2 Dywizja Litewsko-Białoruska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
ilustracja
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 34: Linia 34:
[[Plik:76pstrz.png|250px|right]]
[[Plik:76pstrz.png|250px|right]]
[[Plik:79pstrz.png|right|250px]]
[[Plik:79pstrz.png|right|250px]]
[[Plik:77pstrz.png|right|250px]]
'''2 Dywizja Litewsko-Białoruska''' (2 DLB) – [[związek taktyczny|wielka jednostka]] [[piechota|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego II RP]].
'''2 Dywizja Litewsko-Białoruska''' (2 DLB) – [[związek taktyczny|wielka jednostka]] [[piechota|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego II RP]].



Wersja z 12:33, 4 cze 2020

2 Dywizja Litewsko-Białoruska
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Kontynuacja

29 Dywizja Piechoty (II RP)

Dowódcy
Pierwszy

gen. Józef Lasocki

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

Piechota

2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

Historia dywizji

W październiku 1919 przeprowadzona została reorganizacja Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W jej wyniku utworzono dwie dywizje piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z dywizji składała się z dwóch brygad i czterech pułków piechoty. W skład 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej włączone zostały pułki strzelców: białostocki, lidzki i kowieński z dotychczasowej Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie luty-kwiecień 1920 sformowany został Słucki Pułk Strzelców, który włączono w struktury dywizji.

2 DLB zajmowała pozycje na granicy polsko-litewskiej. W wyniku bolszewickiej ofensywy z lipca 1920 roku została częściowo rozproszona i wepchnięta w terytorium litewskie. Próbowała przejść na Suwalszczyznę, ale w większości została otoczona przez Litwinów i internowana. Odtworzona na tyłach frontu.

Po buncie Żeligowskiego III Brygada weszła w skład Korpusu Wojsk Litwy Środkowej, jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostawały na obszarze kraju.

12 października 1921 pułki strzelców przemianowane zostały na pułki piechoty. Słucki i Białostocki Pułki Strzelców, jako 78 i 79 Pułki Piechoty weszły w skład 20 Dywizji Piechoty z miejscem postoju dowództwa w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 Pułk Piechoty, który jako Nowogródzki Pułk Strzelców wchodził w skład 1 DLB, a później 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.

Lidzki i Kowieński Pułki Strzelców, jako 76 i 77 Pułki Piechoty, podporządkowane zostały odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.

Ordre de Bataille

Dowództwo 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej

III Brygada Litewsko-Białoruska

IV Brygada Litewsko-Białoruska

Obsada personalna Dowództwa

Dowódcy dywizji:

Szefowie sztabu:

Oficerowie sztabu:

Bibliografia

  • Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.