Stanisław Tołłoczko: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Tołłoczko
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1868 ; Czelejów, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	5 marca 1935 ; Lwów, Polska
Zawód, zajęcie	chemik
Narodowość	polska
Uczelnia	Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Wyznanie	rzymsko-katolickie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:04, 24 wrz 2020

Stanisław Tołłoczko (ur. 22 sierpnia 1868 w Czelejowie k. Brześcia, zm. 5 marca 1935 we Lwowie) – polski chemik, profesor.

Życiorys

Syn Jana Tołłoczki i Karoliny z Jaskłowskich. Jego ojciec brał udział w powstaniu styczniowym w 1863 za co został przez Rosjan zesłany na Sybir, a majątek Rakowica koło Brześcia miał być skonfiskowany^[1]. Stanisław w 1893 ukończył Cesarski Uniwersytet Warszawski z tytułem kandydata nauk przyrodniczych. W 1896 uzyskał tytuł naukowy doktora filozofii na Uniwersytecie w Getyndze. Został asystentem na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1901 habilitował się uzyskując tytuł docenta chemii fizycznej. W 1905 powołany na profesora Uniwersytetu Lwowskiego, a w jego strukturze został kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej, od 1918 do 1935 w ramach Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Jana Kazimierza. Od 1914 do 1917 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego lwowskiego uniwersytetu.

W 1923 był wiceprezesem zarządu lwowskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego^[2]. W 1935 wybrany na prezesa PTCh. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach 1912–1913 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. W latach 1908–1914 redaktor „Kosmosu”.

Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. Wraz z Ludwikiem Brunerem był autorem wielokrotnie wznawianych podręczników chemii nieorganicznej (przy współpracy Wiktora Kemuli)^[3] i organicznej^[3] (wydania powojenne w opracowaniu Bogusława Bobrańskiego)^[4]^[5].

Zmarł 5 marca 1935, a 7 marca odbył się jego pogrzeb. Pochowany w kaplicy w pobliżu majątku rodzinnego w Rakowicy (obecnie na terenie Białorusi)^[1].

Odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1932)^[6]

Przypisy

↑ ^a ^b MarcinM. Zgliński MarcinM. (red.), Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej, Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa brzeskolitewskiego, część V, tom 1, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 2013, ISBN 978-83-63463-10-6 .
↑ Memorjał Oddziału Lwowskiego Pol. Tow. Chemicznego do Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Warszawie w sprawie laboratorjum naukowo-doświadczalnego w Państwowej Fabryce Olejów Mineralnych w Drohobyczu. „Przemysł Chemiczny”. 7, s. 191–193, 1923. [dostęp 2020-02-16].
↑ ^a ^b Tołłoczko, Stanisław (1868–1935). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2020-02-16].
↑ Chemia organiczna. Wyd. 7 dawnego podręcznika L. Brunera i St. Tołłoczki, uzup. i oprac. Bogusław Bobrański, PWN 1954. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2020-02-16].
↑ Bogusław Bobrański, Stanisław Tołłoczko, Chemia organiczna. Na podst. wyd. 7 podręcznika L. Brunera i S. Tołłoczki uzup. przez B. Bobrańskiego, PWN 1957. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2020-02-16].
↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za działalność naukową i pedagogiczną”.

Bibliografia

Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 11, str. 566, PWN, Warszawa 1968.
Zgon ś. p. prof. U. J. K. dr. Stanisława Tołłoczki, „Gazeta Lwowska”, nr 53, 6 marca 1935, s. 2 [dostęp 2020-02-16] .
Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 36. ISBN 978-83-7188-964-6.

Linki zewnętrzne

Prace Stanisława Tołłoczki [online], Polona.pl [dostęp 2020-02-16] . w serwisie

[:0-1] MarcinM. Zgliński MarcinM. (red.), Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej, Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa brzeskolitewskiego, część V, tom 1, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 2013, ISBN 978-83-63463-10-6 .

[2] Memorjał Oddziału Lwowskiego Pol. Tow. Chemicznego do Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Warszawie w sprawie laboratorjum naukowo-doświadczalnego w Państwowej Fabryce Olejów Mineralnych w Drohobyczu. „Przemysł Chemiczny”. 7, s. 191–193, 1923. [dostęp 2020-02-16].

[BN1-3] Tołłoczko, Stanisław (1868–1935). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2020-02-16].

[4] Chemia organiczna. Wyd. 7 dawnego podręcznika L. Brunera i St. Tołłoczki, uzup. i oprac. Bogusław Bobrański, PWN 1954. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2020-02-16].

[5] Bogusław Bobrański, Stanisław Tołłoczko, Chemia organiczna. Na podst. wyd. 7 podręcznika L. Brunera i S. Tołłoczki uzup. przez B. Bobrańskiego, PWN 1957. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2020-02-16].

[6] M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za działalność naukową i pedagogiczną”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
  |opis grafiki         =
  |podpis               =
- |data urodzenia       = {{Dts|22|08|1868}}
+ |data urodzenia       = [[22 sierpnia]] [[1868]]
  |miejsce urodzenia    = Czelejów, [[gubernia grodzieńska]], [[Imperium Rosyjskie]]
- |data śmierci         = {{Dts|05|03|1935}}
+ |data śmierci         = [[5 marca]] [[1935]]
  |miejsce śmierci      = [[Lwów]], [[II Rzeczpospolita|Polska]]
  |zawód                = chemik