkiej{{r|wieczorkiewicz}}.
Bitwa w cieśninie Fehmarn była jedną z najkrwawszych bitew na [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]] w XVII w.{{r|kosiarz}} Odznaczył się w niej dowodzący okrętem „Regina” późniejszy wielki admirał francuski [[Abraham Duquesne]], który jak wielu francuskich [[hugenoci|hugenotów]] służył w marynarce szwedzkiej{{r|wieczorkiewicz}}.

Wersja z 18:21, 1 mar 2020

Bitwa morska pod Fehmarn
wojna duńsko-szwedzka (1643–1645)
w ramach wojny trzydziestoletniej
Ilustracja
Bitwa w cieśninie Fehmarn
Czas

13 października 1644

Miejsce

Fehmarn

Terytorium

Morze Bałtyckie

Wynik

zwycięstwo Szwedów i Holendrów

Strony konfliktu
Szwecja
Holandia
Dania
Dowódcy
Karol Gustaw Wrangel Protazy Mund
Siły
42 okręty 17 okrętów
Straty
9 okrętów zdobytych, 3 zatopione, 2 rozbite,
1 000 jeńców
Położenie na mapie Morza Bałtyckiego
Mapa konturowa Morza Bałtyckiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
54°40′24,6″N 11°02′08,4″E/54,673500 11,035667

Bitwa w cieśninie Fehmarn – bitwa morska podczas wojny duńsko-szwedzkiej 1643–1645 stoczona 13 października 1644 niedaleko wyspy Fehmarn, zakończona klęską eskadry duńskiej.

Wojna duńsko-szwedzka (1643–1645) była częścią ogólnoeuropejskich zmagań wojny trzydziestoletniej; w jej trakcie dochodziło do kilku starć na morzu. W lipcu, w bitwie w Zatoce Kilońskiej, flota szwedzka szczęśliwie uniknęła zagłady i schroniła się w portach. Duńczycy osiągnęli panowanie na morzu, ale po dwóch miesiącach, gdy nie napotkali przeciwnika, pozostawili do strzeżenia dostępu do wysp duńskich jedynie 17 okrętów pod dowództwem admirała Prosa Munda[1].

Przeciw nim wyruszyła dowodzona przez admirała (niedawnego generała majora) Wrangla flota szwedzko-holenderska licząca 42 jednostki, która 11 października rozpoczęła pozorowanie desantu na wyspie Lolland[1]. Adm. Mund pojawił się ze swoją eskadrą i ufając dobremu wyszkoleniu swych załóg, podjął akcję mimo przeważających sił przeciwnika. Planował uderzyć ogniem artyleryjskim na skrzydło wroga[2], nie wdając się w walkę abordażową[1]. Po sześciu godzinach zaciętej walki, tylko trzy duńskie galeony zdołały ujść. Dziewięć zostało zdobytych w walce wręcz, trzy – zatopione ogniem działowym, a dwa rozbiły się o brzeg Lollandu[1]. Admirał Mund zginął na pokładzie swego flagowca „Patienta”. Duńczycy stracili ponadto około tysiąca jeńców[2].

Bitwa w cieśninie Fehmarn była jedną z najkrwawszych bitew na Bałtyku w XVII w.[1] Odznaczył się w niej dowodzący okrętem „Regina” późniejszy wielki admirał francuski Abraham Duquesne, który jak wielu francuskich hugenotów służył w marynarce szwedzkiej[2].

Przypisy

  1. a b c d e Bitwa w cieśninie Fehmarn. W: Edmund Kosiarz: Wojny na Bałtyku, X-XIX w.. Gdański: Wydawnictwo Morskie, 1978, s. 194-196.
  2. a b c Paweł Piotr Wieczorkiewicz: Historia wojen morskich, t.1. Londyn: Wydawnictwo Puls, 1995, s. 108. ISBN 1-85917-030-7.
Panorama bitwy na obrazie Willema van der Velde