Robert Kotowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
akt
Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m Wycofano edycje użytkownika 37.47.7.116 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Nonander.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 25: Linia 25:
|stanowisko1 = [[profesor (stanowisko)|profesor]]
|stanowisko1 = [[profesor (stanowisko)|profesor]]
|odznaczenia = {{order|GA|B}}
|odznaczenia = {{order|GA|B}}
|funkcja = [[Muzeum Narodowe w Kielcach|Dyrektor Muzeum Narodowego w Kielcach]]
|funkcja = Dyrektor
|instytucja typ =
|instytucja typ = Muzeum
|instytucja nazwa =
|instytucja nazwa = [[Muzeum Narodowe w Kielcach]]
|od = od 2009
|od = od 2009
|poprzednik = [[Krzysztof Urbański (historyk)|Krzysztof Urbański]]
|poprzednik = [[Krzysztof Urbański (historyk)|Krzysztof Urbański]]

Wersja z 15:32, 26 wrz 2020

Robert Kotowski
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1970
Sandomierz

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski
Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Doktorat

1998 – historia
UMCS

Habilitacja

2014 – historia
UMCS

Profesura

11 maja 2020

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

profesor

Okres zatrudn.

od 2016

Dyrektor
Muzeum

Muzeum Narodowe w Kielcach

Okres spraw.

od 2009

Poprzednik

Krzysztof Urbański

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Robert Paweł Kotowski (ur. 17 kwietnia 1970 w Sandomierzu[1]) – polski historyk, muzealnik i edytor źródeł, profesor nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2009 dyrektor Muzeum Narodowego w Kielcach.

Życiorys

W 1994 ukończył studia w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej[2]. Doktoryzował się w 1998 na macierzystej uczelni na podstawie dysertacji zatytułowanej: Sandomierz i jego mieszkańcy w latach 1918–1939, której promotorem był profesor Tadeusz Radzik. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2014 na UMCS w oparciu o pracę pt. Dziewczęta w mundurkach. Młodzież szkół średnich w Polsce w latach 1918–1939. Tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymał 11 maja 2020[3]. Zajmuje się edycją źródeł i biografistyką XIX–XX wieku[4], historią społeczną XX wieku i historią kobiet[2].

W latach 1998–2006 pracował w Zakładzie Historii Wyższej Szkoły Humanistyczno-Przyrodniczej w Sandomierzu. W latach 2010–2016 prowadził zajęcia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach[4]. W 2016 podjął pracę na Uniwersytecie Warszawskim, na którym zajmował stanowisko adiunkta, a później profesora w Katedrze Badań nad Bibliotekami i Instytucjami Kultury na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii[2].

We wrześniu 2008 bez powodzenia ubiegał się o stanowisko dyrektora Muzeum Narodowego w Kielcach (wybrany został Andrzej Komodziński). Przez następne trzy miesiące pełnił funkcję zastępcy dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie[5]. W styczniu 2009, gdy Andrzej Komodziński nie przyjął warunków zatrudnienia, został powołany na dyrektora Muzeum Narodowego w Kielcach[6].

Pracował w Urzędzie Miejskim w Sandomierzu, pełniąc funkcję kierownika wydziału spraw obywatelskich[5]. W 2006 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z listy KWW Porozumienie Samorządowe[7]. W 2010 został kandydatem Platformy Obywatelskiej w wyborach na prezydenta Sandomierza, jednak zrezygnował z ubiegania się o to stanowisko[8]. W tym samym roku z listy PO bez powodzenia kandydował na radnego Sandomierza[9].

Żonaty z Joanną, ma troje dzieci[6]. W 2014 roku został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis[10].

Wybrane publikacje

  • Sandomierz między wojnami, Sandomierz 1998
  • Nowoczesne muzeum. Dziedzictwo i współczesność, Kielce 2010 (współautor: Roman Batko)
  • Dziewczęta w mundurkach. Młodzież żeńska szkół średnich w Polsce w latach 1918–1939, Kielce 2013
  • Dziewczynka z obrazu. Historia życia Józi Oderfeldówny, Kielce 2014
  • Sanktuarium Józefa Piłsudskiego w Kielcach. Między pamięcią a polityką historyczną, Kielce 2018 (współautor: Lidia Michalska-Bracha)
  • Wacława Olszewicza listy do córki, Kielce 2019 (opracowanie naukowe)

Przypisy

  1. Oświadczenia majątkowe kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych złożone za rok 2018. sejmik.kielce.pl. [dostęp 2020-07-15].
  2. a b c Dr hab. Robert Kotowski. wdib.uw.edu.pl. [dostęp 2020-07-15].
  3. Robert Kotowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-07-15].[martwy link]
  4. a b Postępowanie awansowe – Robert Paweł Kotowski. ck.gov.pl. [dostęp 2020-07-15].
  5. a b Sandomierzanin wicedyrektorem muzeum w Krakowie. kielce.wyborcza.pl, 3 października 2008. [dostęp 2020-07-15].
  6. a b Lidia Cichocka: Robert Kotowski: Wiele rzeczy mnie zaskoczyło. echodnia.eu, 22 stycznia 2009. [dostęp 2020-07-15].
  7. Serwis PKW – Wybory 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2020-07-15].
  8. Małgorzata Płaza: Klaruje się sytuacja na wyborczej mapie Sandomierza i powiatu. Znamy więcej nazwisk. echodnia.eu, 3 września 2010. [dostęp 2020-07-15].
  9. Serwis PKW – Wybory 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2020-07-15].
  10. Robert Kotowski odznaczony Gloria Artis. radio.kielce.pl, 11 marca 2014. [dostęp 2020-07-15].