Maria Ludwika Hiszpańska (1782–1824): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m drobne techniczne |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{DisambigR|Maria Teresa|[[Maria Ludwika|inne osoby noszące to samo imię]]}} |
{{DisambigR|Maria Teresa|[[Maria Ludwika|inne osoby noszące to samo imię]]}} |
||
[[Grafika:QueenofEtruria.jpg|thumb|200px|Maria Luiza Hiszpańska z synem]] |
[[Grafika:QueenofEtruria.jpg|thumb|200px|Maria Luiza Hiszpańska z synem]] |
||
'''Maria Luiza Józefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]]; zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym|Rzymie]]), w latach [[1801]]–[[1803]] królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w |
'''Maria Luiza Józefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]]; zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym|Rzymie]]), w latach [[1801]]–[[1803]] królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w imieniu swojego niepełnoletniego syna. |
||
Maria Luiza urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. |
Maria Luiza urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. Urodziła się w pałacu [[La Granja]], w [[San Idelfonso]] pod [[Segowia|Segowią]] i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Luiza była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie '''Luisetta'''. |
||
== Małżeństwo == |
== Małżeństwo == |
||
[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Luiza wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, |
[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Luiza wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł [[infant]]a. Był on synem [[Ferdynand I Parmeński|Ferdynanda I Parmeńskiego]] i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Amalii Habsburg. Pierwtonie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Luizy - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo, że Maria Luiza i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się jednego syna - przyszłego władcy [[Karol II Parmeński |Karola II Parmeńskiego]] ([[1799]]–[[1883]]). |
||
== Dalsze życie == |
== Dalsze życie == |
||
Wersja z 17:23, 5 cze 2007
Maria Luiza Józefa Antonina Wincenta Burbon (ur. 6 lipca 1782 Madrycie; zm. 13 marca 1824 w Rzymie), w latach 1801–1803 królowa Etrurii i regentka w imieniu swojego niepełnoletniego syna.
Maria Luiza urodziła się jako córka Karola IV Hiszpańskiego - króla Hiszpanii (1748–1819) i jego małżonki (oraz kuzynki) Marii Ludwiki Burbon - księżniczki Parmy (1751-1819), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki Francji. Urodziła się w pałacu La Granja, w San Idelfonso pod Segowią i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Luiza była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie Luisetta.
Małżeństwo
25 sierpnia 1795 Maria Luiza wyszła za mąż za Ludwika I Parmeńskiego (1773–1803), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł infanta. Był on synem Ferdynanda I Parmeńskiego i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Amalii Habsburg. Pierwtonie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Luizy - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo, że Maria Luiza i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się jednego syna - przyszłego władcy Karola II Parmeńskiego (1799–1883).
Dalsze życie
Po śmierci męża w 1803 roku, Maria Luiza objęła regencję nad swym małoletnim synem. Kiedy w 1807 roku królestwo Etrurii zostało zajęte przez Francję, udała się do Hiszpanii. Po abdykacji jej ojca w 1808 roku zamieszkała w Parmie. W 1811 próbowała uciec do Wielkiej Brytanii, jednak ucieczka się nie powiodła. Maria Luiza została przeniesiona do rzymskiego klasztoru, w którym przebywała do 1814 roku. Kongres wiedeński oddał jej Księstwo Lukki.