Konotacja (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 23: Linia 23:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Cytuj | autor = [[Tadeusz Milewski (językoznawca)]] |tytuł = Językoznawstwo|wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 1967 |odn = tak}}
* {{Cytuj | autor = [[Tadeusz Milewski (językoznawca)]] |tytuł = Językoznawstwo|wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 1967 |odn = tak}}
* {{Cytuj | autor = Alicja Nagórko |tytuł = Zarys gramatyki polskiej |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 2007 |isbn = 978-83-01-15390-8 |odn = tak}}
* {{Cytuj | autor = [[Alicja Nagórko]] |tytuł = Zarys gramatyki polskiej |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 2007 |isbn = 978-83-01-15390-8 |odn = tak}}
* {{Cytuj |tytuł=Nový encyklopedický slovník češtiny |redaktor= Karlík, Petr; [[Marek Nekula]]; [[Jana Pleskalová]] |autor=[[Zdeňka Hladká]] |data=2017 |rozdział=[https://www.czechency.org/slovnik/KONOTACE KONOTACE (1)] |język=cs |odn=tak}}
* {{Cytuj |tytuł=Nový encyklopedický slovník češtiny |redaktor= Karlík, Petr; [[Marek Nekula]]; [[Jana Pleskalová]] |autor=[[Zdeňka Hladká]] |data=2017 |rozdział=[https://www.czechency.org/slovnik/KONOTACE KONOTACE (1)] |język=cs |odn=tak}}



Wersja z 20:18, 13 mar 2020

Konotacja – w językoznawstwie zdolność pewnych leksemów do otwierania miejsc dla innych leksemów. Np. użycie przymiotnika jest niepełne – wymaga uzupełnienia rzeczownikiem, a przysłówekczasownikiem. Rzeczownik w mianowniku nie ma właściwości konotacyjnych[1].

Związek syntaktyczny polega na relacji między wyrazem konotującym a konotowanym (wymaganym); dopiero wtedy osiąga się kompletność znaczeniową. W parze konotacyjnej wyrazem prymarnym (konotującym) jest rzeczownik, gdyż ich treść nie wymaga uzupełnienia. Wyrazem konotowanym (sekundarnym) może być przymiotnik lub czasownik[2].

W innym znaczeniu konotacja to oparte na kontekście elementy znaczeniowe, skojarzenia przypisywane leksemowi przez użytkowników języka. Np. słowo „czarny” może być asocjowane z nocą, złem czy śmiercią. Konotacja stanowi relację użytkownika języka z realiami pozajęzykowymi; różni się zatem od denotacji, która tworzy związek między jednostką językową a rzeczywistością[3].

Rodzaje konotacji

Istnieją następujące rodzaje konotacji[4]:

  • kategorialna, zapowiadająca określoną kategorię gramatyczną bądź leksykalną (przymiotnik → rzeczownik)
  • formalna, zapowiadająca określoną formę gramatyczną
  • obligatoryjna
  • fakultatywna

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia