Robert Lewandowski

Robert Lewandowski

Robert Lewandowski podczas MŚ 2018
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1988 Warszawa
Wzrost	185 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Bayern Monachium
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata Klub 1997–2004 Varsovia Warszawa 2005 Delta Warszawa 2005–2006 Legia II Warszawa
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2006–2008 Znicz Pruszków 59 (36) 2008–2010 Lech Poznań 58 (32) 2010–2014 Borussia Dortmund 131 (74) 2014– Bayern Monachium 204 (182) W sumie: 452 (324)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2008 Polska U-21 3 (0) 2008– Polska 116 (63) W sumie: 119 (63)
Dorobek medalowy
Inne nagrody Piłkarz Roku FIFA 1. miejsce 2020 Piłkarz Roku UEFA 1. miejsce 2020 Piłkarz Roku w Polsce 1. miejsce 2011 1. miejsce 2012 1. miejsce 2013 1. miejsce 2014 1. miejsce 2015 1. miejsce 2016 1. miejsce 2017 1. miejsce 2019 Plebiscyt „Przeglądu Sportowego” 1. miejsce 2015 1. miejsce 2020 2. miejsce 2016 2. miejsce 2017 2. miejsce 2019

Robert Lewandowski (ur. 21 sierpnia 1988 w Warszawie) – polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Polski, której jest kapitanem.

Powszechnie uważany za jednego z najlepszych piłkarzy na świecie i jednego z najlepszych środkowych napastników w historii. Zdobywca ponad 500 goli w seniorskich rozgrywkach klubowych i reprezentacyjnych.

Po zdobyciu korony króla strzelców polskiej trzeciej i drugiej ligi, w 2006 trafił do Lecha Poznań, z którym sięgnął po mistrzostwo Polski i tytuł króla strzelców Ekstraklasy. W 2010 został zawodnikiem Borussii Dortmund, w barwach której zdobył dwa krajowe tytuły, koronę króla strzelców Bundesligi i dotarł do finału Ligi Mistrzów UEFA. W 2014 przeniósł się do Bayernu Monachium, z którym w każdym z sześciu rozegranych sezonów zdobywał mistrzostwo Niemiec, czterokrotnie został najlepszym ligowym strzelcem, a także przekroczył barierę 250 goli w Bundeslidze, dokonując tego najszybciej w historii. Był wiodącą postacią drużyny, która w 2020 sięgnęła po potrójną koronę, wygrywając mistrzostwo, krajowy puchar oraz rozgrywki Ligi Mistrzów UEFA. Dołączył wówczas do grona polskich piłkarzy- zdobywców Pucharu Europy. W tym samym roku jako jedyny Polak w historii otrzymał nagrodę Piłkarza Roku FIFA, jak również Piłkarza Roku UEFA. Jest trzecim najlepszym strzelcem w historii rozgrywek Ligi Mistrzów UEFA i najlepszym zagranicznym strzelcem w historii Bundesligi. Zdobywając pięć goli w ciągu dziewięciu minut, w ligowym meczu z Wolfsburgiem w 2015 roku, zapisał się w księdze rekordów Guinnessa. Jako jedyny piłkarz w historii ośmiokrotnie wybierany był Piłkarzem Roku w plebiscycie Piłki Nożnej, dwukrotnie zwyciężył w plebiscycie Przeglądu Sportowego. Laureat Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej Polskiego Komitetu Olimpijskiego za osiągnięcia w 2020 roku.

Światowe Stowarzyszenie Prasy Sportowej AIPS uznało go za najlepszego wśród mężczyzn sportowca roku 2020 w Europie i na świecie. Sportowcem roku 2020 w Europie wybrany został także w ankiecie PAP.

W 2020 według magazynu Forbes był najbardziej wpływowym człowiekiem w polskim sporcie.

Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, rekordzista pod względem liczby występów w reprezentacji Polski i najlepszy jej strzelec w historii. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018, Mistrzostw Europy 2012 i 2016.

Kariera klubowa

Początki

Karierę piłkarską rozpoczął w Partyzancie Leszno – nie był jednak zawodnikiem tego klubu, mógł jedynie uczestniczyć w treningach dzięki ojcu Krzysztofowi, który tam pracował. W 1997 zapisał się do Varsovii Warszawa, gdzie występował przez 7 lat w drużynach młodzieżowych i juniorskich. W tamtym czasie wyróżniał się niskim wzrostem i niewielką masą ciała, dlatego nosił pseudonim „Bobek”. Z powodu mikrej postury w 2002 zrezygnowano z powoływania go do kadry Mazowsza. Próbował swoich sił także w innych dyscyplinach sportu: w biegach przełajowych został mistrzem województwa mazowieckiego swojej kategorii wiekowej, przez krótki czas trenował również judo. Znacząca poprawa warunków fizycznych tuż przed ukończeniem 16. roku życia (w połączeniu z prezentowanymi umiejętnościami) spowodowała, że w drugiej połowie 2004 zainteresowała się nim Legia Warszawa. W styczniu 2005 trafił do IV-ligowej Delty Warszawa, która była zapleczem „Wojskowych”. Nim jednak zdążył zagrać pierwszy mecz w zespole seniorskim, zmarł jego ojciec. W końcówce sezonu 2004/2005 strzelił dla Delty cztery bramki w lidze, a jego drużyna zajęła 5. miejsce w tabeli mazowieckiej grupy IV ligi. 1 lipca 2005 oficjalnie stał się zawodnikiem Legii Warszawa, podpisując roczną umowę. Cały sezon 2005/2006 rozegrał w III-ligowych rezerwach tego klubu, zdobywając dwie bramki. Pod koniec sezonu doznał kontuzji mięśnia, a zespół zajął 11. miejsce i spadł do IV ligi. 30 czerwca 2006 wygasła jego umowa z klubem i choć pojechał z pierwszą drużyną na letnie zgrupowanie, a ówczesny trener Dariusz Wdowczyk widział dla niego miejsce w zespole, nie zaproponowano mu nowego kontraktu.

Znicz Pruszków

W lipcu 2006 podpisał umowę z trzecioligowym Zniczem Pruszków, który zapłacił za niego 5 tys. zł. Szkoleniowiec pruszkowian, Andrzej Blacha, już rok wcześniej chciał ściągnąć zawodnika do prowadzonego przez siebie Hutnika Warszawa. W ciągu dwóch sezonów Lewandowski strzelił dla Znicza łącznie 37 goli (36 w rozgrywkach ligowych i jedną w Pucharze Polski). Drużyna w większości zbudowana była z młodych zawodników – w tamtym okresie w Zniczu wybili się również m.in. Radosław Majewski i Paweł Zawistowski. W sezonach 2006/2007 oraz 2007/2008 Lewandowski był królem strzelców odpowiednio trzeciej i drugiej ligi.

Lech Poznań

Robert Lewandowski w barwach Lecha Poznań (2009)

18 czerwca 2008 został sprzedany do Lecha Poznań za kwotę 380 tys. euro. W Ekstraklasie zadebiutował 8 sierpnia 2008 w meczu 1. kolejki z GKS-em Bełchatów, zdobywając jednocześnie swojego pierwszego gola. W grudniu został uznany przez tygodnik „Piłka Nożna” za największe odkrycie 2008 roku w Polsce. 1 stycznia 2009 redakcja imscouting.com umieściła go w dziesiątce najbardziej obiecujących piłkarzy. Dwa tygodnie później, na łamach brytyjskiego dziennika „Times”, ukazała się lista z nazwiskami pięćdziesięciu najbardziej obiecujących zawodników do lat 23. Lewandowski został sklasyfikowany na 32. pozycji.

W sezonie 2008/2009 zdobył z Lechem Puchar Polski, pokonując w finale na Stadionie Śląskim, Ruch Chorzów. Latem 2009 sięgnął po Superpuchar Polski, a w meczu o to trofeum (przeciwko Wiśle Kraków) strzelił jednego gola oraz wykorzystał jedenastkę w konkursie rzutów karnych. 15 maja 2010 zdobył z „Kolejorzem” mistrzostwo Polski, a sam, z 18 bramkami na koncie, wywalczył koronę króla strzelców Ekstraklasy. Lewandowski wystąpił łącznie w 82 oficjalnych spotkaniach drużyny ze stolicy Wielkopolski. Strzelił w nich 41 bramek i zanotował 20 asyst.

Borussia Dortmund

Robert Lewandowski w Borussii Dortmund (2010)

2010/2011

Po zakończeniu sezonu 2009/2010 trwały negocjacje w sprawie transferu Lewandowskiego. Ostatecznie 11 czerwca 2010 Lech Poznań osiągnął porozumienie z niemieckim klubem, Borussia Dortmund, uzgadniając warunki transakcji na kwotę 4,5 mln euro. Piłkarz podpisał kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2014. 22 sierpnia 2010 Lewandowski zadebiutował w Bundeslidze w meczu z Bayerem 04 Leverkusen (0:2), zmieniając w 63. minucie kapitana drużyny, Sebastiana Kehla. Niespełna miesiąc później, 19 września, zdobył swojego pierwszego ligowego gola – w wygranych 3:1 Derbach Zagłębia Ruhry z FC Schalke 04. W pierwszym sezonie (2010/2011), w którym występował głównie na pozycji cofniętego napastnika, zdobył z BVB mistrzostwo Niemiec, występując w 33 meczach, w których strzelił 8 goli i zaliczył 3 asysty.

2011/2012

13 września 2011 zadebiutował w Lidze Mistrzów UEFA, w zakończonym remisem (1:1) meczu przeciwko Arsenalowi – spędził na boisku pełne 90 minut. 1 października w wygranym 4:0 ligowym spotkaniu przeciwko Augsburgowi strzelił dla Borussii swojego pierwszego hat-tricka. 19 października 2011 zdobył swoją premierową bramkę w Lidze Mistrzów, w przegranym 1:3 spotkaniu z Olympiakosem. Był to wówczas pierwszy gol polskiego piłkarza w fazie grupowej Ligi Mistrzów po prawie dwuletniej przerwie (od grudnia 2009). W meczu 17. kolejki ligi niemieckiej zdobył dwa gole przeciwko Freiburgowi i tym samym całą rundę jesienną Bundesligi zakończył z 12 trafieniami i 6 asystami na koncie. 5 maja 2012 powtórzył ten wyczyn w spotkaniu z Freiburgiem, ostatnim meczu sezonu. Ostatecznie polski napastnik ukończył rozgrywki z dorobkiem 22 bramek (w rundzie wiosennej uzbierał 10 trafień). Tym samym zajął 3. miejsce wśród najlepszych strzelców ligi w ówczesnym sezonie. Jednocześnie pobił rekord goli strzelonych przez Polaka w Bundeslidze, należący wówczas do Jana Furtoka (20). Lewandowski został również najlepszym strzelcem Borussii Dortmund w ligowych rozgrywkach. Ponadto władze ligi uznały Polaka za najlepszego piłkarza minionego roku, a dziennik „Bild” umieścił go w gronie jedenastu najlepszych piłkarzy sezonu. Lewandowski drugi raz z rzędu zdobył z Borussią mistrzostwo oraz sięgnął z nią po Puchar Niemiec, strzelając w meczu finałowym (5:2) trzy bramki Bayernowi Monachium. Polak został jednocześnie królem strzelców tamtej edycji Pucharu Niemiec (siedem goli) i jednym z trzech piłkarzy w historii tych rozgrywek, którzy uzyskali hat-tricka w finale. W sezonie 2011/2012 Lewandowski zagrał w 47 meczach we wszystkich rozgrywkach, zdobywając 30 bramek.

Lewandowski podczas meczu Borussii w Wilhelmshaven (2013)

2012/2013

16 marca 2013, w meczu z Freiburgiem, pobił klubowy rekord Friedhelma Konietzki, który zdobywał bramki w siedmiu kolejnych meczach Borussii w połowie lat 60. XX wieku. 13 kwietnia tego samego roku, w 29. kolejce Bundesligi (przeciwko SpVgg Greuther Fürth), Lewandowski przedłużył serię do 11 kolejnych spotkań, dzięki czemu stał się drugim graczem w historii Bundesligi pod względem liczby meczów z rzędu ze strzelonym golem – pierwsze miejsce należy do Gerda Müllera (16 spotkań). Licznik Lewandowskiego zatrzymał się na 12 meczach ligowych, w których 14 razy trafiał do siatki, a rywalami byli wówczas: TSG 1899 Hoffenheim, Werder Brema, 1. FC Nürnberg, Bayer 04 Leverkusen, Hamburger SV, Hannover 96, FC Schalke 04, SC Freiburg, VfB Stuttgart, FC Augsburg, SpVgg Greuther Fürth i 1. FSV Mainz 05. 24 kwietnia 2013 w pierwszym półfinałowym meczu Ligi Mistrzów przeciwko Realowi Madryt (4:1), rozegranym na Signal Iduna Park w Dortmundzie, Lewandowski zdobył cztery bramki. W rewanżu Borussia uległa Królewskim (0:2) natomiast ze względu na korzystniejszy bilans bramek (4:3) awansowała do finału rozgrywek. W finale rozgrywanym na Wembley, Borussia przegrała z Bayernem Monachium 1:2, a Lewandowski rozegrał pełne 90 minut. Polak z 10 trafieniami na koncie był drugim najlepszym strzelcem rozgrywek, ustępując jedynie Cristiano Ronaldo, który zdobył 12 goli. W sezonie 2012/2013 został również wicekrólem strzelców Bundesligi, zdobywając 24 bramki, a klub z Dortmundu sięgnął po wicemistrzostwo kraju.

2013/2014

27 lipca 2013 sięgnął z zespołem po Superpuchar Niemiec, pokonując w finale 4:2 Bayern Monachium. 15 kwietnia 2014 w meczu Pucharu Niemiec z Wolfsburgiem, zdobył swoją 100. bramkę dla Borussii Dortmund, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki. 3 maja, przed meczem z TSG 1899 Hoffenheim, który był ostatnim występem Lewandowskiego w barwach BVB na własnym stadionie, został oficjalnie pożegnany przez władze i kibiców klubu. Jego ostatnim spotkaniem w drużynie z Dortmundu było wyjazdowe starcie z Herthą BSC (4:0), 10 maja 2014. Polak strzelił w nim dwa gole – w tym jednego, premierowo w swojej karierze, bezpośrednio z rzutu wolnego. W całym sezonie 2013/2014 Lewandowski strzelił w lidze 20 bramek i po raz pierwszy został królem strzelców najwyższej klasy rozgrywkowej w Niemczech. W ekipie BVB występował wspólnie z dwoma innymi reprezentantami Polski – Jakubem Błaszczykowskim i Łukaszem Piszczkiem, tworząc tzw. „polskie trio z Dortmundu”. W Borussii rozegrał łącznie 187 meczów, w których strzelił 103 bramki i zanotował 43 asysty.

Bayern Monachium

Robert Lewandowski podczas meczu CSKA Moskwa–Bayern Monachium w fazie grupowej Ligi Mistrzów (2014)

2014/2015

4 stycznia 2014 Lewandowski podpisał pięcioletni kontrakt z Bayernem Monachium, którego zawodnikiem został 1 lipca tego samego roku, po wygaśnięciu umowy z Borussią Dortmund. 9 lipca Polak został oficjalnie zaprezentowany przez klub z Bawarii. Jednocześnie poinformowano, że będzie występował z numer „9” na koszulce meczowej. W nowych barwach Lewandowski zadebiutował 22 sierpnia 2014 na Allianz Arenie, w meczu 1. kolejki Bundesligi przeciwko VfL Wolfsburg. Spotkanie zakończyło się wynikiem 2:1 dla gospodarzy. Polski napastnik grał przez 79 minut i zaliczył asystę przy golu Arjena Robbena na 2:0. Pierwszą bramkę w barwach Bayernu zdobył 30 sierpnia 2014, w zremisowanym 1:1 meczu ligowym z FC Schalke 04, rozgrywanym w Gelsenkirchen.

28 kwietnia 2015, w 117. minucie półfinału Pucharu Niemiec przeciwko Borussii Dortmund (przegranego przez Bayern po rzutach karnych), Polak doznał kontuzji w starciu z bramkarzem rywali, Mitchellem Langerakiem. Lewandowski zdołał dokończyć spotkanie, lecz nie wziął już udziału w konkursie rzutów karnych, a bezpośrednio po meczu został przewieziony do szpitala. Badania wykazały, że wskutek starcia z przeciwnikiem polski napastnik doznał złamania nosa, pęknięcia kości twarzy oraz wstrząśnienia mózgu – ponadto nie pamiętał ostatnich minut gry.

Lewandowski podczas konferencji prasowej (2015)

6 maja 2015, w półfinałowym meczu Ligi Mistrzów pomiędzy Barceloną a Bayernem Monachium (3:0), rozgrywanym na Camp Nou, Robert Lewandowski wystąpił w specjalnej, przygotowanej dla niego karbonowej masce ochronnej, mającej chronić uszkodzone kości. W rewanżu polski napastnik ponownie wystąpił w masce i strzelił jedną z bramek dla swojego zespołu. Ostatecznie niemiecka drużyna wygrała 3:2, lecz nie wystarczyło to do awansu (bilans bramkowy 3:5). W sezonie 2014/2015 zdobył z zespołem z Monachium mistrzostwo Niemiec, a sam, z dorobkiem 17 goli w lidze, zajął drugie miejsce w klasyfikacji strzelców Bundesligi – ex aequo ze swoim klubowym kolegą, Arjenem Robbenem.

2015/2016

22 września 2015, w ligowym meczu Bayernu Monachium z Wolfsburgiem, zakończonym wynikiem 5:1, Polak wszedł na boisko na początku drugiej połowy (z powodu lekkiego urazu opuścił poprzedni mecz ligowy z SV Darmstadt 98) i w ciągu zaledwie dziewięciu minut strzelił pięć bramek (w 51., 52., 55., 57. i 60. minucie meczu). Pobił przy tym szereg rekordów, które zostały następnie zapisane w księdze rekordów Guinnessa. Był to najszybszy hat-trick oraz najszybciej strzelone cztery i pięć bramek (łącznie 539 sekund) w historii Bundesligi. Lewandowski został pierwszym piłkarzem, który osiągnął taką liczbę goli, rozpoczynając mecz na ławce rezerwowych. Jego pięć bramek to także najszybciej zdobyte trafienia w historii czterech najmocniejszych lig Europy: niemieckiej, włoskiej, hiszpańskiej i angielskiej. Ponadto ostatni gol z pięciu – strzelony efektownymi nożycami – został uznany golem sezonu 2015/2016 w Bundeslidze. Cztery dni później, w meczu z 1. FSV Mainz 05, zdobył swojego 100. gola w Bundeslidze, stając się 50. zawodnikiem w historii (a piątym zagranicznym), który strzelił 100 bramek w najwyższej klasie rozgrywkowej w Niemczech.

Robert Lewandowski podczas treningu Bayernu Monachium (2015)

29 września 2015, w meczu drugiej kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów pomiędzy Bayernem Monachium a Dinamem Zagrzeb (5:0), polski napastnik zdobył hat-tricka, stając się najskuteczniejszym Polakiem w historii europejskich pucharów. Pobił tym samym dotychczasowy rekord Włodzimierza Lubańskiego (31 trafień).

11 stycznia 2016 zajął czwarte miejsce w plebiscycie Złotej Piłki FIFA, zdobywając 4,17% głosów. Przed nim uplasowali się jedynie Lionel Messi, Cristiano Ronaldo i Neymar.

16 marca 2016, podczas rewanżowego meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów z Juventusem (wygranego 4:2 po dogrywce), Lewandowski rozegrał swoje 48. spotkanie w Lidze Mistrzów. Dzięki temu ustanowił nowy rekord występów polskiego zawodnika w tym turnieju, wyprzedzając Jerzego Dudka, który zagrał w nim 47 razy. Został także najskuteczniejszym polskim zawodnikiem w historii rozgrywek. W ówczesnej edycji dotarł z Bayernem do półfinału, gdzie niemiecki klub przegrał w dwumeczu z Atlético Madryt. Lewandowski strzelił w tamtej edycji Ligi Mistrzów dziewięć goli, zajmując drugie miejsce w klasyfikacji strzelców (lepszy był jedynie Cristiano Ronaldo, który zdobył 16 bramek).

Lewandowski podczas rozgrzewki przed meczem Ligi Mistrzów (2015)

W sezonie 2015/2016 obronił z Bayernem mistrzostwo Niemiec – był to historyczny dla klubu, zdobyty czwarty raz z rzędu (i 26. ogółem) tytuł mistrzowski. Sam napastnik, z dorobkiem 30 goli, po raz drugi w swojej karierze został królem strzelców Bundesligi – osiągnął taki wynik bramkowy jako pierwszy zawodnik od czasów Dietera Müllera z 1. FC Köln, który w kampanii 1976/1977 sięgał po koronę króla strzelców z 34 trafieniami na koncie. Polak został również pierwszym zagranicznym piłkarzem w historii, który strzelił 30 bramek w jednym sezonie najwyższej klasy rozgrywkowej w Niemczech. 21 maja 2016 po raz drugi w karierze zdobył Puchar Niemiec. Jego zespół pokonał w finale na Stadionie Olimpijskim w Berlinie Borussię Dortmund po rzutach karnych (0:0, k. 4:3), zaś sam „Lewy” skutecznie wykorzystał jedną z jedenastek. Wspomniany finał był 100. meczem Lewandowskiego w Bayernie, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki. Polak stał się także piątym zawodnikiem w historii, który sięgał po to trofeum z dwoma różnymi klubami. W 51 meczach Bayernu w ówczesnym sezonie Lewandowski strzelił 42 bramki – 30 w Bundeslidze, dziewięć w Lidze Mistrzów i trzy w Pucharze Niemiec. Wraz z Thomasem Müllerem stworzyli wówczas jeden z najskuteczniejszych duetów napastników w historii Bundesligi, zdobywając łącznie 74 gole. 30 maja 2016 Polak znalazł się w drużynie sezonu Ligi Mistrzów. 21 lipca magazyn „Kicker” okrzyknął go najlepszym napastnikiem Bundesligi w sezonie 2015/2016, prezentującym „klasę światową”.

2016/2017

Lewandowski podczas sesji treningowej Bayernu (2017)

14 sierpnia 2016 pokonując 2:0 Borussię Dortmund, zdobył drugi w swojej karierze, a pierwszy w barwach Bayernu, Superpuchar Niemiec. Mecz o to trofeum był szóstym finałem Superpucharu Niemiec, w którym zagrał. Oprócz niego tej sztuki dokonało tylko dwóch zawodników – jego klubowi koledzy: Philipp Lahm i Thomas Müller. Pierwsze trafienia w nowym sezonie polski napastnik zanotował 19 sierpnia 2016, zdobywając hat-tricka w wygranym 5:0 meczu I rundy Pucharu Niemiec przeciwko FC Carl Zeiss Jena. 26 sierpnia 2016 zdobył trzy bramki w pierwszej kolejce Bundesligi z Werderem Brema (6:0), stając się drugim po Gerdzie Müllerze piłkarzem Bayernu, który zdobył hat-tricka w pierwszej serii spotkań. 1 października 2016 rozegrał swój 200. mecz w Bundeslidze (1:1 z 1. FC Köln), stając się dziewiątym polskim zawodnikiem, który osiągnął taką liczbę spotkań w najwyższej klasie rozgrywkowej w Niemczech.

2 grudnia 2016, w 90. minucie ligowego meczu z 1. FSV Mainz 05, zdobył bramkę bezpośrednio z rzutu wolnego, ustalając wynik na 3:1. Był to pierwszy tego typu gol strzelony przez Lewandowskiego w barwach Bayernu. Swój wyczyn powtórzył cztery dni później, w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Atlético Madryt, kiedy to strzałem w okienko bramki strzeżonej przez Jana Oblaka, zapewnił swojej drużynie zwycięstwo 1:0. Po zdobyciu tej bramki, poprzez charakterystyczną cieszynkę, przekazał światu wiadomość, że spodziewa się dziecka. 10 grudnia, w spotkaniu z Wolfsburgiem, zdobył swoją 200. ligową bramkę w karierze, natomiast 13 grudnia przedłużył kontrakt z Bayernem – do 30 czerwca 2021 roku. 20 stycznia 2017 strzelił dwie bramki w wygranym 2:1 meczu z SC Freiburg, dzięki czemu z dorobkiem 135 goli awansował na drugie miejsce w klasyfikacji zagranicznych strzelców Bundesligi, wyprzedzając zdobywcę 133 goli, Giovane Élbera. 25 lutego 2017 zdobył trzy gole w wygranym 8:0, ligowym meczu z Hamburger SV, po raz pierwszy w karierze kompletując dwa hat-tricki w jednym sezonie ligowym. 1 marca 2017 w ćwierćfinale Pucharu Niemiec z FC Schalke 04 (3:0), strzelił dwie bramki i zanotował asystę przy golu Thiago Alcântary, po czym został wybrany zawodnikiem meczu. Druga bramka strzelona wówczas przez Lewandowskiego była dwusetną, jaką zdobył on łącznie dla niemieckich klubów. 11 marca 2017 w spotkaniu 24. kolejki Bundesligi z Eintrachtem Frankfurt (3:0), strzelił dwie bramki, zdobywając, w 136. występie, swojego 100. gola dla Bayernu. 1 kwietnia 2017, strzelił 3 bramki i zanotował 2 asysty w wygranym 6:0, meczu z Augsburgiem. Był to drugi mecz Lewandowskiego, w którym miał on udział w zdobyciu 5 bramek dla Bayernu. Pierwszym był rozegrany 22 września 2015, pamiętny mecz z Wolfsburgiem, w którym Polak zdobył 5 bramek. Pierwszy gol strzelony przez Polaka w tym meczu, był także 100. golem uzyskanym przez Bawarczyków, w 39. występie o stawkę, pod wodzą trenera Carlo Ancelottiego.

Robert Lewandowski w trakcie treningu przy Säbener Straße (2017)

8 kwietnia 2017, w wygranym 4:1 meczu z Borussią Dortmund, strzelił dwie bramki – jedną z rzutu wolnego, drugą z rzutu karnego, kompletując 26 bramek po 28. kolejce spotkań Bundesligi, jako pierwszy zawodnik od sezonu 1980/1981. 12 kwietnia 2017 z powodu urazu barku nie wystąpił w przegranym 1:2, pierwszym meczu ćwierćfinału Ligi Mistrzów z Realem Madryt. Spotkanie rewanżowe, rozgrywane 18 kwietnia 2017 na Estadio Santiago Bernabéu, rozpoczął w wyjściowym składzie Bayernu i w 53. minucie, skutecznym strzałem z rzutu karnego otworzył wynik spotkania, stając się pierwszym zawodnikiem, który strzelił Realowi Madryt sześć goli na poziomie Ligi Mistrzów. Ostatecznie Bayern, po dogrywce, przegrał z Realem Madryt 2:4 (w dwumeczu 3:6) i odpadł z rozgrywek, a Robert Lewandowski zakończył tamtą edycję Ligi Mistrzów z dorobkiem 8 goli. W 2020 w wywiadzie dla katalońskiego „Sportu” ujawnił, że po tym spotkaniu, Cristiano Ronaldo i Sergio Ramos przekonywali go do transferu do Realu Madryt. 13 maja 2017 w wygranym 5:4, meczu 33. kolejki Bundesligi z RB Leipzig, strzelił dwa gole, uzyskując 30 bramek w dwóch kolejnych sezonach Bundesligi, jako drugi, po Gerdzie Müllerze, zawodnik w historii i pierwszy od 43 lat (sezon 1973/1974). Ponadto pierwsze trafienie było 150. golem strzelonym przez Lewandowskiego w jego 226. występie w Bundeslidze.

W sezonie 2016/2017, Robert Lewandowski zdobył z Bayernem, piąte w swojej karierze mistrzostwo Niemiec (trzecie z rzędu w barwach Bayernu), a sam powtórzył swój ligowy dorobek bramkowy z poprzedniego sezonu, zdobywając 30 goli, co zagwarantowało mu 2. miejsce w klasyfikacji strzelców Bundesligi – za zdobywcą 31 bramek – Pierre-Emerickiem Aubameyangiem. Biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki, w tamtym sezonie, Lewandowski, w 47 meczach Bayernu strzelił 43 gole czym poprawił o jedną bramkę, ustanowiony przed rokiem, swój indywidualny rekord bramek strzelonych we wszystkich rozgrywkach klubowych w jednym sezonie. Z dorobkiem 5 goli został również królem strzelców ówczesnej edycji Pucharu Niemiec, choć Bayern odpadł z tych rozgrywek na poziomie półfinału – po porażce 2:3 z Borussią Dortmund. Po sezonie, Robert Lewandowski, znalazł się w najlepszych jedenastkach sezonu Bundesligi i Ligi Mistrzów. 5 czerwca 2017, zawodnicy wybrali go najlepszym piłkarzem sezonu 2016/17 w Bundeslidze, a 10 dni później, magazyn Kicker, po raz kolejny ogłosił go najlepszym zawodnikiem Bundesligi.

2017/2018

5 sierpnia 2017 zdobył z Bayernem Monachium Superpuchar Niemiec. Jego zespół, w meczu rozgrywanym na Signal Iduna Park w Dortmundzie, pokonał po serii rzutów karnych miejscową Borussię Dortmund (2:2; 4:5). Lewandowski rozegrał pełne spotkanie, a w 18. minucie, wyrównując na 1:1, strzelił swoją pierwszą bramkę w sezonie. Następnie wykorzystał jedenastkę w wygranym przez Bayern konkursie rzutów karnych. Był to trzeci Superpuchar Niemiec i drugi w barwach Bayernu, jaki zdobył w swojej karierze, natomiast sam mecz siódmym finałem tego pucharu, w którym zagrał. Oprócz niego takim wyczynem mógł pochwalić się jedynie Thomas Müller. 12 sierpnia 2017, strzelił 2 bramki, w tym jedną bezpośrednio z rzutu wolnego, w meczu I rundy Pucharu Niemiec z Chemnitzer FC. 17 sierpnia 2017, został nominowany do nagrody Piłkarza Roku FIFA. 18 sierpnia 2017 strzelił bramkę w wygranym 3:1 meczu I kolejki Bundesligi z Bayerem 04 Leverkusen. Dzięki odniesionemu wówczas zwycięstwu, stał się pierwszym piłkarzem w historii, który wygrał 7 meczów 1. kolejki Bundesligi z rzędu. 9 października 2017 znalazł się w gronie trzydziestu nominowanych do Złotej Piłki. 14 października 2017 w wygranym 5:0 meczu z SC Freiburgiem, strzelił swoją 160. bramkę w Bundeslidze, co pozwoliło mu zrównać się w klasyfikacji strzelców wszech czasów ligi, z zajmującym 12. miejsce, byłym napastnikiem Eintrachtu Frankfurt, Berndem Hölzenbeinem. 28 października 2017 strzelając bramkę w wygranym 2:0 meczu z RB Leipzig, stał się pierwszym piłkarzem Bayernu od czasów Giovane Élbera (sezon 2002/2003), który strzelił bramkę w każdym z pięciu pierwszych, domowych spotkań Bundesligi w sezonie. 18 listopada 2017 w meczu z Augsburgiem (3:0), strzelił swoją 163. i 164. bramkę w Bundeslidze, co pozwoliło mu wyprzedzić w klasyfikacji wszech czasów tych rozgrywek, Karla-Heinza Rummenigge.

Robert Lewandowski (2018)

22 listopada 2017 w wygranym 2:1 meczu Ligi Mistrzów z RSC Anderlechtem, zdobył swoją 50. bramkę w 2017, biorąc pod uwagę rozgrywki klubowe i reprezentację, osiągając taki wynik bramkowy w jednym roku kalendarzowym po raz pierwszy w karierze. Strzelony gol był 42. trafieniem Lewandowskiego w 65. spotkaniu Ligi Mistrzów. 4 grudnia 2017, amerykańska telewizja sportowa ESPN, uznała go za najlepszego środkowego napastnika na świecie. 5 grudnia 2017, w meczu z Paris Saint-Germain (3:1), strzelił swoją 50. bramkę w europejskich pucharach, a 43 w rozgrywkach Ligi Mistrzów, co pozwoliło mu wyprzedzić w klasyfikacji strzelców wszech czasów, zdobywcę 42 goli, Alessandro Del Piero. 13 grudnia 2017 w spotkaniu z 1. FC Köln zdobył swoją 166. bramkę w Bundeslidze i awansował do dziesiątki najlepszych strzelców w historii tej ligi. 21 stycznia 2018, w meczu z Werderem Brema (4:2), strzelił swoją 93. i 94. ligową bramkę dla Bayernu i został najskuteczniejszym zagranicznym strzelcem w historii tego klubu, w rozgrywkach Bundesligi. 4 lutego 2018 został wybrany Piłkarzem Roku 2017 w plebiscycie Piłki Nożnej. Sześć dni później, 10 lutego, zdobywając bramkę w 22. kolejce Bundesligi w wygranym 2:1 meczu z FC Schalke 04, wyrównał 45-letni rekord Juppa Heynckesa (ówczesnego trenera Bayernu), który w sezonie 1972/1973, broniąc barw Borussii Mönchengladbach, strzelał co najmniej jednego gola w każdym z pierwszych jedenastu domowych spotkaniach w Bundeslidze.

W lutym 2018 światło dzienne ujrzała informacja o zakończeniu współpracy pomiędzy Lewandowskim a jego wieloletnim menedżerem, Cezarym Kucharskim i związaniu się Polaka z izraelskim agentem, Pinhasem „Pinim” Zahavim, mającym swój udział m.in. w transferze Neymara z FC Barcelony do Paris Saint-Germain w 2017. Ruch ten wywołał lawinę spekulacji transferowych odnośnie ewentualnej zmiany barw klubowych przez Lewandowskiego.

20 lutego 2018 dzięki dubletowi uzyskanemu w starciu z Beşiktaşem JK (5:0), z dorobkiem 45 goli awansował do dziesiątki najlepszych strzelców w historii Ligi Mistrzów, wyprzedzając strzelca 44 goli w tych rozgrywkach, Didiera Drogbę. 24 lutego 2018, w zremisowanym 0:0 meczu 24. kolejki Bundesligi z Herthą, Lewandowski rozegrał swój 250. mecz w Bundeslidze.

Lewandowski i James Rodríguez podczas treningu Bayernu Monachium (2018)

10 marca 2018 kompletując hat-tricka w meczu z Hamburgerem SV (6:0), zdobył swoją 100. ligową bramkę w barwach Bayernu Monachium. Oprócz niego tej sztuki dokonało tylko pięciu zawodników: Gerd Müller (365 goli), Karl-Heinz Rummenigge (162), Roland Wohlfarth (199), Dieter Hoeneß (102) oraz Thomas Müller (wówczas 102), jednak to Polak uzyskał wspomniany wynik szybciej niż jakikolwiek inny piłkarz, strzelając setnego gola w swoim 120. występie dla Bayernu w Bundeslidze. Z dorobkiem 142 goli został on wówczas najskuteczniejszym zagranicznym piłkarzem w historii tego klubu. Był to również siódmy hat-trick Lewandowskiego w Bundeslidze. Żaden inny zagraniczny zawodnik nie uzyskał takiego dorobku od początku istnienia ligi, czyli od 1963 roku.

31 maca 2018 zdobył trzy gole w meczu z Borussią Dortmund (6:0) i z dorobkiem 177 goli awansował na 8. miejsce w klasyfikacji strzelców wszech czasów Bundesligi, zrównując się z Dieterem Müllerem i Klausem Allofsem. Wspomniany Der Klassiker był już ósmym przypadkiem kiedy Lewandowski strzelił trzy lub więcej bramek w meczu Bundesligi, natomiast aż 47-krotnie trafiał do siatki rywali co najmniej dwa razy w jednym spotkaniu. Gole zdobyte w meczu przeciwko Borussii Dortmund pozwoliły mu również awansować na 5. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców w historii Bayernu.

21 kwietnia 2018, w ligowym meczu z Hannoverem 96 (3:0), strzelił swoją 106. bramkę dla Bayernu Monachium w Bundeslidze i został najskuteczniejszym obcokrajowcem w barwach pojedynczego klubu w tych rozgrywkach.

W sezonie 2017/2018, Lewandowski, wystąpił łącznie w 48 meczach Bayernu strzelając w nich 41 goli i zdobył szóste w swojej karierze, a czwarte z rzędu w barwach Bayernu mistrzostwo Niemiec. Z drużyną dotarł także do finału Pucharu Niemiec, gdzie Bayern pomimo bramki Lewandowskiego, uległ 1:3 Eintrachtowi Frankfurt oraz półfinału Ligi Mistrzów, gdzie lepszy w dwumeczu (3:4) okazał się Real Madryt. Indywidualnie, Polak, z dorobkiem 29 goli po raz trzeci w karierze został królem strzelców Bundesligi, dokonując tego jako pierwszy zagraniczny zawodnik, a także strzelając 6 goli został najskuteczniejszym strzelcem ówczesnej edycji Pucharu Niemiec. Występy w rozgrywkach Ligi Mistrzów zakończył z 5 golami uzyskanymi w 11 występach. 18 maja 2018 znalazł się w najlepszej jedenastce zakończonego sezonu Bundesligi.

2018/2019

Pomimo narastających spekulacji odnośnie do transferu Lewandowskiego, polski napastnik ostatecznie pozostał w Bayernie. Sezon 2018/2019, pod wodzą nowego szkoleniowca, Niko Kovača, Bawarczycy rozpoczęli 12 sierpnia 2018, spotkaniem o Superpuchar Niemiec z Eintrachtem Frankfurt. Robert Lewandowski znalazł się w wyjściowym składzie na to spotkanie i już po 54 minutach gry skompletował hat-tricka, stając się pierwszym zawodnikiem w historii, który zdobył trzy bramki w meczu o Superpuchar Niemiec. Mecz ostatecznie zakończył się zwycięstwem Bayernu (5:0), a Lewandowski mógł cieszyć się ze zdobycia 15. klubowego trofeum w karierze, co pozwoliło mu, stać się najbardziej utytułowanym polskim piłkarzem w historii, obok takich zawodników jak: Hubert Kostka, Erwin Wilczek czy Maciej Żurawski. Polak strzelając wspomniane trzy gole, z łącznym dorobkiem 5 bramek, został najlepszym strzelcem w historii Superpucharu Niemiec, a samo spotkanie było ósmym finałem tego pucharu, w którym zagrał. 18 sierpnia 2018 zapewnił klubowi zwycięstwo w meczu I rundy Pucharu Niemiec z czwartoligowym SV Drochtersen/Assel (1:0), strzelając jedyną bramkę w tamtym spotkaniu. 24 sierpnia 2018 zdobył bramkę z rzutu karnego w wygranym 3:1, meczu 1. kolejki Bundesligi z TSG 1899 Hoffenheim. Wygrana w tym meczu pozwoliła mu stać się pierwszym piłkarzem w historii, który zwyciężył w 8 spotkaniach inaugurujących sezon Bundesligi z rzędu.

Robert Lewandowski (2019)

15 września 2018, w wygranym 3:1 meczu 3. kolejki Bundesligi z Bayerem 04 Leverkusen, Lewandowski rozegrał swój 200. mecz w barwach Bayernu Monachium.

19 września 2018, w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Benfiką (2:0), zdobył swoją 400. bramkę w profesjonalnej karierze, a także 46. w rozgrywkach Ligi Mistrzów, co pozwoliło mu zrównać się w klasyfikacji wszech czasów tych rozgrywek z Eusébio oraz Filippo Inzaghim. Oprócz niego, jedynymi aktywnymi wówczas zawodnikami, którzy przekroczyli barierę 400. goli w karierze byli: Cristiano Ronaldo (678), Lionel Messi (651), Zlatan Ibrahimović (500), Luis Alberto Suárez (430) oraz David Villa (407).

22 września 2018, skutecznie wykorzystując rzut karny w meczu z FC Schalke 04 (2:0), stał się pierwszym piłkarzem w historii Bundesligi, który zdobywał bramki w sześciu kolejnych meczach przeciwko tej drużynie, a także z łącznym dorobkiem 183 bramek awansował na 6. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców w historii tej ligi.

Lewandowski podczas meczu towarzyskiego Bayernu z 1. FC Kaiserslautern (2019)

7 listopada 2018 w wygranym meczu 4. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów z AEK Ateny (2:0), Lewandowski rozegrał swój 100. mecz w europejskich pucharach. Polski napastnik zdobywając dwie bramki, awansował na 7. miejsce w tabeli wszech wczasów Ligi Mistrzów, co pozwoliło mu zrównać się z Argentyńczykiem – Alfredo Di Stéfano (49).

2 marca 2019, w wygranym meczu 24. kolejki Bundesligi z Borussią Mönchengladbach (5:1), zdobył dwie bramki czym wyrównał rekord Peruwiańczyka Claudio Pizarro (195 goli) i został najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii Bundesligi, a także awansował na 5. miejsce w tabeli wszech czasów Bundesligi. 9 marca, w kolejnym ligowym meczu przeciwko VfL Wolfsburg, zdobył swoją 196. i 197. bramkę w Bundeslidze zostając samodzielnym zagranicznym liderem strzelców tych rozgrywek.

6 kwietnia 2019, w wygranym 5:0 meczu 28. kolejki Bundesligi z Borussią Dortmund, Lewandowski strzelił 2 bramki. Pierwsza z nich była jego 200. bramką w Bundeslidze. Tym samym Lewandowski został pierwszym obcokrajowcem w historii Bundesligi, który strzelił w niej 200 goli. W zakończonym sezonie 2018/2019, Lewandowski wystąpił łącznie w 47 meczach Bayernu strzelając w nich 40 goli i zdobył siódme w swojej karierze, a piąte z rzędu w barwach Bayernu mistrzostwo Niemiec. Z drużyną także zdobył Puchar Niemiec, trzeci w swojej karierze, a także drugi w barwach Bayernu. Indywidualnie sięgnął po raz czwarty po koronę króla strzelców Bundesligi strzelając 22 bramki w sezonie, a także czwartą koronę króla strzelców Pucharu Niemiec, strzelając łącznie 7 goli w tych rozgrywkach. W rozgrywkach Ligi Mistrzów zdobył 8 goli w 8 spotkaniach, ustępując jedynie Leo Messiemu (12 goli) i dotarł z drużyną do 1/8 finału rozgrywek, gdzie Bayern odpadł w dwumeczu (1:3) z Liverpoolem.

2019/2020

Sezon 2019/2020, Lewandowski z Bayernem rozpoczął 3 sierpnia 2019, spotkaniem o Superpuchar Niemiec z Borussią Dortmund. Mecz zakończył się zwycięstwem Borussii (2:0). Dla drużyny BVB był to pierwszy od 2014 zdobyty tytuł. 16 sierpnia 2019 zdobył dwie bramki zapewniając drużynie remis w meczu 1. kolejki Bundesligi z Herhą BSC (2:2).

29 sierpnia 2019 przedłużył umowę z Bayernem Monachium do 30 czerwca 2023. Po podpisaniu kontaktu powiedział:

18 września 2019, w wygranym meczu I kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów z Crveną zvezdą Belgrad (3:0), Lewandowski zdobył swoją 200. bramkę w barwach Bayernu Monachium. Oprócz niego tę barierę przekroczyło tylko dwóch zawodników: Gerd Müller (508) oraz Karl-Heinz Rummenigge (217).

28 września 2019, w wygranym meczu 6. kolejki Bundesligi z SC Paderborn (3:2), Lewandowski zdobywając bramkę, został pierwszym zawodnikiem w historii Bundesligi, który w pierwszych sześciu kolejkach strzelił 10 goli. Polak został też pierwszym zawodnikiem w historii Bayernu Monachium, który strzelał gole w każdym z sześciu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi.

Lewandowski (2019)

1 października 2019, w wygranym meczu II kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów z Tottenhamem Hotspur (7:2), Lewandowski zdobywając dwie bramki, zrównał się z Holendrem Ruudem van Nistelrooy’em w klasyfikacji strzeleckiej Ligi Mistrzów, awansując na 5. miejsce z 56 golami w tych rozgrywkach.

5 października 2019, w przegranym meczu 7. kolejki Bundesligi z TSG 1899 Hoffenheim (1:2), Lewandowski zdobył swoją 213. bramkę w Bundeslidze, dzięki czemu awansował na 4. miejsce w klasyfikacji strzelców wszech czasów Bundesligi, zrównując się z Niemcem Manfredem Burgsmüllerem. 19 października 2019, w meczu 8. kolejki Bundesligi z FC Augsburg (2:2), Polak zdobywając swoją 214. bramkę w Bundeslidze pozostał samodzielnie na 4. miejscu w klasyfikacji strzelców wszech czasów Bundesligi, a także wyrównał dwa rekordy – zrównał się z Niemcem Carstenem Janckerem (który jako jedyny piłkarz w historii Bayernu Monachium zdobył przynajmniej jedną bramkę w 11 meczach z rzędu), oraz wyrównał rekord Gabończyka Pierre-Emericka Aubameyanga, który w sezonie 2014/2015 strzelał gole w każdej z pierwszych ośmiu pierwszych kolejek Bundesligi. 9 listopada 2019, w wygranym meczu 11. kolejki Bundesligi z Borussią Dortmund (4:0), Lewandowski zdobywając dwie bramki pobił 50-letni rekord Gerda Müllera, który w sezonie 1968/1969 jako pierwszy zawodnik w historii zdobywał bramki w pierwszych 11. kolejkach Bundesligi (15 goli w 11 meczach). Lewandowski na tym etapie rozgrywek zdobył 16 goli w 11 meczach.

Lewandowski w meczu Bundesligi z 1. FC Nürnberg (2019)

26 listopada 2019, w wygranym meczu V kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów z Crveną zvezdą (6:0), Lewandowski zdobył 4 bramki i awansował na 5. miejsce w klasyfikacji strzelców wszech czasów Ligi Mistrzów. Były to również najszybszej strzelone cztery bramki historii rozgrywek – Lewandowskiemu zajęło to 14 minut i 31 sekund (53', 60' 64', 68'). Polak, z dorobkiem 45 goli został wówczas najskuteczniejszym zawodnikiem Bayernu Monachium w Lidze Mistrzów, a także stał się drugim piłkarzem w historii tych rozgrywek, który zdobył dwukrotnie cztery gole w jednym spotkaniu. 2 grudnia 2019, Lewandowski z 44 punktami zajął 8. miejsce w plebiscycie Złotej Piłki, którą jako pierwszy zawodnik w historii po raz szósty w karierze zdobył Lionel Messi. Podczas uroczystej gali plebiscytu, odbywającej się w paryskim teatrze Châtelet, Polak zasiadł w pierwszym rzędzie obok Lionela Messiego oraz Virgila van Dijka i wręczył Alissonowi Beckerowi trofeum Lwa Jaszyna, nagrodę dla najlepszego bramkarza 2019 roku.

Robert Lewandowski (2019)

14 grudnia 2019, w wygranym meczu 15. kolejki Bundesligi z Werderem Brema (6:1), Lewandowski zdobywając dwie bramki, zrównał się z Juppem Heynckesem na 3. miejscu w klasyfikacji strzelców wszech czasów Bundesligi z 220 golami. 25 stycznia 2020, w wygranym meczu 19. kolejki Bundesligi z FC Schalke 04 (5:0), Lewandowski zdobywając bramkę został pierwszym zawodnikiem w historii Bundesligi, który strzelał gole w dziewięciu meczach z rzędu przeciwko FC Schalke 04, a także wyrównał 50-letni rekord Bundesligi, zostając drugim zawodnikiem w historii tych rozgrywek po Klausie Fischerze, który w latach 1969–1974 strzelał gole w dziewięciu meczach z rzędu jednemu klubowi: z VfB Stuttgart.

Robert Lewandowski podczas treningu (2019)

25 lutego 2020 Lewandowski zdobył bramkę oraz zaliczył dwie asysty, w rozgrywanym na Stamford Bridge, wygranym meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów z Chelsea (3:0). W tym samym spotkaniu, doznał także kontuzji kolana, która wyłączyła go z gry na miesiąc. Finalnie do gry powrócił po przerwie spowodowanej pandemią koronawirusa, 17 maja 2020 w meczu 26. kolejki Bundesligi przeciwko Unionowi Berlin. Rozegrał w tym meczu 90 minut i zdobył bramkę z rzutu karnego. W następnej kolejce Lewandowski zdobył bramkę w meczu z Eintrachtem Frankfurt, przyczyniając się do wygranej Bayernu 5:2. 30 maja 2020 strzelił dwie bramki w meczu z Fortuną Düsseldorf. 6 czerwca 2020 w ligowym meczu z Bayerem Leverkusen uzyskał kolejne trafienie, zdobywając swoją 30. bramkę w sezonie, jako pierwszy piłkarz spośród pięciu najlepszych europejskich lig. 16 czerwca 2020 zdobył zwycięską bramkę w meczu z Werderem Brema (1:0), co pozwoliło Bayernowi na zapewnienie sobie tytułu mistrzowskiego na dwie kolejki przed końcem rozgrywek. Był to 30. tytuł mistrzowski Bayernu, a 8. w karierze i 6. z rzędu Lewandowskiego. 20 czerwca 2020 w meczu z SC Freiburg zdobył swoje 32. i 33. trafienie w sezonie. Polak pobił tym samym rekord należący do Pierre Emericka-Aubameyanga i został najlepszym obcokrajowcem pod względem liczby zdobytych bramek w jednym sezonie Bundesligi. 27 czerwca 2020 zdobył bramkę z wygranym 4:0 meczu z VfL Wolfsburg i notując 34 trafienia, oficjalnie, po raz piąty w karierze zdobył tytuł króla strzelców Bundesligi. Klubowe rozgrywki ligowe zakończył również jako lider klasyfikacji Europejskiego Złotego Buta. 4 lipca 2020 zdobywając dwie bramki w meczu finałowym przeciwko Eintrachtowi Frankfurt (4:2), zdobył z Bayernem Puchar Niemiec. Był to jego czwarty triumf w tych rozgrywkach w karierze, a trzeci w barwach Bayernu Monachium. Z dorobkiem sześciu goli jako pierwszy zawodnik w historii, po raz piąty w karierze został królem strzelców Pucharu Niemiec.

Lewandowski i strzelec bramki dającej zwycięstwo w Lidze Mistrzów 2019/2020, Kingsley Coman (2019)

8 sierpnia 2020 powrócił z Bayernem do rozgrywek Ligi Mistrzów UEFA. W 10 minucie rewanżowego spotkania 1/8 finału z Chelsea został sfaulowany w polu karnym przez bramkarza gości, Wilfredo Caballero a następnie skutecznie wykorzystał rzut karny. W 83 minucie zdobył swoją drugą bramkę, główką ustalając wynik spotkania na 4:1. Poza tym zanotował także asysty przy bramkach Ivana Perisicia (na 2:0) oraz Corentina Tolisso (na 3:1) i został wybrany zawodnikiem meczu. Druga bramka Polaka w tym spotkaniu była jego 66. w historii rozgrywek, co pozwoliło mu wyprzedzić Karima Benzemę i awansować na 4. miejsce w klasyfikacji strzelców wszech czasów Ligi Mistrzów. W dwumeczu Bayern pokonał Chelsea 7:1 a Lewandowski miał udział we wszystkich zdobytych przez jego drużynę bramkach. Decyzją UEFA od ćwierćfinału drużyny rozegrały po jednym meczu a wszystkie spotkania odbyły się w Lizbonie. W ćwierćfinale Bayern mierzył się z Barceloną. Mecz z uwagi na historię pojedynków i klasę sportową drużyn, media określiły hitem tej fazy rozgrywek. W spotkaniu rozgrywanym na Estádio da Luz Robert Lewandowski zdobył bramkę i zanotował asystę przy otwierającym wynik meczu, golu Thomasa Mullera, w 4 minucie spotkania, które zakończyło się zwycięstwem Bayernu 8:2. Był to pierwszy przypadek od 1949 roku kiedy Barcelona straciła siedem bramek w oficjalnym meczu, a Bayern Monachium stał się pierwszą drużyną w historii, która zdobyła osiem bramek w jednym meczu ćwierćfinału Ligi Mistrzów. Rywalem Bayernu w półfinale okazał się francuski Olympique Lyon. Media w Polsce zapowiadały mecz jako pojedynek dwóch byłych gwiazd Ekstraklasy, Lewandowskiego i Marcelo, byłego defensora Wisły Kraków. W meczu półfinałowym z Lyonem, rozegranym 19 sierpnia 2020, Lewandowski zdobył bramkę oraz asystował przy golu Serga Gnabry'ego i ostatecznie po zwycięstwie 3:0 po raz drugi w karierze awansował do finału Ligi Mistrzów. W finale, rozegranym 23 sierpnia 2020 na Estádio da Luz, przeciwnikiem Bayernu był zespół Paris Saint-Germain. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Bayernu Monachium 1:0 po bramce Kingsleya Comana. Robert Lewandowski jako jeden z liderów drużyny rozegrał całe spotkanie mając szanse na zdobycie gola i po raz pierwszy w karierze, jako piąty Polak w historii (po Zbigniewie Bońku, Józefie Młynarczyku, Jerzym Dudku i Tomaszu Kuszczaku) zdobył puchar Ligi Mistrzów UEFA. Lewandowski w zwycięskim dla swojej drużyny sezonie zdobywał w bramki w 9 z 10 rozegranych spotkań i z dorobkiem 15 goli pierwszy raz w karierze został królem strzelców Ligi Mistrzów. Zwycięstwo w rozgrywkach Lewandowski zadedykował swojej rodzinie – żonie, córkom oraz nieżyjącemu ojcu. W pomeczowym wywiadzie powiedział:

Lewandowski (2019)

Szablon:CytatD Rozgrywki klubowe zakończył z dorobkiem 55 goli i 10 asyst uzyskanych w 47 występach, zdobywając mistrzostwo Niemiec, Puchar Niemiec, wygrywając rozgrywki Ligi Mistrzów UEFA, a także zostając królem strzelców wszystkich rozgrywek w jakich występował. Po zakończeniu sezonu został wybrany najlepszym piłkarzem Bundesligi oraz jako szósty obcokrajowiec w historii, piłkarzem roku w Niemczech.

2020/2021

Lewandowski nowy sezon rozpoczął od wygranego meczu 1. kolejki Bundesligi z FC Schalke 04 (8:0). Polak w 31 minucie spotkania wykorzystał rzut karny podyktowany po faulu na nim, a także zaliczył dwie asysty, w tym jedną po dośrodkowaniu raboną. Dzięki zdobytej bramce stał się pierwszym zawodnikiem w historii Bundesligi, który zdobywał bramki przeciwko FC Schalke 04 w 10 meczach z rzędu.

24 września 2020, pokonując drużynę Sevilli, zdobył z klubem Superpuchar Europy UEFA. Mecz pomiędzy triumfatorami Ligi Mistrzów UEFA i Ligi Europy UEFA został rozegrany na stadionie Puskás Aréna w Budapeszcie i zakończył się zwycięstwem Bayernu 2:1 po dogrywce. Robert Lewandowski rozegrał całe spotkanie oraz zanotował asystę przy bramce Leona Goretzki na 1:1 w 34' minucie.

30 września 2020 zanotował dwie asysty przy golach Corentina Tolisso oraz Joshuy Kimmicha i pokonując 3:2 zespół Borussii Dortmund, zdobył z Bayernem szósty w karierze Superpuchar Niemiec.

Lewandowski i Mats Hummels (2019)

23 września 2020 ogłoszono nominację Lewandowskiego do przyznawanej przez europejską unię piłkarską, nagrody dla najlepszego piłkarza w Europie. W finałowej trójce corocznego plebiscytu znalazł się wraz z Manuelem Neuerem oraz Kevinem De Bruyne. 1 października 2020 podczas ceremonii losowania grup Ligi Mistrzów w Nyonie, Robert Lewandowski został wybrany najlepszym napastnikiem minionego sezonu oraz jako pierwszy Polak w historii otrzymał nagrodę Piłkarza Roku UEFA, przyznawaną dla najlepszego piłkarza występującego w europejskim klubie. W głosowaniu wzięło udział 80 trenerów europejskich klubów piłkarskich, a także 55 dziennikarzy. Robert Lewandowski zwyciężył w plebiscycie, zdobywając 477 punktów, z przewagą 387 nad drugim w klasyfikacji De Bruyne. Po otrzymaniu nagrody powiedział:

Franck Ribery i Robert Lewandowski, laureaci nagrody Piłkarza Roku UEFA z 2012 i 2020

4 października zdobył wszystkie cztery bramki dla Bayernu w wygranym 4:3 ligowym meczu z Herhą BSC. Pierwsza bramka Polaka w tym spotkaniu, była jego setną strzeloną na stadionie Bayernu – Allianz Arenie, natomiast druga, 500. trafieniem w jego seniorskiej karierze. Był to drugi przypadek kiedy to Lewandowski strzelił co najmniej 4 bramki w jednym meczu Bundesligi. 17 października zdobył dwie bramki i zanotował asystę w meczu z Arminią Bielefed, trafiając tym samym przeciwko ostatniej drużynie spośród występujących w Bundeslidze w sezonie 2020/2021, której bramkarza dotychczas nie miał okazji pokonać. 24 października trafił trzykrotnie w spotkaniu z Eintrachtem Frankfurt i stał się pierwszym piłkarzem w historii Bundesligi, który uzyskał 10 trafień w pierwszych pięciu kolejkach. 3 listopada w meczu fazy grupowej z Red Bull Salzburg zdobył dwie pierwsze bramki w nowym sezonie Ligi Mistrzów. 7 listopada zdobył bramkę oraz zaliczył asystę w ligowym meczu z Borussią Dortmund. Mecz był jego 300. oficjalnym spotkaniem w barwach Bayernu Monachium, dla którego zdobył w tym czasie 259 goli.

10 listopada 2020 został wybrany najlepszym piłkarzem świata w plebiscycie Goal 50, organizowanym przez międzynarodowy portal informacyjny o piłce nożnej i największą na świecie publikację piłkarską online. 14 grudnia włoski dziennik „Tuttosport” uhonorował go nagrodą Golden Player Award. Lewandowski został pierwszym zawodnikiem wyróżnionym tą nagrodą.

16 grudnia w wygranym 2:1 meczu z VfL Wolfsburg zdobył swoją 250. i 251. bramkę w Bundeslidze, stając się trzecim w historii, po Gerdzie Müllerze (365 goli) i Klausie Fischerze (268 goli), zawodnikiem, który tego dokonał.

11 listopada 2020 Lewandowski został nominowany do nagrody dla najlepszego piłkarza na świecie, przyznawanej corocznie przez międzynarodową federację piłkarską FIFA. Osiągnięcia drużynowe i indywidualne stawiały go w roli faworyta do zwycięstwa. 17 grudnia 2020 podczas gali plebiscytu, Robert Lewandowski jako pierwszy Polak w historii otrzymał nagrodę Piłkarza Roku FIFA. Na kolejnym miejscach uplasowali się Cristiano Ronaldo oraz Lionel Messi. Robert Lewandowski wygrał plebiscyt uzyskując w nim maksymalną liczbę 52 punktów, na które składały się głosy selekcjonerów reprezentacji narodowych, kapitanów tych drużyn a także przedstawicieli światowych mediów. W głosowaniu trenerów, polski piłkarz otrzymał 554 punkty, ponad dwuipółkrotnie więcej niż drugi Leo Messi (196), natomiast w wyborach kapitanów reprezentacji, 631 punktów, ponad dwa razy więcej niż Cristiano Ronaldo (259). W głosowaniu przedstawicieli mediów, Polak uzyskał 807 na 945 możliwych punktów. Mimo wirtualnej formy gali wręczenia nagród, Robert Lewandowski otrzymał trofeum osobiście z rąk prezydenta FIFA, Gianniego Infantino, który specjalnie w tym celu przyleciał do Monachium. Po ceremonii piłkarz wziął udział w konferencji prasowej, podczas której poza podziękowaniami docenił klasę sportową swoich rywali, Messiego i Ronaldo, którzy także oddali na niego swoje głosy.

Plik:FIFA The Best Football Award (2016-).png

Po odebraniu nagrody z Polakiem w formie wideorozmowy połączył się jego idol piłkarski z czasów młodości, Thierry Henry, który pogratulował mu sukcesu. W mediach społecznościowych Lewandowski napisał:

Nagrody Globe Soccer Awards jaką w 2020 wyróżniony został Lewandowski

Dwa dni po otrzymaniu nagrody dla najlepszego piłkarza na świecie, Lewandowski wraz z drużyną Bayernu udał się do Leverkusen, gdzie czekał go kolejny ligowy mecz. W spotkaniu z Bayerem, strzelił dwie bramki – pierwszą, dającą remis, w końcówce pierwszej połowy, natomiast drugą w ostatniej doliczonej minucie spotkania. Tym samym, Polak zapewnił swojej drużynie zwycięstwo, jak również awans na pozycję lidera rozgrywek na czas przerwy świąteczno-noworocznej.

Rok 2020 zakończył jako najskuteczniejszy strzelec roku kalendarzowego w Europie, z dorobkiem 47 goli uzyskanych w 43 spotkaniach. 24 grudnia 2020 został wybrany piłkarzem roku w plebiscycie dziennika „The Guardian”.

26 grudnia 2020 jako trzeci Polak w historii, po Zdzisławie Krzyszkowiaku i Irenie Szewińskiej, został wybrany najlepszym sportowcem roku w Europie, w 63. Ankiecie Polskiej Agencji Prasowej, jednym z najstarszych plebiscytów sportowych świata, organizowanym od 1958 roku. Lewandowski w głosowaniu 25 europejskich agencji prasowych otrzymał 180 punktów wyprzedzając m.in. Lewisa Hamiltona i Armanda Duplantisa.

27 grudnia 2020 został wybrany piłkarzem roku w plebiscycie Globe Soccer Awards. Polak pokonał nominowanych w tej kategorii Cristiano Ronaldo i Lionela Messiego, a po wyróżnieniu jego wizerunek został wyświetlony na najwyższym budynku świata- Burdż Chalifa. Na uroczystej gali plebiscytu odbywającej się w Dubaju, wraz z Ikerem Casillasem i Cristiano Ronaldo wziął udział międzynarodowej konferencji sportowej pod hasłem "Football at the Top'' (pol. Futbol na szczycie), a także jako przedstawiciel Bayernu Monachium odebrał nagrodę dla najlepszego klubu roku. Podczas uroczystości Polak powiedział:

Szablon:CytatD1 stycznia 2021 wraz z japońską tenisistką Naomi Ōsaką, został wybrany najlepszym sportowcem roku 2020 na świecie w głosowaniu Światowego Stowarzyszenia Prasy Sportowej AIPS. 2 stycznia 2021 wraz z polską tenisistką Igą Świątek triumfował w 38. plebiscycie AIPS Europe jako najlepszy sportowiec w Europie.

3 stycznia 2021 zdobył dwie bramki oraz zanotował asystę w wygranym 5:2 ligowym meczu z 1. FSV Mainz 05. Był to szósty mecz w trwającym sezonie Bundesligi, w którym Lewandowski zdobył co najmniej dwie bramki, a także 56 dublet strzelony w historii jego występów w Bundeslidze. Polak pobił tym samym rekord należący do Gerda Müllera, który popisywał się dubletami 55 razy. 8 stycznia zdobył bramkę z rzutu karnego w spotkaniu z Borussią Mönchengladbach, po raz pierwszy w karierze kompletując 20 goli już po 15 ligowej kolejce.

9 stycznia 2021 wraz z Igą Świątek został laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej Polskiego Komitetu Olimpijskiego im. Piotra Nurowskiego w kategorii „Zawodnik” za osiągnięcia w 2020 roku. W tym samym dniu zwyciężył w 86. Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski 2020, triumfując w drugim najstarszym plebiscycie na świecie po raz drugi w karierze.

Kariera reprezentacyjna

Polska

Lata 2008–2012

25 marca 2008 zadebiutował w reprezentacji Polski do lat 21 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Anglią. Łącznie wystąpił w 3 spotkaniach tej kadry.

Mecz towarzyski Polska–Węgry, 15.11.2011. Robert Lewandowski walczący z Józsefem Vargą i Vilmosem Vanczákiem

We wrześniu 2008 został powołany przez Leo Beenhakkera do reprezentacji Polski na mecze eliminacji Mistrzostw Świata 2010 ze Słowenią i San Marino. Zremisowany 1:1 mecz ze Słowenią w całości spędził na ławce rezerwowych. 10 września 2008 zadebiutował w reprezentacji Polski w meczu wyjazdowym eliminacji przeciwko San Marino, zmieniając w 59. minucie meczu Marka Saganowskiego. W 67. minucie tego spotkania, dobijając niecelne uderzenie Euzebiusza Smolarka, strzelił swojego pierwszego gola dla reprezentacji czym ustalił wynik końcowy na 2:0.

Radość po golu Lewandowskiego w meczu otwarcia Mistrzostw Europy 2012 z Grecją

2 maja 2012 został powołany przez Franciszka Smudę na Mistrzostwa Europy 2012. W 17. minucie meczu otwarcia z Grecją strzelił głową gola na 1:0 po podaniu Jakuba Błaszczykowskiego. Mecz zakończył się wynikiem 1:1. W spotkaniach z Rosją i Czechami Lewandowski rozegrał pełne 90 minut. Ostatecznie Polska odpadła z turnieju po fazie grupowej.

Przed towarzyskim meczem z Urugwajem, który odbył się 14 listopada 2012, odebrał z rąk prezesa PZPN, Zbigniewa Bońka, pamiątkową paterę z okazji swego pięćdziesiątego występu w reprezentacji. Tym samym Lewandowski stał się drugim najmłodszym zawodnikiem w historii, który zaliczył 50 występów w polskiej kadrze narodowej, plasując się zaraz po Władysławie Żmudzie.

Lata 2013–2016

W meczu piłkarskich eliminacji Mistrzostw Świata 2014 z San Marino wystąpił jako kapitan drużyny (w miejsce swojego klubowego kolegi Jakuba Błaszczykowskiego, który w tym meczu nie zagrał z powodu kontuzji) i zdobył dwie bramki z rzutów karnych. Były to pierwsze zdobyte bramki w reprezentacji od czasu Mistrzostw Europy. 19 listopada 2013 w meczu z Irlandią rozegrał 60. spotkanie w barwach reprezentacji Polski i dołączył do Klubu Wybitnego Reprezentanta.

Lewandowski i Balázs Dzsudzsák (2013)

Robert Lewandowski w meczu z Irlandią (2013)

1 lutego 2014 został ogłoszony kapitanem kadry narodowej w zastępstwie za kontuzjowanego Jakuba Błaszczykowskiego. 9 grudnia Adam Nawałka poinformował o objęciu przez niego na stałe funkcji kapitana reprezentacji Polski. 7 września 2014 strzelił pierwszego hat tricka dla Polski, zdobywając cztery bramki podczas meczu z Gibraltarem (7:0). 13 czerwca 2015 po raz kolejny zdobył hat-tricka w meczu z Gruzją (4:0) podczas eliminacji do Mistrzostw Europy 2016. 4 września 2015 zdobył jedynego gola w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z Niemcami. Trzy dni później w wygranym 8:1 pojedynku z Gibraltarem strzelił 2 gole. 8 października 2015 w zremisowanym 2:2 spotkaniu ze Szkocją zdobył 2 bramki, w tym wyrównującą w ostatniej akcji meczu. 11 października 2015 w wygranym 2:1 starciu z Irlandią strzelił gola na wagę awansu reprezentacji Polski na Mistrzostwa Europy we Francji. Stał się wówczas pierwszym polskim piłkarzem, który strzelał gola w 5 kolejnych meczach reprezentacji polski o punkty. Lewandowski trafiał do siatki kolejno: Gruzji, Niemiec, Gibraltaru, Szkocji i Irlandii zdobywając w tych spotkaniach 9 bramek.

Łącznie w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2016 strzelił 13 goli, dzięki czemu został królem strzelców tych rozgrywek i wyrównał rekord eliminacji ustanowiony w kwalifikacjach do Mistrzostw Europy 2008 przez Davida Healy’ego z Irlandii Północnej. Polak został również wybrany najlepszym zawodnikiem eliminacji.

12 maja 2016 został powołany przez Adama Nawałkę do szerokiej kadry na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji. 30 maja 2016 Adam Nawałka oficjalnie powołał go do ścisłego składu na mistrzostwa Europy. Na Euro 2016, Polska, po pokonaniu Irlandii Północnej (1:0) i Ukrainy (1:0), a także po bezbramkowym remisie z Niemcami, zajęła drugie miejsce w grupie C i po raz pierwszy w historii awansowała do fazy pucharowej Mistrzostw Europy. Następnie po wyeliminowaniu w 1/8 finału, Szwajcarii (1:1, k. 5:4), odpadła dopiero w ćwierćfinale po porażce w rzutach karnych (1:1, k. 3:5) z Portugalią. Lewandowski, jako kapitan zespołu, wystąpił we wszystkich 5 meczach kadry na turnieju i strzelił 1 gola – we wspomnianym meczu ćwierćfinałowym z Portugalią, kiedy to w 100. sekundzie spotkania, po asyście Kamila Grosickiego, strzelił drugą najszybszą bramkę w historii Mistrzostw Europy.

W 2016, strzelając gole kolejno Portugalii w ćwierćfinale Euro 2016 oraz Kazachstanowi, Danii, Armenii i Rumunii w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018, wyrównał rekord z 2015 dotyczący strzelenia bramki w pięciu kolejnych meczach kadry o punkty. Strzelając dwa gole z Rumunią, zdobył 27. bramkę w meczach reprezentacji o stawkę, pobijając rekord 25 trafień Włodzimierza Lubańskiego.

Robert Lewandowski podczas Mistrzostw Świata 2018

Od 2017

26 marca 2017, strzelając bramkę w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2018, przeciwko Czarnogórze (2:1), został rekordzistą reprezentacji Polski, jako pierwszy w historii, zdobywając bramkę w sześciu kolejnych spotkaniach kadry. Ponadto Lewandowski, dokonał tego wyłącznie w spotkaniach o stawkę. Wspomnianą bramką wyrównał także rekord 8 goli strzelonych przez Polaka, w jednej edycji kwalifikacji do mundialu, ustanowiony w 2001 przez Emmanuela Olisadebe. Gol strzelony w meczu z Czarnogórą był także pierwszą jego bramką w reprezentacji Polski zdobytą bezpośrednio z rzutu wolnego. 10 czerwca 2017, w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata, przeciwko Rumunii (3:1), strzelił trzy bramki czym poprawił swoje indywidualne rekordy ustanowione w poprzednim meczu kadry. Lewandowski został pierwszym piłkarzem, który zdobywał bramki w siedmiu kolejnych spotkaniach reprezentacji (ogólnie oraz w spotkaniach o punkty), a także z 11 bramkami, został rekordzistą reprezentacji Polski pod względem goli strzelonych w jednej edycji kwalifikacji do Mistrzostw Świata. Hat-trick w meczu z Rumunią, pozwolił mu również wyprzedzić o jedną bramkę, zdobywcę 45 goli dla Polski, Grzegorza Lato, w klasyfikacji strzelców wszech czasów reprezentacji Polski i awansować na pozycję wicelidera tego rankingu – za zdobywcą 48 goli, Włodzimierzem Lubańskim.

Robert Lewandowski dziękujący kibicom po ostatnim meczu na Mistrzostwach Świata 2018

5 października 2017, podczas rozgrywanego w Erywaniu meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2018 z Armenią (6:1), Robert Lewandowski zanotował swoje 48, 49 i 50. trafienie w narodowych barwach i pobił tym samym, wynoszący 48 bramek, rekord Włodzimierza Lubańskiego, zostając najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Polski. 8 października 2017, odnosząc zwycięstwo 4:2 w meczu z Czarnogórą, awansował z reprezentacją Polski na Mistrzostwa Świata 2018, natomiast sam w tamtym spotkaniu strzelił swoją 16. bramkę w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018, osiągając taki wynik jako pierwszy zawodnik w historii europejskiej edycji eliminacji i zostając królem strzelców ówczesnej edycji.

11 maja 2018 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do szerokiej kadry na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji. 4 czerwca 2018 Adam Nawałka oficjalnie powołał go do ścisłego składu na mistrzostwa świata. Na Mundialu zadebiutował 19 czerwca 2018 w przegranym 1:2, pierwszym meczu fazy grupowej z Senegalem. Ostatecznie, reprezentacja Polski, po porażkach z Senegalem (1:2), Kolumbią (0:3) oraz wygranej z Japonią (1:0), zakończyła udział w turnieju po fazie grupowej, natomiast Robert Lewandowski, jako kapitan drużyny, wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach.

11 października 2018 na Stadionie Śląskim w Chorzowie, w przegranym 2:3 meczu w Lidze Narodów 2018/2019 z Portugalią, rozegrał setne spotkanie w barwach reprezentacji Polski.

Styl gry

Lewandowski w pojedynku z obrońcą

Robert Lewandowski jest zawodnikiem, który występuje na pozycji środkowego napastnika. Cechuje go ponadprzeciętna precyzja i skuteczność w wykańczaniu akcji. Bardzo dobrze gra głową, a także obiema nogami, chociaż jego wiodącą jest noga prawa. Do perfekcji opanował wykonywanie rzutów karnych. Zdobywa także bramki bezpośrednio z rzutów wolnych. Większość strzałów oddaje poprzez uderzenia wewnętrzną częścią stopy, nie wykorzystując do tego nadmiernej siły. Przez ekspertów uznawany jest za napastnika kompletnego, jednego z najlepszych we współczesnej piłce nożnej. Posiada wszelkie niezbędne cechy tradycyjnej „dziewiątki”, jest wysoki, dobrze zbudowany, silny, szybki, potrafi bardzo dobrze i inteligentnie poruszać się na boisku. Mimo że występuje jako napastnik, jest bardzo przydatny także w grze obronnej oraz w fazie odbioru piłki. Potrafi umiejętnie się zastawić, utrzymać piłkę, rozprowadzić akcję, a także skupiając na sobie uwagę obrony, stworzyć przestrzeń dla innych zawodników. Wyróżniają go bardzo dobre umiejętności techniczne, wizja gry, przygotowanie i siła fizyczna. Oprócz umiejętności czysto piłkarskich, Lewandowski przez ekspertów, zawodników i trenerów jest również chwalony za wybitną etykę pracy, profesjonalizm, wzorową mentalność, dyscyplinę, prowadzenie zdrowego stylu życia i skrupulatne przestrzeganie diety żywieniowej.

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 13 stycznia 2021)

Klub	Sezon	Liga	Liga			Puchar kraju			Europa			Inne			Suma
			Mecze	Bramki	Asysty	Mecze	Bramki	Asysty	Mecze	Bramki	Asysty	Mecze	Bramki	Asysty	Mecze	Bramki	Asysty
Znicz Pruszków	2006/2007	III liga	27	15	0	2	1	0	–			–			29	16	0
	2007/2008	II liga	32	21	0	2	0	0	–			–			34	21	0
	Ogólnie		59	36	0	4	1	0	0	0	0	0	0	0	63	37	0
Lech Poznań	2008/2009	Ekstraklasa	30	14	7	6	2	2	12	4	3	–			48	20	12
	2009/2010	Ekstraklasa	28	18	8	1	0	0	4	2	0	1	1	0	34	21	8
	Ogólnie		58	32	15	7	2	2	16	6	3	1	1	0	82	41	20
Borussia Dortmund	2010/2011	Bundesliga	33	8	3	2	0	0	8	1	1	–			43	9	4
	2011/2012	Bundesliga	34	22	10	6	7	0	6	1	2	1	0	0	47	30	12
	2012/2013	Bundesliga	31	24	7	4	1	4	13	10	2	1	1	0	49	36	13
	2013/2014	Bundesliga	33	20	10	5	2	0	9	6	3	1	0	0	48	28	13
	Ogólnie		131	74	30	17	10	4	36	18	8	3	1	0	187	103	42
Bayern Monachium	2014/2015	Bundesliga	31	17	7	5	2	1	12	6	5	1	0	0	49	25	13
	2015/2016	Bundesliga	32	30	5	6	3	0	12	9	1	1	0	0	51	42	6
	2016/2017	Bundesliga	33	30	7	4	5	2	9	8	1	1	0	0	47	43	10
	2017/2018	Bundesliga	30	29	2	6	6	1	11	5	2	1	1	0	48	41	5
	2018/2019	Bundesliga	33	22	10	5	7	3	8	8	0	1	3	0	47	40	13
	2019/2020	Bundesliga	31	34	4	5	6	0	10	15	6	1	0	0	47	55	10
	2020/2021	Bundesliga	14	20	5	1	0	0	4	3	0	2	0	1	21	23	6
	Ogólnie		204	182	40	32	29	7	66	54	15	8	4	1	310	269	63
Ogólnie w karierze			452	324	85	60	42	13	118	78	26	12	6	1	642	451	125

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 18 listopada 2020)

Reprezentacja	Rok	Mecze	Bramki	Asysty
Polska U-21
	2008	3	0	0
Ogólnie		3	0	0
Polska
	2008	4	2	0
	2009	12	1	2
	2010	13	6	2
	2011	11	4	2
	2012	10	2	1
	2013	10	3	2
	2014	6	5	3
	2015	7	11	3
	2016	12	8	0
	2017	6	9	2
	2018	11	4	2
	2019	10	6	2
	2020	4	2	1
Ogólnie		116	63	22

Mecze i gole w reprezentacji
Polska U-21
Lp.	Data	Miasto	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	25.03.2008	Wolverhampton	Anglia U-21		0:0	towarzyski
2.	01.06.2008	Łuków	Białoruś U-21		2:2	towarzyski
Polska
Lp.	Data	Miasto	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	10.09.2008	Serravalle	San Marino		2:0	el. MŚ 2010
2.	11.10.2008	Chorzów	Czechy		2:1	el. MŚ 2010
3.	15.10.2008	Bratysława	Słowacja		1:2	el. MŚ 2010
4.	19.11.2008	Dublin	Irlandia		3:2	towarzyski
5.	11.02.2009	Vila Real de Santo António	Walia		1:0	towarzyski
6.	28.03.2009	Belfast	Irlandia Północna		2:3	el. MŚ 2010
7.	01.04.2009	Kielce	San Marino		10:0	el. MŚ 2010
8.	06.06.2009	Johannesburg	Południowa Afryka		0:1	towarzyski
9.	09.06.2009	Kapsztad	Irak		1:1	towarzyski
10.	12.08.2009	Bydgoszcz	Grecja		2:0	towarzyski
11.	05.09.2009	Chorzów	Irlandia Północna		1:1	el. MŚ 2010
12.	09.09.2009	Maribor	Słowenia		0:3	el. MŚ 2010
13.	10.10.2009	Praga	Czechy		0:2	el. MŚ 2010
14.	14.10.2009	Chorzów	Słowacja		0:1	el. MŚ 2010
15.	14.11.2009	Warszawa	Rumunia		0:1	towarzyski
16.	18.11.2009	Bydgoszcz	Kanada		1:0	towarzyski
17.	17.01.2010	Nakhon Ratchasima	Dania		1:3	PKT 2010
18.	20.01.2010	Nakhon Ratchasima	Tajlandia		3:1	PKT 2010
19.	23.01.2010	Nakhon Ratchasima	Singapur	(k.)	6:1	PKT 2010
20.	03.03.2010	Warszawa	Bułgaria		2:0	towarzyski
21.	29.05.2010	Kielce	Finlandia		0:0	towarzyski
22.	02.06.2010	Kufstein	Serbia		0:0	towarzyski
23.	08.06.2010	Murcja	Hiszpania		0:6	towarzyski
24.	11.08.2010	Szczecin	Kamerun		0:3	towarzyski
25.	04.09.2010	Łódź	Ukraina		1:1	towarzyski
26.	07.09.2010	Kraków	Australia		1:2	towarzyski
27.	09.10.2010	Chicago	Stany Zjednoczone		2:2	towarzyski
28.	12.10.2010	Montreal	Ekwador		2:2	towarzyski
29.	17.11.2010	Poznań	Wybrzeże Kości Słoniowej		3:1	towarzyski
30.	09.02.2011	Faro	Norwegia		1:0	towarzyski
31.	25.03.2011	Kowno	Litwa		0:2	towarzyski
32.	29.03.2011	Pireus	Grecja		0:0	towarzyski
33.	05.06.2011	Warszawa	Argentyna		2:1	towarzyski
34.	09.06.2011	Warszawa	Francja		0:1	towarzyski
35.	10.08.2011	Lubin	Gruzja		1:0	towarzyski
36.	06.09.2011	Gdańsk	Niemcy		2:2	towarzyski
37.	07.10.2011	Seul	Korea Południowa		2:2	towarzyski, (nieuznawany przez FIFA)
38.	11.10.2011	Wiesbaden	Białoruś		2:0	towarzyski
39.	11.11.2011	Wrocław	Włochy		0:2	towarzyski
40.	15.11.2011	Poznań	Węgry		2:1	towarzyski
41.	26.05.2012	Klagenfurt	Słowacja		1:0	towarzyski
42.	02.06.2012	Warszawa	Andora		4:0	towarzyski
43.	08.06.2012	Warszawa	Grecja		1:1	ME 2012
44.	12.06.2012	Warszawa	Rosja		1:1	ME 2012
45.	16.06.2012	Wrocław	Czechy		0:1	ME 2012
46.	15.08.2012	Tallinn	Estonia		0:1	towarzyski
47.	07.09.2012	Podgorica	Czarnogóra		2:2	el. MŚ 2014
48.	11.09.2012	Wrocław	Mołdawia		2:0	el. MŚ 2014
49.	17.10.2012	Warszawa	Anglia		1:1	el. MŚ 2014
50.	14.11.2012	Gdańsk	Urugwaj		1:3	towarzyski
51.	06.02.2013	Dublin	Irlandia		0:2	towarzyski
52.	22.03.2013	Warszawa	Ukraina		1:3	el. MŚ 2014
53.	26.03.2013	Warszawa	San Marino	(k.) (k.)	5:0	el. MŚ 2014
54.	07.06.2013	Kiszyniów	Mołdawia		1:1	el. MŚ 2014
55.	14.08.2013	Gdańsk	Dania		3:2	towarzyski
56.	06.09.2013	Warszawa	Czarnogóra		1:1	el. MŚ 2014
57.	11.10.2013	Charków	Ukraina		0:1	el. MŚ 2014
58.	15.10.2013	Londyn	Anglia		0:2	el. MŚ 2014
59.	15.11.2013	Wrocław	Słowacja		0:2	towarzyski
60.	19.11.2013	Poznań	Irlandia		0:0	towarzyski
61.	06.06.2014	Gdańsk	Litwa	(k.)	2:1	towarzyski
62.	07.09.2014	Faro	Gibraltar		7:0	el. ME 2016
63.	11.10.2014	Warszawa	Niemcy		2:0	el. ME 2016
64.	14.10.2014	Warszawa	Szkocja		2:2	el. ME 2016
65.	14.11.2014	Tbilisi	Gruzja		4:0	el. ME 2016
66.	18.11.2014	Wrocław	Szwajcaria		2:2	towarzyski
67.	29.03.2015	Dublin	Irlandia		1:1	el. ME 2016
68.	13.06.2015	Warszawa	Gruzja		4:0	el. ME 2016, (drugi najszybszy hat-trick w historii eliminacji ME)
69.	04.09.2015	Frankfurt nad Menem	Niemcy		1:3	el. ME 2016
70.	07.09.2015	Warszawa	Gibraltar		8:1	el. ME 2016
71.	08.10.2015	Glasgow	Szkocja		2:2	el. ME 2016
72.	11.10.2015	Warszawa	Irlandia		2:1	el. ME 2016
73.	13.11.2015	Warszawa	Islandia		4:2	towarzyski
74.	23.03.2016	Poznań	Serbia		1:0	towarzyski
75.	26.03.2016	Wrocław	Finlandia		5:0	towarzyski
76.	01.06.2016	Gdańsk	Holandia		1:2	towarzyski
77.	12.06.2016	Nicea	Irlandia Północna		1:0	ME 2016
78.	16.06.2016	Saint-Denis	Niemcy		0:0	ME 2016
79.	21.06.2016	Marsylia	Ukraina		1:0	ME 2016
80.	25.06.2016	Saint-Étienne	Szwajcaria		1:1 (k. 5:4)	ME 2016
81.	30.06.2016	Marsylia	Portugalia		1:1 (k. 3:5)	ME 2016, (drugi najszybszy gol w historii ME)
82.	04.09.2016	Astana	Kazachstan	(k.)	2:2	el. MŚ 2018
83.	08.10.2016	Warszawa	Dania	(k.)	3:2	el. MŚ 2018
84.	11.10.2016	Warszawa	Armenia		2:1	el. MŚ 2018
85.	11.11.2016	Bukareszt	Rumunia	(k.)	3:0	el. MŚ 2018
86.	26.03.2017	Podgorica	Czarnogóra		2:1	el. MŚ 2018
87.	10.06.2017	Warszawa	Rumunia	(k.) (k.)	3:1	el. MŚ 2018
88.	01.09.2017	Kopenhaga	Dania		0:4	el. MŚ 2018
89.	04.09.2017	Warszawa	Kazachstan	(k.)	3:0	el. MŚ 2018
90.	05.10.2017	Erywań	Armenia		6:1	el. MŚ 2018
91.	08.10.2017	Warszawa	Czarnogóra		4:2	el. MŚ 2018
92.	23.03.2018	Wrocław	Nigeria		0:1	towarzyski
93.	27.03.2018	Chorzów	Korea Południowa		3:2	towarzyski
94.	08.06.2018	Poznań	Chile		2:2	towarzyski
95.	12.06.2018	Warszawa	Litwa		4:0	towarzyski
96.	19.06.2018	Moskwa	Senegal		1:2	MŚ 2018
97.	24.06.2018	Kazań	Kolumbia		0:3	MŚ 2018
98.	28.06.2018	Wołgograd	Japonia		1:0	MŚ 2018
99.	07.09.2018	Bolonia	Włochy		1:1	LN 2018/2019
100.	11.10.2018	Chorzów	Portugalia		2:3	LN 2018/2019
101.	14.10.2018	Chorzów	Włochy		0:1	LN 2018/2019
102.	15.11.2018	Gdańsk	Czechy		0:1	towarzyski
103.	21.03.2019	Wiedeń	Austria		1:0	el. ME 2020
104.	24.03.2019	Warszawa	Łotwa		2:0	el. ME 2020
105.	07.06.2019	Skopje	Macedonia Północna		1:0	el. ME 2020
106.	10.06.2019	Warszawa	Izrael	(k.)	4:0	el. ME 2020
107.	06.09.2019	Lublana	Słowenia		0:2	el. ME 2020
108.	09.09.2019	Warszawa	Austria		0:0	el. ME 2020
109.	10.10.2019	Ryga	Łotwa		3:0	el. ME 2020
110.	13.10.2019	Warszawa	Macedonia Północna		2:0	el. ME 2020
111.	16.11.2019	Jerozolima	Izrael		2:1	el. ME 2020
112.	19.11.2019	Warszawa	Słowenia		3:2	el. ME 2020
113.	11.10.2020	Gdańsk	Włochy		0:0	LN 2020/2021
114.	14.10.2020	Wrocław	Bośnia i Hercegowina		3:0	LN 2020/2021
115.	15.11.2020	Reggio nell’Emilia	Włochy		0:2	LN 2020/2021
116.	18.11.2020	Chorzów	Holandia		1:2	LN 2020/2021

Sukcesy

Znicz Pruszków

• Mistrzostwo III ligi: 2006/2007

Lech Poznań

• Mistrzostwo Polski: 2009/2010
• Puchar Polski: 2008/2009
• Superpuchar Polski: 2009

Borussia Dortmund

• Mistrzostwo Niemiec: 2010/2011, 2011/2012
• Wicemistrzostwo Niemiec: 2012/2013, 2013/2014
• Puchar Niemiec: 2011/2012
• Superpuchar Niemiec: 2013

Bayern Monachium

• Mistrzostwo Niemiec: 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020
• Puchar Niemiec: 2015/2016, 2018/2019, 2019/2020
• Superpuchar Niemiec: 2016, 2017, 2018, 2020
• Liga Mistrzów UEFA: 2019/2020
• Superpuchar Europy UEFA: 2020

Indywidualne

• Król strzelców III ligi: 2006/2007 (15 goli)
• Król strzelców II ligi: 2007/2008 (21 goli)
• Król strzelców Ekstraklasy: 2009/2010 (18 goli)
• Król strzelców Bundesligi: 2013/2014 (20 goli), 2015/2016 (30 goli), 2017/2018 (29 goli), 2018/2019 (22 gole), 2019/2020 (34 gole)
• Król strzelców Pucharu Niemiec: 2011/2012 (7 goli), 2016/2017 (5 goli), 2017/2018 (6 goli), 2018/2019 (7 goli), 2019/2020 (6 goli)
• Król strzelców Ligi Mistrzów UEFA: 2019/2020 (15 goli)
• Król strzelców eliminacji ME 2016: 2015 (13 goli)
• Król strzelców europejskich eliminacji MŚ 2018: 2017 (16 goli)
• Król strzelców fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA: 2019/2020 (10 goli)
• Wicekról strzelców Bundesligi: 2012/2013 (24 gole), 2014/2015 (17 goli), 2016/2017 (30 goli)
• Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców Bundesligi: 2011/2012 (22 gole)
• Pierwsze miejsce w klasyfikacji punktowej Bundesligi: 2015/2016 (34 punkty za 30 goli i 4 asysty), 2016/2017 (35 punktów za 30 goli i 5 asyst), 2017/2018 (31 punktów za 29 goli i 2 asysty), 2018/2019 (29 punktów za 22 gole i 7 asyst), 2019/2020 (38 punktów za 34 gole i 4 asysty)
• Drugie miejsce w klasyfikacji punktowej Bundesligi: 2011/2012 (32 punkty za 22 gole i 10 asyst), 2012/2013 (29 punktów za 24 gole i 5 asyst), 2013/2014 (28 punktów za 20 goli i 8 asyst)
• Najskuteczniejszy strzelec rozgrywek międzynarodowych według IFFHS: 2015 (22 gole)

Wyróżnienia

• Najlepszy piłkarz eliminacji ME 2016 według UEFA: 2015
• Najlepszy piłkarz Ekstraklasy: 2009/2010
• Najlepszy piłkarz Bundesligi: 2011/2012, 2016/2017
• Najlepszy napastnik Bundesligi: 2015/2016, 2016/2017
• Piłkarz sezonu Bundesligi: 2019/2020
• Piłkarz roku w plebiscycie PZP: 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017
• Piłkarz roku w Plebiscycie redakcji Sportu: 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
• Piłkarz roku w Plebiscycie Piłki Nożnej: 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2019
• Piłkarz roku w plebiscycie Globe Soccer Awards: 2020
• Piłkarz roku w plebiscycie dziennika „AS” i World Football Summit: 2020
• Piłkarz roku w plebiscycie dziennika „The Guardian”: 2020
• Piłkarz roku w plebiscycie magazynu „FourFourTwo”: 2020
• Piłkarz roku w plebiscycie serwisu Goal50: 2020
• Piłkarz Roku FIFA: 2020
• Piłkarz Roku UEFA: 2020
• Najlepszy Napastnik UEFA: 2020
• Piłkarz roku w Niemczech: 2020
• Ikona Futbolu w plebiscycie „Sport.pl”: 2020
• Odkrycie roku w Plebiscycie Piłki Nożnej: 2008
• Ligowiec roku w Plebiscycie Piłki Nożnej: 2009
• Sportowiec roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego: 2015, 2020
• Sportowiec roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego (2. miejsce): 2016, 2017, 2019
• Sportowiec roku na świecie w plebiscycie AIPS: 2020
• Sportowiec roku w Europie w plebiscycie AIPS: 2020
• Sportowiec roku w Europie w Ankiecie PAP: 2020
• Gwiazda roku według magazynu „Sport Bild”: 2019
• Złoty Piłkarz w plebiscycie „Tuttosport”: 2020
• Drużyna roku w Plebiscycie Piłki Nożnej: 2015
• Drużyna sezonu Ligi Mistrzów UEFA: 2015/2016, 2016/2017
• Drużyna sezonu Bundesligi: 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019
• Drużyna sezonu European Sports Media: 2019/2020
• Drużyna gwiazd eliminacji ME 2016 według UEFA: 2015
• Gol sezonu w Ekstraklasie: 2008/2009
• Gol sezonu w Bundeslidze: 2015/2016
• Jedenastka Roku FIFA FIFPro: 2020
• Jedenastka 100-lecia reprezentacji Polski według PZPN: 2019
• Jedenastka sezonu L’Équipe: 2019/2020
• Wielka Honorowa Nagroda Sportowa PKOl: 2020

Rekordy

Mural w Chorzowie przedstawiający Roberta Lewandowskiego, Gerarda Cieślika i Włodzimierza Lubańskiego

Reprezentacja Polski

• Najlepszy strzelec w historii reprezentacji Polski: 63 gole
• Najwięcej występów w historii reprezentacji Polski: 116 meczów
• Pierwszy zawodnik w historii reprezentacji Polski, który strzelał gole w 7 kolejnych meczach tej drużyny
• Pierwszy zawodnik w historii reprezentacji Polski, który strzelał gole w 7 kolejnych meczach tej drużyny o stawkę
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii reprezentacji Polski w meczach o stawkę: 40 goli
• Reprezentant Polski z największą liczbą bramek w jednej edycji eliminacji MŚ: 16 goli
• Reprezentant Polski z największą liczbą bramek zdobytych z rzutów karnych: 11 goli

Rozgrywki międzynarodowe

• Drugi najszybszy hat-trick w historii eliminacji ME, a najszybszy w reprezentacji Polski: 4 minuty (89', 90+2', 90+3')
• Najlepszy strzelec w historii w ramach jednej edycji eliminacji ME: 13 goli
• Pierwszy zawodnik w historii, który strzelił 16 goli w jednej edycji eliminacji do MŚ strefy UEFA

Rozgrywki klubowe w Niemczech

• W okresie od 17 do 30. kolejki sezonu Bundesligi 2012/2013 w 12 meczach, w których pojawił się na placu gry (w tym czasie opuścił dwa mecze z uwagi na sankcję po czerwonej kartce), strzelał każdorazowo co najmniej jednego gola (lepszy wyczyn uzyskał jedynie Gerd Müller, który w sezonie 1969/1970 zdobywał bramki w 16 kolejnych spotkaniach)
• Pięć goli strzelonych w meczu sezonu Bundesligi 2015/2016 w dniu 22 września 2015 Bayern – VfL Wolfsburg (5:1), uzyskane w odstępie czasu 9 minut (w 51', 52', 55', 57' i 60' minucie meczu); wyczyn stanowił szereg rekordów:
  • Najszybszy hat-trick w historii Bundesligi: 4 minuty (51', 52', 55')
  • Najszybciej strzelone 4 gole w historii Bundesligi: 6 minut (51', 52', 55', 57')
  • Najszybciej strzelonych 5 goli w historii Bundesligi: 9 minut (51', 52', 55', 57', 60')
  • Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który wchodząc z ławki rezerwowych strzelił 5 goli
• Strzelec co najmniej jednego gola, który zdobywał bramki w każdym z pierwszych jedenastu domowych spotkaniach w Bundeslidze
• Strzelec co najmniej dwóch goli, który zdobywał bramki w 56 spotkaniach Bundesligi
• Strzelec najpóźniejszego gola w meczu Bundesligi: wyrównująca bramka zdobyta w szóstej minucie doliczonego czasu gry w meczu Hertha BSC – Bayern (1:1) w dniu 18 lutego 2017 w 21. kolejce Bundesligi 2016/2017
• Obcokrajowiec z największą liczbą bramek w jednym sezonie Bundesligi: 34 gole (sezon 2019/2020)
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii finałów Pucharu Niemiec: 8 goli
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii Superpucharu Niemiec: 5 goli
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii Der Klassiker: 19 goli
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii po 13. kolejkach Bundesligi: 17 goli
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii po 14. kolejkach Bundesligi: 19 goli
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii po 23. kolejkach Bundesligi: 25 goli
• Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Bundesligi, a także trzeci najlepszy strzelec tych rozgrywek: 256 goli.
• Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Pucharu Niemiec: 39 goli
• Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Bayernu Monachium, a także drugi najlepszy strzelec tego klubu: 269 goli
• Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Bayernu Monachium, w Bundeslidze: 182 gole
• Najskuteczniejszy obcokrajowiec w barwach jednego klubu w Bundeslidze: 182 gole
• Najwięcej występów w historii Superpucharu Niemiec: 10 meczów
• Polski zawodnik z największą liczbą występów w historii Bundesligi: 335 meczów
• Najwięcej dubletów (2 gole w jednym meczu) w Bundeslidze: 56
• Najwięcej hat-tricków spośród obcokrajowców występujących w Bundeslidze: 11
• Pierwszy zawodnik w historii Superpucharu Niemiec, który zdobył hat-tricka
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Pucharu Niemiec, który zdobył hat-tricka w meczu finałowym, a także trzeci w historii tych rozgrywek
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Bayernu Monachium, który przekroczył granicę 200 goli dla tego klubu
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Bundesligi, który przekroczył granicę 200 goli w Bundeslidze
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Bundesligi, który zdobył cztery tytuły króla strzelców tych rozgrywek
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Bundesligi, który zdobył pięć tytułów króla strzelców tych rozgrywek
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Pucharu Niemiec, który zdobył cztery tytuły króla strzelców, a także drugi zawodnik w historii tych rozgrywek
• Pierwszy obcokrajowiec w historii Pucharu Niemiec, który zdobył pięć tytułów króla strzelców
• Pierwszy zawodnik w historii Pucharu Niemiec, który zdobył cztery tytuły króla strzelców tych rozgrywek z rzędu
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który zwyciężył w 8 meczach 1. kolejki z rzędu
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który w pierwszych pięciu kolejkach strzelił 10 goli
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który w pierwszych sześciu kolejkach strzelił 10 goli
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który w pierwszych jedenastu kolejkach strzelił 16 goli
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelał bramki byłemu klubowi w pięciu meczach z rzędu: z Borussią Dortmund
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelał bramki w dziewięciu kolejnych meczach z FC Schalke 04, a także drugi w historii zawodnik, który strzelał gole w dziewięciu meczach z rzędu jednemu klubowi
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelał bramki w dziesięciu kolejnych meczach z FC Schalke 04, a także pierwszy w historii zawodnik, który strzelał gole w dziesięciu meczach z rzędu jednemu klubowi
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelał gole w każdym z dziewięciu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelał gole w każdym z dziesięciu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi
• Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który strzelał gole w każdym z jedenastu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi
• Pierwszy zawodnik w historii Bayernu Monachium, który strzelał gole w każdym z dziewięciu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi
• Pierwszy zawodnik w historii Bayernu Monachium, który strzelał gole w każdym z dziesięciu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi
• Pierwszy zawodnik w historii Bayernu Monachium, który strzelał gole w każdym z jedenastu pierwszych spotkań sezonu Bundesligi

Rozgrywki klubowe międzynarodowe

• Najskuteczniejszy polski zawodnik w historii rozgrywek UEFA: 78 goli
• Najskuteczniejszy polski zawodnik w historii Ligi Mistrzów, a także trzeci najlepszy strzelec tych rozgrywek: 71 goli
• Najskuteczniejszy zawodnik w historii Bayernu Monachium w Lidze Mistrzów: 54 gole
• Polski zawodnik z największą liczbą występów w historii Ligi Mistrzów: 94 mecze
• Pierwszy zawodnik w historii Ligi Mistrzów, który strzelił najwięcej bramek Realowi Madryt: 6 goli
• Cztery gole strzelone w meczu sezonu Ligi Mistrzów 2019/2020 w dniu 26 listopada 2019 Crvena zvezda – Bayern (0:6), uzyskane w odstępie czasu 14 minut i 31 sekund (w 53', 60', 64' i 68' minucie meczu); wyczyn stanowił szereg rekordów:
  • Najszybciej strzelone 4 gole w historii Ligi Mistrzów: 14 minut i 31 sekund (53', 60', 64', 68')
  • Najskuteczniejszy zawodnik w historii Bayernu Monachium w Lidze Mistrzów: 45 goli
  • Drugi zawodnik w historii Ligi Mistrzów, który zdobył dwukrotnie cztery gole w jednym spotkaniu

Wyróżnienia

• Najwięcej zwycięstw w Plebiscycie Piłki Nożnej w kategorii „Piłkarz Roku”: 8 razy

Trofea

• Najbardziej utytułowany polski piłkarz w historii rozgrywek klubowych: 22 trofea

Lewandowski a Złota Piłka

Robert Lewandowski pięciokrotnie (dotychczas) znalazł się na liście nominowanych do tej nagrody – w 2013, 2015, 2016, 2017 i 2019 roku. Jego najwyższą pozycją było 4. miejsce z 2015 roku, kiedy wyprzedzili go jedynie Lionel Messi, Cristiano Ronaldo i Neymar. W 2016 polski napastnik sięgnął z Bayernem Monachium po mistrzostwo Niemiec, Puchar Niemiec i Superpuchar Niemiec, zdobywając przy tym 46 bramek we wszystkich rozgrywkach, a także dotarł z reprezentacją Polski do ćwierćfinału Mistrzostw Europy we Francji. Mimo tego zajął odległe 16. miejsce w plebiscycie. Po ogłoszeniu wyniku Robert Lewandowski pozwolił sobie na komentarz w stosunku do światowego medium. Na swoim profilu na Twitterze Polak zamieścił post w języku francuskim: „le cabaret” (pol. kabaret), który odbił się szerokim echem w mediach. W odpowiedzi francuski dziennik „L’Équipe” wypomniał Polakowi na swoich łamach zdobycie tylko jednego gola podczas finałów minionych mistrzostw Europy. W 2018 Lewandowski został pominięty na liście 30 nominowanych do nagrody. Decyzję dziennikarzy tłumaczono niezadowalającą postawą reprezentacji Polski na mistrzostwach świata i odpadnięciem z turnieju już po fazie grupowej.

W 2019 Lewandowski przybył na galę Złotej Piłki „France Football” jako strzelec 52 bramek w 55 meczach. Spekulacje odnośnie pozycji polskiego napastnika podsycił przeciek medialny, dotyczący układu miejsc na widowni paryskiego teatru Châtelet, który zdradził, że podczas ceremonii Lewandowski zasiądzie obok Lionela Messiego i Virgila van Dijka, wymienianych jako faworytów do miejsc 1–2. Ostatecznie piłkarz Bayernu zajął 8. miejsce, co spotkało się z rozżaleniem m.in. polskich i niemieckich mediów, a także kibiców. Pozycja Lewandowskiego po raz kolejny wywołała medialną dyskusję na temat wpływu popularności, rozpoznawalności i globalnej pozycji marketingowej piłkarzy na ich wyniki w tego rodzaju plebiscytach. Sam zainteresowany wspomniał, że traktuje wyniki plebiscytu z „przymrużeniem oka”. Polskie media zgodnie określały status Lewandowskiego w zestawieniach „France Football” jako „niedocenianego”. W czerwcu 2020 serwis football365.com umieścił go na 9. miejscu w rankingu najbardziej niedocenianych piłkarzy.

Przez ekspertów i bukmacherów wymieniany był jako faworyt do zdobycia Złotej Piłki za rok 2020, której ze względu na pandemię COVID-19 nie przyznano po raz pierwszy w historii plebiscytu.

Robert Lewandowski w 2019

W grudniu 2020, po zdobyciu tytułów Piłkarza Roku UEFA, a następnie Piłkarza Roku FIFA, Robert Lewandowski udzielił wywiadu magazynowi „France Football”. Polak znalazł się także na okładce francuskiego tygodnika, prezentując na zdjęciu trofea (drużynowe i indywidualne) wywalczone w mijającym wówczas roku. Szablon:CytatD

Rok	Miejsce
2013	13
2015	4
2016	16
2017	9
2019	8
2020	nie przyznano

Kulisy transferów

Robert Lewandowski udzielający wywiadu w 2010

W 2008 jako piłkarz Znicza Pruszków otrzymał oferty z innych polskich klubów, m.in. z Lecha Poznań, Wisły Kraków, Legii Warszawa, Cracovii i Jagiellonii Białystok, co oficjalnie potwierdził w 2016 roku prezes białostockiego klubu, Cezary Kulesza. Napastnik ze względu na chęć występów w europejskich pucharach rozważał transfer do Wisły, Lecha i Legii, co do której był jednak zniechęcony po sytuacji z 2006 roku, kiedy to nie zdecydowano się na dalszą współpracę z nim. Ostatecznie najbardziej zdeterminowany do pozyskania perspektywicznego napastnika okazał się Lech. Były trener poznańskiej drużyny, Franciszek Smuda przyznał, że podczas sezonu 2009/2010, niemal na każdym meczu Lewandowskiego obecni byli wysłannicy Borussii Dortmund, a kilkukrotnie na meczach poznańskiej drużyny pojawił sam trener Jürgen Klopp. W 2020 Stefano Capozucca były dyrektor sportowy Genoi zdradzi, że w 2010 jego klub był o krok pozyskania Lewandowskiego, a od transferu Polaka dzieliły tylko testy medyczne. Na ostatnim etapie transakcji nie zatwierdził jednak prezydent włoskiego klubu, Encrico Preziosi. W 2018 po transferze do tego klubu innego polskiego napastnika, Krzysztofa Piątka pojawiła się informacja o tym, że w archiwum włoskiego klubu ciągle miał znajdować się przygotowany dla Lewandowskiego kontrakt, który traktowany był przez działaczy klubu jako ostrzeżenie przed popełnieniem kolejnych transferowych błędów i zachętę do podejmowania ryzyka. Oprócz wymienionych klubów, zainteresowane transferem Polaka były m.in. niemieckie TSG 1899 Hoffenheim oraz kluby ze Wschodu, Zenit Petersburg i Szachtar Donieck, który oferował za transfer polskiego napastnika 8 milionów euro, natomiast Lewandowski i jego menedżer rozwali jedynie transfer do zachodniej ligi. Lewandowski rozmawiał także z Blackburn Rovers, natomiast kolejny etap negocjacji jakim miała być wizyta Polaka w angielskim klubie, uniemożliwiła erupcja wulkanu Eyjafjallajökull, która zatrzymała połączenia lotnicze.

Ze względu na rosnącą pozycję w światowym futbolu, podczas występów w Borussii Dortmund Lewandowski zaczął wzbudzać zainteresowanie największych klubów świata. Po strzeleniu przez Polaka czterech bramek w półfinałowym spotkaniu Ligi Mistrzów z Realem Madryt media informowały, że interesują się nim właśnie Królewscy. W 2020 potwierdzono medialne doniesienia mówiące o tym, że siedem lat wcześniej Lewandowski otrzymał ofertę podpisania kontraktu z Realem Madryt. Portal Onet dotarł do przygotowanego dla Polaka kontraktu, który miał opiewać na kwotę ok. 75,5 milionów euro. Dokument formalizujący szczegóły przenosin Polaka na Santiago Bernabéu został sporządzony w grudniu 2013 roku, natomiast podpisami firmowali go José Angel Sánchez, ówczesny dyrektor generalny, jeden z najbliższych współpracowników prezydenta klubu Florentino Péreza oraz Manuel Redondo Sierra, szef gabinetu prezydenta. Jak wynika z ujawnionych informacji, kontrakt Lewandowskiego miał obowiązywać do 30 czerwca 2020. Piłkarz za podpisanie umowy miał otrzymać premię w wysokości 10,9 mln euro brutto, za każdy sezon inkasowałby 8,6 mln euro, natomiast za każdy rok spędzony w Madrycie – kolejne 1,5 mln euro brutto. Onet ustalił, że klauzula wykupu Polaka miała opiewać na 150 milionów euro. Transakcja nie doszła do skutku, gdyż w chwili złożenia propozycji piłkarz był związany umową ustną z władzami Bayernu Monachium, a w styczniu 2014 podpisał już niezbędne dokumenty dotyczące transferu do drużyny ze stolicy Bawarii. Ówczesny menedżer Lewandowskiego, Cezary Kucharski, pytany o kwestię transferu powiedział: Szablon:CytatD

W 2014, po potwierdzeniu transferu do Bayernu, francuski trener Arsène Wenger przyznał, że był zainteresowany sprowadzeniem polskiego napastnika do Arsenalu.

Mimo przenosin Lewandowskiego do Bayernu, temat transferu do Madrytu nie upadł i jeszcze podczas kilku następnych okien transferowych pojawiał się na okładkach czołowych sportowych gazet. W 2015 hiszpański „AS” umieścił na okładce zdjęcia Lewandowskiego oraz Kucharskiego opatrzone podpisem „Operacion Lewandowski” (pol. Operacja Lewandowski), informując o rozmowach, jakie Kucharski miał odbywać z Realem w związku z ewentualnym transferem polskiego napastnika.

Lewandowski jako piłkarz Bayernu Monachium, sierpień 2014

W 2016, w okresie kiedy chińskie kluby kusiły światowe gwiazdy gigantycznymi zarobkami (na ruch tego typu zdecydowali się m.in. Carlos Tévez, Ezequiel Lavezzi czy Oscar), media poinformowały, że również Lewandowski otrzymał ofertę od jednego z klubów z Bliskiego Wschodu, której jednak nie przyjął.

W 2020 (w wywiadzie dla katalońskiego „Sportu”) Lewandowski przyznał, że 18 kwietnia 2017, po rewanżowym spotkaniu ćwierćfinału Ligi Mistrzów pomiędzy Realem Madryt a Bayernem Monachium, Cristiano Ronaldo i Sergio Ramos przekonywali go do transferu do stolicy Hiszpanii.

Ostatnie poważne doniesienia o możliwości transferu Lewandowskiego do Realu pojawiły się w 2018 roku – przy okazji zmiany przez niego menedżera, którym został izraelski agent Pini Zahavi. Wśród klubów zainteresowanych Polakiem wymieniano wówczas również m.in. drużyny angielskie, Chelsea i Manchester United, a także Juventus oraz Paris Saint-Germain. Spekulacje medialne podsycały wypowiedzi ekspertów w Niemczech, a także incydent, kiedy to zmieniony w jednym z ligowych meczów Lewandowski nie podał ręki trenerowi Juppowi Heynckesowi. Polak w wywiadzie z 2019 roku potwierdził, że w sezonie 2018/19 rzeczywiście rozważał zmianę barw klubowych i był to dla niego dość trudny czas. W wywiadzie dla Onetu powiedział: Szablon:CytatD Spekulacje transferowe i gorącą medialną atmosferę zakończyło podpisanie przez Lewandowskiego nowego kontraktu z Bayernem, obowiązującego do 30 czerwca 2023.

W 2020 w wywiadzie dla France Football, Lewandowski ujawnił, że w 2012 był bliski transferu do Manchesteru United i odbył rozmowę z ówczesnym trenerem tej drużyny, sir Alexem Fergusonem, który chciał sprowadzić go na Old Trafford. Polak przyznał, że był gotowy na transfer, natomiast Borussia Dortmund, nie zdecydowała się na jego sprzedaż. W sierpniu 2020 holenderski trener piłkarski Louis van Gaal, zdradził, że w 2014, po objęciu Manchesteru United, również chciał sprowadzić go do swojej drużyny.

Biznes

Baner z podobizną Roberta Lewandowskiego

Prowadzi działalność m.in. w branży reklamowej, inwestycyjnej, deweloperskiej i mieszkaniowej. Jest udziałowcem spółki Protos Venture Capital, przez którą inwestuje w startupy, e-commerce i serwisy internetowe. Posiada własną agencję Stor9_, specjalizującą się w komunikacji marketingowej, która zajmuje się zawodowym wizerunkiem piłkarza oraz jego żony, ułatwiając zarządzanie ich działaniami o charakterze biznesowym. Jest także udziałowcem kilku serwisów internetowych, w tym sporticos.com, lokalnyrolnik.pl i wedding.pl. Posiada udziały m.in. w spółkach LS Investments, RL Investments czy RL Management, zajmującej się wynajmem i zarządzeniem nieruchomościami, a także w sklepie piłkarskim Zgoda FC. W 2017 za pośrednictwem RL Investments nabył 49 proc. udziałów w domu mediowym RL Media, uruchomionym przez holding marketingowy Group One (obejmujący m.in. agencje Change/Serviceplan i Gong oraz dom mediowy Value Media). W listopadzie 2017 odebrał klucze do apartamentu Złota 44.

W 2019 wprowadził na rynek markę RL9 Pro, mającą na celu sprzedaż produktów przeznaczonych dla sportowców i osób aktywnych fizycznie. Pierwszym produktem, który trafił do sprzedaży, był napój izotoniczny sygnowany inicjałami Lewandowskiego, który powstał przy ścisłej współpracy z firmą Oshee. W 2020 do sprzedaży trafiły kawy sygnowane logo RL9 Coffee. W sierpniu 2020 podpisał umowę inwestycyjną z Movie Games, notowanym na warszawskiej giełdzie producentem i wydawcą gier komputerowych. Na jej mocy, piłkarz stanie się udziałowcem spółki zajmującej się produkcją gier o tematyce sportowej.

Jest właścicielem akademii piłkarskiej w Warszawie.

Robert Lewandowski (2016)

W 2018, z majątkiem szacowanym na 353 mln złotych, wraz z żoną zajął 94. miejsce w rankingu 100. najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”. Rok później, z majątkiem 450 mln złotych, para uplasowała się na 88. pozycji, natomiast w 2020 zajęli 80. pozycję gromadząc 500 mln złotych.

W 2019 znalazł się na 3. miejscu w rankingu 50. najbardziej wpływowych ludzi w polskim sporcie wg magazynu „Forbes” i Pentagon Research, a także zajął 21. miejsce w rankingu 50. najbardziej wpływowych Polaków tygodnika „Wprost”.

Lista 100. najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”

Rok	Miejsce	Majątek (w mln zł)
2018	94	353
2019	88	450
2020	80	500

Ranking najbardziej wpływowych ludzi w polskim sporcie

Rok	Miejsce
2019	3
2020	1

Konflikt z Cezarym Kucharskim

Przez ponad 10 lat Robert Lewandowski reprezentowany był przez byłego piłkarza, a później menedżera piłkarskiego, Cezarego Kucharskiego. To właśnie Kucharski pośredniczył przy transferach Lewandowskiego do Lecha Poznań, Borussii Dortmund i Bayernu Monachium. Relacje pomiędzy stronami zostały zachwiane w 2016, kiedy to rzeczywista wysokość wynegocjowanego nowego kontraktu Lewandowskiego z Bayernem różniła się od tej ustalonej pomiędzy piłkarzem a jego agentem.

We wrześniu 2020 niemiecki magazyn „Der Spiegel”, poinformował, że Cezary Kucharski złożył pozew do sądu przeciwko firmie marketingowej RL Managment, twierdząc, że Robert Lewandowski nieprawidłowo rozlicza się z dochodów swojej firmy i wykorzystywał firmowe pieniądze do prywatnych celów. Kucharski wypowiedział umowę spółki i domagał się zwrotu wniesionych kosztów, szacując roszczenie na kwotę 39 milionów złotych. Lewandowski zaprzeczył tym oskarżeniom, uznając je za bezpodstawne i stwierdził, że jego były agent nie może pogodzić się z zakończeniem współpracy. Jak podał „Puls Biznesu”, Kucharski wniósł do spółki RL Management aportem prawa do wizerunku wspólnika (piłkarz sprzedał mu je w 2008) wycenione na 3,5 mln zł, a Lewandowski objął 98 proc. udziałów. Kucharski pełnił również rolę prezesa spółki, która w 2015 wykazała 9,9 mln zł zysku netto, w 2016 8,5 mln zł, a w 2017 7,3 mln zł.

Niemiecki „Die Welt” podał, że 23 października 2020 adwokat Roberta Lewandowskiego złożył do prokuratury zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Cezarego Kucharskiego. Wcześniej mec. Tomasz Siemiątkowski miał wysłać list do redaktora naczelnego „Der Spiegel”, w którym poinformował o kulisach sporu Lewandowskiego z Kucharskim, dając do zrozumienia, że piłkarz był szantażowany, a były agent miał żądać od niego pieniędzy za milczenie. Pełnomocnik piłkarza stwierdził również, że Cezary Kucharski był w stałym kontakcie z dziennikarzem „Der Spiegel” Rafaelem Buschmannem, zajmującym się tematem Football Leaks i nieprawidłowościami podatkowymi wśród piłkarzy, sugerując, że to właśnie były menedżer Lewandowskiego mógł być autorem doniesień i spekulacji przedstawionych na łamach tego dziennika, a ich publikacja realizacją szantażu.

27 października 2020 Cezary Kucharski został na wniosek prokuratury zatrzymany przez policję. Jak w oficjalnym komunikacie poinformowała prokuratura „zatrzymanie miało związek z prowadzonym od kilku tygodni w Prokuraturze Regionalnej w Warszawie śledztwem, dotyczącym kierowania gróźb karalnych wobec wybitnego polskiego piłkarza, byłego klienta i współpracownika zatrzymanego, celem zmuszania pokrzywdzonego do zapłaty kwoty 20 milionów euro na rzecz Cezarego Kucharskiego”.

29 października 2020 Business Insider ujawnił nagranie fragmentu rozmowy Lewandowskiego z Kucharskim, podczas której padły słowa określane mianem szantażu.

Były menedżer piłkarza nie przyznał się do zarzucanych mu czynów.

Działalność społeczna

Czynnie wspiera wiele inicjatyw społecznych i charytatywnych. Wraz z żoną bierze udział w akcji Szlachetna Paczka, a także wspiera finały Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy i pomaga potrzebującym. W 2020 małżeństwo przekazało 500 tys. złotych na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka, a w 2020 darowiznę w wysokości miliona euro na rzecz walki z pandemią COVID-19.

Od 2014 jest ambasadorem dobrej woli UNICEF. W czasie współpracy z organizacją W czerwcu 2014, w ramach misji tej organizacji, odwiedził obóz dla uchodźców Zaatari w Jordanii i wziął udział w kampanii Głos Dzieci, w której z ramienia UNICEF i Unii Europejskiej apelował o wsparcie dla dzieci dotkniętych kryzysami humanitarnymi. Robert Lewandowski wspierał również działania prowadzone przez UNICEF po trzęsieniu ziemi w Nepalu o nazwie #PamiętamyPomagamy oraz akcję Reszta w Twoich rękach, w ramach której zaprojektował szczęśliwy dukat przedstawiający uśmiechniętego chłopca z piłką.

11 listopada 2018, z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, wziął udział w akcji #KiedyMyŻyjemy, mającej na celu propagowanie prawidłowego śpiewania polskiego hymnu.

W 2020 wykorzystując zasięg swoich kont w mediach społecznościowych, zaapelował o noszenie maseczek w okresie światowej pandemii COVID-19.

Sponsorzy i marketing

W 2013 podpisał kontrakt z koncernem Nike, który został sponsorem jego wyposażenia sportowego – występuje w obuwiu linii Hypervenom i Phantom.

Wraz z Leo Messim znalazł się na okładkach polskich wersji gier FIFA 14 i FIFA 15. W 2016 na platformy Android i iOS wydana została gra Lewandowski: Euro Star 2016. W grze FIFA 18 pojawiła się cieszynka Lewandowskiego, ręce skrzyżowane w kształt litery „X” i palce wskazujące skierowane ku górze.

Współpracuje reklamowo z koncernem Procter & Gamble, od 2011 był jedną z twarzy marki Gillette. W 2018, kiedy współpraca dobiegła końca, Lewandowski po raz pierwszy od dawna zaprezentował się publicznie w zaroście, czego zakazywał kontrakt z firmą. Do współpracy z Gillette powrócił w 2020. Od 2016 jest jedną z twarzy kampanii reklamowej Head & Shoulders.

Od 2015 współpracuje z marką Huawei, a w 2020 został ambasadorem marki na Europę.

Współpracował reklamowo z koncernem Coca-Cola, następnie został międzynarodowym ambasadorem marketingowym firmy Oshee Polska, produkującej napoje izotoniczne. Współpracował także m.in. z firmą Vistula.

W 2018 podpisał międzynarodowy kontrakt z Lagardere Sports, jedną z największych agencji marketingowych działających w sferze sportu i rozrywki.

W 2021 został ambasadorem marki 4F, polskiego producenta odzieży i akcesoriów sportowych.

Lewandowski jest najpopularniejszym Polakiem w social mediach. W serwisach Facebook, Twitter i Instagram śledzi go łącznie ponad 28 mln ludzi. W 2020 założył konto w serwisie TikTok, a jego aktywność na tej platformie była komentowana przez opinię publiczną.

Pozostała działalność

W 2017 tworząc projekt pod nazwą Stamina, rozpoczął współpracę z producentem muzycznym, Donatanem. Został producentem wykonawczym, a także wystąpił w teledysku pt. Mansa Musa. Był także producentem wykonawczym singla Cleo pt. „Kły”.

W 2020 został ambasadorem Jubileuszu 65-lecia Totalizatora Sportowego.

Życie prywatne

Wychowywał się w sportowej rodzinie. Ojciec Krzysztof (zm. 2005) uprawiał judo i grał w piłkę nożną w trzecioligowym Hutniku Warszawa. Matka Iwona była siatkarką pierwszoligowego AZS Warszawa. Po śmierci męża objęła po nim funkcję kierownika hali sportowej w podwarszawskim Lesznie, a następnie pełniła funkcję wiceprezesa miejscowego klubu Partyzant, w którym pierwsze piłkarskie kroki stawiał Robert. Następnie była również nauczycielką wychowania fizycznego.

Ma starszą siostrę Milenę. W czerwcu 2015 został ojcem chrzestnym jej syna, Leona.

Jest katolikiem. W 2012 wziął udział w akcji Nie wstydzę się Jezusa zainicjowaną przez Stowarzyszenie ks. Piotra Skargi. W 2014 podczas prywatnej audiencji dla piłkarzy Bayernu po meczu z Romą, spotkał się w Watykanie z papieżem Franciszkiem. Jego piłkarskim idolem był francuski piłkarz Thierry Henry. Jest wielbicielem sportów motorowodnych.

22 czerwca 2013 w kościele Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny Parafii św. Anny w Serocku wziął ślub z Anną Stachurską, zawodniczką karate i specjalistką do spraw żywienia. Mają dwie córki, Klarę (ur. 4 maja 2017) i Laurę (ur. 6 maja 2020).

Lewandowscy są właścicielami posiadłości na Mazurach, w miejscowości Stanclewo, nad jeziorem Jełmuń.

9 października 2017 z wyróżnieniem obronił pracę licencjacką na kierunku wychowanie fizyczne o specjalizacji trenersko-menedżerskiej w Wyższej Szkole Edukacji w Sporcie w Warszawie. 5 października 2020, na tej samej uczelni, obronił pracę magisterską dotyczącą analizy składu ciała i wydolności tlenowej studentów WSES.

Widywany był na pokładach prywatnych jachtów, odrzutowców oraz za kierownicą takich aut jak: Maserati GranTurismo Sport, Lamborghini Gallardo, Ferrari F12 Berlinetta, 599 GTB Fiorano, 812 Superfast, Porsche Cayenne GTS, Porsche 911 Speedster, Bentley Continental GT Speed Convertible i wielu innych.

Uhonorowanie

W 2015 został uhonorowany tytułem „Zasłużony dla powiatu warszawskiego zachodniego”, zaś w lipcu 2015 został honorowym obywatelem gminy Leszno.

W 2017 jego imieniem nazwano jedną z ulic w Kuźni Raciborskiej.

14 czerwca 2018, z okazji inauguracji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018, Poczta Polska wprowadziła znaczek obiegowy z podobizną Roberta Lewandowskiego.

Linki zewnętrzne

• Robert Lewandowski na oficjalnej stronie Bayernu Monachium (niem.)
• Robert Lewandowski w bazie 90minut.pl
• Robert Lewandowski w bazie National Football Teams (ang.)
• Robert Lewandowski w bazie Soccerbase (ang.)
• R. Lewandowski, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Robert Lewandowski, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .
• Robert Lewandowski w bazie Weltfussball.de (niem.)