Janusz Rębielak: Różnice pomiędzy wersjami

Janusz Rębielak
Data i miejsce urodzenia	10 października 1955 ; Bierutów
Alma mater	Politechnika Wrocławska
Uczelnia	Politechnika Krakowska
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 07:41, 6 lip 2020

Janusz Rębielak (ur. 10 października 1955 w Bierutowie) – polski architekt i konstruktor, profesor nauk technicznych. Od 2008 roku pracuje na Politechnice Krakowskiej.

Życiorys

W 1974 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Oleśnicy.^[1] W marcu 1979 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Pracując następnie na uczelni, zajmował się metodami numerycznymi kształtowania i projektowania struktur przestrzennych oraz propozycjami ich zastosowań jako systemów konstrukcyjnych przekryć dachowych dużych rozpiętości, budynków wysokich wraz z nowatorskimi metodami ich bezpiecznego posadowienia na gruntach o słabej nośności, a szczególnie na terenach szkód górniczych lub na obszarach aktywnych sejsmicznie; autorski system fundamentu zespolonego jest przełomowym w skali światowej rozwiązaniem technicznym w tym obszarze działań inżynierskich; do najważniejszych jego osiągnięć należy także dwuetapowa metoda rozwiązywania kratownic statycznie niewyznaczalnych oraz metoda deformacji siatki wtórnej, ta ostatnia została opracowana dla potrzeb projektowania kopuł geodezyjnych. Opublikował ponad 220 prac naukowych.

W maju 1982 otrzymał stopień naukowy doktora (w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej), w lutym 1993 doktora habilitowanego (na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej), zaś 8 czerwca 2006 Prezydent RP nadał mu tytuł profesora.

Od 1998 roku do 2013 roku prowadził własną pracownię projektową, wykonując dokumentacje budowlane różnorodnych rodzajów obiektów architektonicznych.

latach 1994–2001 kierownik Zakładu Konstrukcji Budowlanych, a w latach 2001–2007 kierownik Zakładu Konstrukcji i Budownictwa Ogólnego na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej; od 2008 roku profesor Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie; w latach 2016-2017 kierownik Pracowni Konstrukcji Budowlanych (A-44); od 01 września 2017 r. kierownik Katedry Konstrukcji i Technik Budowlanych (A-42); od listopada 2015 r. do października 2019 r. kierownik Studiów Podyplomowych „Building Information Modeling - technologie cyfrowe w architekturze i budownictwie”.

Przewodniczący Komisji Architektury i Urbanistyki Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu w okresie 2006-2010; został ponownie wybrany do pełnienia tej funkcji w kadencjach 2011-2014, kadencji 2015-2018 oraz w kadencji 2019-2022. Członkostwo Komitetu Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk (PAN), w kadencjach 2016 – 2019, 2020 – 2023, oraz w kadencji 2003-2006.

Uzyskał stypendia naukowe na Politechnice w Delft, Holandia (1984/1985) oraz na Uniwersytecie Tokijskim w Japonii (2001/2002).

Wybrane projekty

2003: Kopuła dla Zespołu Centralnego Expo 2010 we Wrocławiu
2005: Centrum Królowej Jadwigi w Bydgoszczy
2005/2006: Centrum Geo Politechniki Wrocławskiej
2006: Zespół basenów w Białogardzie
2007: Przekrycie trybun Stadionu Ludowego w Sosnowcu
2012: GeoDome Sky Tower we Wrocławiu
2015: Ocean Agave – projekt konkursowy
2015: Floating Bay Tower – projekt konkursowy

Patenty

W latach 1982–1992 uzyskał trzy patenty pracownicze na Politechnice Wrocławskiej.

Autorskie rozwiązanie patentowe:

„Systemowy fundament zespolony”, Patent Nr 221971, Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, patent uzyskany dnia 11 kwietnia 2016 r., zgłoszenie patentowe, Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, nr P.394745, dnia 02. maja 2011 r.

Publikacje

Opublikował łącznie ponad 200 prac, w tej liczbie mieszczą się trzy monografie.

Spis wybranych publikacji:

Two-stage method applied for approximate calculations of selected types of statically indeterminate trusses, International Journal of Computational Methods, 06 February 2020, DOI: 10.1142/S0219876220410042.
Examples of applications of two-stage method in calculations of statically indeterminate trusses, International Journal of Computational Methods Vol. 15, No. 5, 2018, DOI: 10.1142/S0219876218440097.
Simple method of approximate calculation of statically indeterminate trusses, International Journal of Computational Methods, Vol. 15, Issue 1, 2018, DOI: 10.1142/S0219876218400261.
Modele numeryczne w projektowaniu struktur nośnych budynków wysokich, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, Komitet Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk, tom LXII, nr 3, 2017.
Proposals for the application of space structures in the design of the main support structures of tall buildings, Czasopismo Techniczne, 2-A (8)/2016.
Examples of application of principle of superposition in the design of structural systems and in static analyses, Journal of Mathematics and System Science, Vol. 5, No 4, 2015.
Structural systems composed of concentric hoops and designed for lightweight domes of large spans, Journal of Civil Engineering and Architecture, Volume 8, No. 9, 2014.
Metody numeryczne w modelowaniu struktur przestrzennych. Kształtowanie systemów konstrukcyjnych budynków wysokich, Archivolta, nr 1, 2013.
System of combined foundation for tall buildings, Journal of Civil Engineering and Architecture, Vol. 6, No 12, 2012.
Metody numeryczne w modelowaniu struktur przestrzennych. Formy przekryć dachowych, Archivolta, nr 4, 2012.
Koncepcja systemu konstrukcyjnego budynku wysokiego, Inżynieria i Budownictwo, nr 1, 2012.
Combined form of structural system proposed for tall buildings, Taller, Longer, Lighter – Proceedings of IABSE-IASS Symposium, London, 2011.
Shaping of space structures. Examples of applications of Formian in design of tension-strut systems, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, ISBN 83-7085-865-1, Wrocław, 2005.
Some proposals of structural systems for long span roofs and high-rise buildings, Journal of the International Association for Shell and Spatial Structures, Vol. 40, No 1, 1999.
Some proposals of space structures shaping, Proceedings of the International Colloquium: Structural Morphology – Towards the New Millennium, University of Nottingham, August 15-17, 1997.

Odznaczenia

1998: Srebrny Krzyż Zasługi
2004: Złoty Krzyż Zasługi
2014: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]

Przypisy

↑ Wybitni absolwenci. I Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Oleśnicy. [dostęp 2017-08-16]. (pol.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 października 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń M.P. z 2015 r. poz. 4

Linki zewnętrzne

Prof. dr hab. inż. Janusz Rębielak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-03-31] .^{[martwy link]}
Strona osobista
Zakład Konstrukcji i Budownictwa Ogólnego

[1] Wybitni absolwenci. I Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Oleśnicy. [dostęp 2017-08-16]. (pol.).

[2] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 października 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń M.P. z 2015 r. poz. 4

[1]

[2]

@@ Linia 57: / Linia 57: @@
 Spis wybranych publikacji:
+* ''Two-stage method applied for approximate calculations of selected types of statically indeterminate trusses'', International Journal of Computational Methods, 06 February 2020, DOI: 10.1142/S0219876220410042.
 * ''Examples	of applications of two-stage method in calculations of statically	indeterminate trusses'',	International	Journal of Computational Methods Vol. 15, No. 5, 2018, DOI:	10.1142/S0219876218440097.
 * ''Simple	method of approximate calculation of statically indeterminate	trusses'',	International Journal of Computational Methods, Vol. 15, Issue 1,	2018, DOI: 10.1142/S0219876218400261.