Maria Ludwika Hiszpańska (1782–1824): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne techniczne, drobne redakcyjne, kat. |
m drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:QueenofEtruria.jpg|thumb|200px|Maria Luiza Hiszpańska z |
[[Grafika:QueenofEtruria.jpg|thumb|200px|Maria Luiza Hiszpańska z synem]] |
||
'''Maria Luiza Jósefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]]; zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym|Rzymie]]), w latach [[1801]]–[[1803]] królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w iminiu swojego niepełnoletniego syna. |
'''Maria Luiza Jósefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]]; zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym|Rzymie]]), w latach [[1801]]–[[1803]] królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w iminiu swojego niepełnoletniego syna. |
||
Maria Luiza urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola |
Maria Luiza urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. |
||
== Małżeństwo == |
== Małżeństwo == |
||
Wersja z 18:33, 3 cze 2007
Maria Luiza Jósefa Antonina Wincenta Burbon (ur. 6 lipca 1782 Madrycie; zm. 13 marca 1824 w Rzymie), w latach 1801–1803 królowa Etrurii i regentka w iminiu swojego niepełnoletniego syna.
Maria Luiza urodziła się jako córka Karola IV Hiszpańskiego - króla Hiszpanii (1748–1819) i jego małżonki (oraz kuzynki) Marii Ludwiki Burbon - księżniczki Parmy (1751-1819), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki Francji.
Małżeństwo
25 sierpnia 1795 Maria Luiza wyszła za mąż za Ludwika I Parmeńskiego (1773–1803), pierwszego króla Etrurii, syna Ferdynanda I Parmeńskiego i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Amalii Habsburg. Uroczystość ta odbyła się w Madrycie. Para doczekała się jednego syna - przyszłego władcy Karola II Parmeńskiego (1799–1883).
Dalsze życie
Po śmierci męża w 1803 roku, Maria Luiza objęła regencję nad swym małoletnim synem. Kiedy w 1807 roku królestwo Etrurii zostało zajęte przez Francję, udała się do Hiszpanii. Po abdykacji jej ojca w 1808 roku zamieszkała w Parmie. W 1811 próbowała uciec do Wielkiej Brytanii, jednak ucieczka się nie powiodła. Maria Luiza została przeniesiona do rzymskiego klasztoru, w którym przebywała do 1814 roku. Kongres wiedeński oddał jej Księstwo Lukki.