Zamek w Nagórzance: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m Poprawiam parametry opisujące autorów w szablonach cytowania |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
Warownia została przebudowana na murowaną na przełomie [[XVI wiek|XVI]]/[[XVII wiek|XVII]] w. przez Stanisława Lanckorońskiego, wojewodę ruskiego i hetmana wielkiego koronnego<ref name=Zamek>{{cytuj stronę| url=http://www.ruinyizamki.pl/kresy/jagielnica.html|tytuł=Jagielnica|data dostępu=14.8.13| strony=}}</ref>. W 1648 r. zamek oparł się najazdowi kozackiemu, ale już w 1655 r. na skutek zdrady został zdobyty po kilku dniach oblężenia<ref name=Zamek/>. W 1672 r. w wyniku utraty przez Polskę wschodnich ziem na rzecz [[Imperium osmańskie|imperium osmańskiego]] po kapitulacji polskiej twierdzy w Kamieńcu Podolskim był miejscem ewakuacji załogi twierdzy i następnie został oddany Turkom przez jej właściciela Hieronima Lanckorońskiego, po czym stał się siedzibą [[Ibrahim Szejtan|Ibrahima Szejtana]]. Zamek odbity został przez chorążego Sieniawskiego we wrześniu 1673 roku, a w styczniu 1674 roku z niego wyruszył Hieronim Lanckoroński przeciwko Turkom pod dowództwem wojewody [[Jan Potocki (zm. 1675)|Jana Potockiego]]. Ponownie opanowali go Turcy w 1680 roku, ale w 1683 roku na stałe opanowali go Polacy dzięki kampanii podolskiej hetmana [[Andrzej Potocki (hetman polny koronny)|Andrzeja Potockiego]]. Oficjalnie zamek wrócił do Polski w 1699 r. na mocy [[Pokój w Karłowicach|pokoju w Karłowicach]] i po odbudowie ze zniszczeń wojennych został ponownie rezydencją Lanckorońskich. |
Warownia została przebudowana na murowaną na przełomie [[XVI wiek|XVI]]/[[XVII wiek|XVII]] w. przez Stanisława Lanckorońskiego, wojewodę ruskiego i hetmana wielkiego koronnego<ref name=Zamek>{{cytuj stronę| url=http://www.ruinyizamki.pl/kresy/jagielnica.html|tytuł=Jagielnica|data dostępu=14.8.13| strony=}}</ref>. W 1648 r. zamek oparł się najazdowi kozackiemu, ale już w 1655 r. na skutek zdrady został zdobyty po kilku dniach oblężenia<ref name=Zamek/>. W 1672 r. w wyniku utraty przez Polskę wschodnich ziem na rzecz [[Imperium osmańskie|imperium osmańskiego]] po kapitulacji polskiej twierdzy w Kamieńcu Podolskim był miejscem ewakuacji załogi twierdzy i następnie został oddany Turkom przez jej właściciela Hieronima Lanckorońskiego, po czym stał się siedzibą [[Ibrahim Szejtan|Ibrahima Szejtana]]. Zamek odbity został przez chorążego Sieniawskiego we wrześniu 1673 roku, a w styczniu 1674 roku z niego wyruszył Hieronim Lanckoroński przeciwko Turkom pod dowództwem wojewody [[Jan Potocki (zm. 1675)|Jana Potockiego]]. Ponownie opanowali go Turcy w 1680 roku, ale w 1683 roku na stałe opanowali go Polacy dzięki kampanii podolskiej hetmana [[Andrzej Potocki (hetman polny koronny)|Andrzeja Potockiego]]. Oficjalnie zamek wrócił do Polski w 1699 r. na mocy [[Pokój w Karłowicach|pokoju w Karłowicach]] i po odbudowie ze zniszczeń wojennych został ponownie rezydencją Lanckorońskich. |
||
W 1817 roku Antoni Lanckoroński sprzedał zamek [[Cesarstwo Austrii|rządowi austriackiemu]]. który urządził w nim dużą fabrykę tytoniu<ref name="Geo">{{cytuj książkę| |
W 1817 roku Antoni Lanckoroński sprzedał zamek [[Cesarstwo Austrii|rządowi austriackiemu]]. który urządził w nim dużą fabrykę tytoniu<ref name="Geo">{{cytuj książkę|imię=Filip |nazwisko=Sulimierski|imię2=Bronisław |nazwisko2= Chlebowski|imię3=Władysław |nazwisko3=Walewski|tytuł=Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III|data=1880–1902|miejsce=Warszawa|strony=367-68}}</ref>. Funkcjonowała ona z przerwami do lat 90. [[XX wiek|XX]] w. Od 2000 r. zamek stanowi własność prywatną. |
||
== Położenie, architektura == |
== Położenie, architektura == |
Wersja z 18:05, 22 sie 2020
Zamek w 2014 roku | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miejscowość | |
Typ budynku |
zamek |
Rozpoczęcie budowy |
XV w. |
Ważniejsze przebudowy | |
Pierwszy właściciel |
Stanisław Lanckoroński |
Kolejni właściciele |
Jędrzej Potocki, Lanckorońscy, Cesarstwo Austrii |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
48°55′51″N 25°44′03″E/48,930833 25,734167 |
Zamek w Nagórzance (w literaturze także jako: zamek w Jagielnicy) – zamek wybudowany pod koniec XV w. jako drewniany, znajduje się na wzniesieniu w małej miejscowości Nagórzanka obok Jagielnicy.
Historia
Warownia została przebudowana na murowaną na przełomie XVI/XVII w. przez Stanisława Lanckorońskiego, wojewodę ruskiego i hetmana wielkiego koronnego[1]. W 1648 r. zamek oparł się najazdowi kozackiemu, ale już w 1655 r. na skutek zdrady został zdobyty po kilku dniach oblężenia[1]. W 1672 r. w wyniku utraty przez Polskę wschodnich ziem na rzecz imperium osmańskiego po kapitulacji polskiej twierdzy w Kamieńcu Podolskim był miejscem ewakuacji załogi twierdzy i następnie został oddany Turkom przez jej właściciela Hieronima Lanckorońskiego, po czym stał się siedzibą Ibrahima Szejtana. Zamek odbity został przez chorążego Sieniawskiego we wrześniu 1673 roku, a w styczniu 1674 roku z niego wyruszył Hieronim Lanckoroński przeciwko Turkom pod dowództwem wojewody Jana Potockiego. Ponownie opanowali go Turcy w 1680 roku, ale w 1683 roku na stałe opanowali go Polacy dzięki kampanii podolskiej hetmana Andrzeja Potockiego. Oficjalnie zamek wrócił do Polski w 1699 r. na mocy pokoju w Karłowicach i po odbudowie ze zniszczeń wojennych został ponownie rezydencją Lanckorońskich.
W 1817 roku Antoni Lanckoroński sprzedał zamek rządowi austriackiemu. który urządził w nim dużą fabrykę tytoniu[2]. Funkcjonowała ona z przerwami do lat 90. XX w. Od 2000 r. zamek stanowi własność prywatną.
Położenie, architektura
Zamek został zbudowany na wysokim i stromym[2], trudnym do zdobycia wzgórzu, a umiejętne jego ufortyfikowanie bastionowe zrobiło z niego warownię nie do zdobycia. W skład zamku wchodziły budynki mieszkalne i gospodarcze, od południa broniły go dwa bastiony, wjazd prowadził przez bramę poprzedzoną mostem nad głębokim rowem[1]. Na bramie zamku zachował się kamienny herb Lanckorońskich.
Przypisy
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, ss. 367-68.
Linki zewnętrzne
- Zamek w Jagielnicy
- Podolskie gniazdo Lanckorońskich
- Jagielnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 367 .