Janina Bogusławska-Jaworska

Janina Bogusławska-Jaworska

Data urodzenia	15 sierpnia 1930 r.
Data i miejsce śmierci	23 kwietnia 2002 r. Wrocław
profesor zwyczajny nauk medycznych
Specjalność: lekarz pediatra
Alma Mater	Akademia Medyczna w Krakowie
Doktorat	1963 r. – medycyna
Habilitacja	1971 r. – medycyna
Profesura	1991 r.
1953–2002
Odznaczenia

Janina Bogusławska-Jaworska (ur. 15 sierpnia 1930, zm. 23 kwietnia 2002 we Wrocławiu) – polska lekarka, pediatra, profesor nauk medycznych, specjalista hematologii i onkologii dziecięcej.

Życiorys

Urodzona 15 sierpnia 1930 r. Studia medyczne odbyła w latach 1948–1953 na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Medycznej w Krakowie. W 1963 r. uzyskała stopień doktora medycyny na Akademii Medycznej we Wrocławiu, na tej samej uczelni habilitowała się w 1971 r. Dwa lata później uzyskała stanowisko docenta, w 1982 r. została profesorem nadzwyczajnym, a w 1991 r. zwyczajnym. Początkowo pracowała w Klinice Dziecięcej Akademii Medycznej w Krakowie, a następnie w I Klinice Pediatrii Akademii Medycznej we Wrocławiu. W latach 1956–1958 pracowała jako asystent Zakładu Chemii Fizjologicznej, potem do 1973 jako starszy asystent i adiunkt II Kliniki Pediatrycznej, a później Instytutu Pediatrii. W 1973 roku została kierownikiem Oddziału Hematologii Dziecięcej Instytutu Pediatrii, a w 1981 r. kierownikiem utworzonej przez siebie Katedry i Kliniki Hematologii i Chorób Rozrostowych Dzieci, którą organizowała w bardzo trudnych warunkach lokalowych. Stworzoną przez siebie instytucją kierowała do 2000 roku, czyniąc z niej największy w Polsce ośrodek hematologii i onkologii dziecięcej.

Autorka 360 publikacji naukowych. Zajmowała się m.in. badaniem biochemicznych i immunologicznych czynników aktywności procesu nowotworowego, zaburzeniami równowagi immunologicznej u dzieci chorych na nowotwory oraz doskonaleniem metod leczenia nowotworów układu krwiotwórczego. Była autorem 12 ogólnopolskich programów leczenia nowotworów dziecięcych, twórczynią systemowego leczenia nowotworów wieku dziecięcego w Polsce. Reprezentowała Polskę w międzynarodowych grupach kierujących badaniami nad optymalizacją diagnostyki i leczenia dziecięcych nowotworów. Była współtwórcą Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej. Doprowadziła do budowy Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci z Chorobami Krwi w Kudowie-Zdroju.

Zmarła 23 kwietnia 2002 r. w stworzonej przez siebie klinice.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2000 r.)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal Służby Zdrowia
• Nagroda Rady Miasta Wrocławia (1999 r.)
• Order Uśmiechu