Jerzy Domiński (1908–1992): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Uczestnicy walk powstania warszawskiego (Polski Związek Wolności)" za pomocą HotCat
Linia 42: Linia 42:
[[Kategoria:Posłowie do Krajowej Rady Narodowej]]
[[Kategoria:Posłowie do Krajowej Rady Narodowej]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)]]
[[Kategoria:Uczestnicy walk powstania warszawskiego (Polski Związek Wolności)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1908]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1908]]
[[Kategoria:Zmarli w 1992]]
[[Kategoria:Zmarli w 1992]]

Wersja z 20:39, 6 mar 2020

Jerzy Domiński
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1908
Płock

Data śmierci

27 kwietnia 1992

Poseł na Sejm Ustawodawczy
Okres

od 4 lutego 1947
do 4 sierpnia 1952

Przynależność polityczna

poseł niezrzeszony

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Jerzy Domiński (ur. 9 marca 1908, zm. 27 kwietnia 1992) – polski prawnik, działacz społeczny i polityk, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947) i do Sejmu Ustawodawczego (1947–1952).

Życiorys

Z wykształcenia był prawnikiem. Praktykował jako adwokat. W czasie II wojny światowej przebywał na terenie województwa kieleckiego, gdzie dowodził lokalnym oddziałem Stronnictwa Zrywu Narodowego. Tam też organizował m.in. Polski Związek Wolności związany ze Stronnictwem Pracy. W konspiracji funkcjonował pod pseudonimem „Sędzia”. Brał udział w powstaniu warszawskim 1944.

W 1945 został sekretarzem generalnym Stronnictwa Pracy. W tym samym roku zasiadł w Krajowej Radzie Narodowej jako jej sekretarz. Był m.in członkiem komisji ds. opracowania projektu ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego. W 1947 uzyskał mandat posła na Sejm, w którym kierował Klubem Poselskim SP. Wszedł w skład komisji ds. ustawy o ustroju najwyższych władz RP (tzw. małej konstytucji). Pod koniec 1947 został pozbawiony funkcji przewodniczącego klubu. Po zakończeniu działalności SP pozostał niezależny.

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Andrzej Andrusiewicz, Stronnictwo Pracy: 1937–1950: ze studiów nad dziejami najnowszymi chadecji w Polsce, Warszawa 1988
  • Mirosław Piotrowski, Służba idei czy serwilizm?: Zygmunt Felczak i Feliks Widy-Wirski w najnowszych dziejach Polski, Lublin 1994
  • (oprac. Alicja Tomaszewska), Spis posłów do Krajowej Rady Narodowej 1943–1947, Biblioteka Sejmowa, Warszawa 1983
  • (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997
  • Jerzy Domiński. 1944.pl. [dostęp 2016-01-30].