23 187
edycji
m (drobne redakcyjne) |
(red.) |
||
'''Józef (Jerzy Karol) Szujski''' (ur. 16 czerwca 1835 w [[Tarnów|Tarnowie]], zm. 7 lutego 1883 w [[Kraków|Krakowie]]) – polski historyk, jeden z krakowskich [[Stańczycy|stańczyków]], publicysta, poeta, prozaik. Współzałożyciel [[Przegląd Polski|„Przeglądu Polskiego”]]. Pierwszy sekretarz generalny [[Polska Akademia Umiejętności|Akademii Umiejętności w Krakowie]].
Pochodził z niezamożnej,
Pod koniec 1857 zaczął uczęszczać na spotkania patriotycznego stowarzyszenia młodzieży krakowskiej, które odbywały się w pracowni rzeźbiarskiej [[Parys Filippi|P. Filippiego]]. W 1858 wyjechał na studia do [[Wiedeń|Wiednia]], by uzyskać kwalifikację nauczycielską. Wrócił jednak do Krakowa po pierwszym semestrze, a próba skontaktowania się z przyjaciółmi z pracowni Filippiego skończyła się objęciem go nadzorem policyjnym,
W 1861 poślubił Joannę Jełowicką i osiadł w rodzinnym majątku – [[Kurdwanów|Kurdwanowie]]. W Krakowie mieszkał także przy ul. [[Ulica Krupnicza w Krakowie|Krupniczej]] 26 w domu, który należał do [[Mateusz Rogowski|Mateusza Rogowskiego]] (dziada [[Stanisław Wyspiański|Stanisława Wyspiańskiego]]).
W 1867 otrzymał mandat do [[Królestwo Galicji i Lodomerii|galicyjskiego]] [[Sejm Krajowy Galicji|Sejmu Krajowego]], gdzie zasiadał przez trzy kadencje. Następnie wybrano go na delegata do Izby Poselskiej austriackiej [[Rada Państwa (Austria)|Rady Państwa]]. W uznaniu zasług [[Austro-Węgry|cesarz]] ustanowił go dożywotnim członkiem Izby Panów parlamentu
Był współtwórcą [[Krakowska szkoła historyczna|krakowskiej szkoły historycznej]], która badała przyczyny narodowych niepowodzeń Polaków<ref>„Szkoła” (nazwy tej używali jej przeciwnicy) nie zajmowała jednolitego stanowiska. Poglądy samego Szujskiego ulegały zmianom, początkowo sprzyjał tradycjom republikańskim. „Naturę jego poetyczną porywała idea misyi, liberalizmu i wolności; z drugiej strony uderzały go czynniki dezorganizacyjne, na które w silnym rządzie radby szukać lekarstwa. Słowem, lawirował Szujski pomiędzy [[szkoła lelewelowska|szkołą Lelewelowską]] a monarchiczną [[Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu|Towarzystwa historyczno-literackiego w Paryżu]]” ([[Władysław Smoleński]], [http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/docmetadata?id=3237 ''Szkoły historyczne w Polsce: główne kierunki poglądów na przeszłość''] Warszawa 1887, s. 68). W tym duchu utrzymane zostały wczesne ''Dzieje Polski'', zaś powstałe kilkanaście lat później ''Historyi polskiej ... ksiąg dwanaście'' były bardziej pesymistyczne i lojalistyczne.</ref>. Jeden z
Zmarł nie skończywszy 48 lat. Został pochowany na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]] w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze 47<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Grodziska-Ożóg| imię = Karolina| autor link = Karolina Grodziska| tytuł = Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803–1939)| wydanie = II| wydawca = Wydawnictwo Literackie| miejsce = Kraków| rok = 1987| strony = 143| isbn = 83-08-01428-3}}</ref>.
Przyjaciel [[Jan Matejko|Jana Matejki]] uwieczniony przez niego na obrazie ''[[Hołd pruski (obraz Jana Matejki)|Hołd Pruski]]'' jako wychowawca królewicza [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]]. Jego imię nosi obecnie sala nr 56 w [[Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego|Collegium Novum]] UJ, w której 6 listopada 1939 [[Niemcy]], podczas akcji określanej w polskiej literaturze historycznej jako [[Sonderaktion Krakau]], aresztowali profesorów [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]] i [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|AGH]] przybyłych na inaugurację nowego roku akademickiego. 1 czerwca 1886 w Tarnowie,
== Niektóre publikacje ==
|