Fairey Firefly: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
zm kat
Linia 59: Linia 59:
*Załoga: 2 (pilot, obserwator)
*Załoga: 2 (pilot, obserwator)


[[Kategoria:Angielskie samoloty myśliwskie]]
[[Kategoria:Brytyjskie samoloty myśliwskie]]


[[en:Fairey Firefly]]
[[en:Fairey Firefly]]

Wersja z 20:56, 11 cze 2005

Fairey Fireflyangielski pokładowy samolot myśliwski i rozpoznawczy, zbudowany w 1941 roku w wytwórnie Fairey Aviation Co. Ltd

Plik:Fairey Firefly01.JPG
Samolot Fairey Firefly (zdjęcie z 2002 roku)
Plik:Fairey Firefly02.JPG
Samolot Fairey Firefly ze złożonymi skrzydłami. (zdjęcie z 2002)

Historia

Po zbudowaniu w wytwórni Fairey Aviation Co. Ltd. myśliwca pokładowego Fairey Fulmar w styczniu 1940 roku, w wytwórni przystąpiono do dalszych prac mających na celu uzyskanie lepszych osiągów, sylwetkę samolotu zmodyfikowano oraz przystosowano do silnika rzędowego Rolls-Royce Griffon II o większej mocy. Ponadto samolot wyposażono w silniejsze uzbrojenie składające się z czterech działek kal. 20 mm, bomb i pocisków rakietowych. Prototyp tak zbudowanego dwumiejscowego samolotu myśliwsko-rozpoznawczego nazwano Fairey Firefly. Został on oblatany w dniu 22 grudnia 1941 roku. Podczas prób w locie prototyp potwierdził większość założeń konstruktorów, charakteryzował się dobrymi właściwościami pilotażowymi, a co szczególnie ważne miał wystarczające osiągi.

W kadłubie za silnikiem mieściła się kabina pilota, za nią znajdował się zbiornik paliwa o pojemności 664 dm³, a tuż za nim kabina obserwatora, w której za fotelem we wnęce przewidziano miejsce dla kamery fotograficznej F.24. W każdym skrzydle, przy kadłubie, między krawędziami natarcia a przednim dźwigarem, wnetrze zajmował zbiornik paliwa o pojemności 104,5 dm³, na zewnątrz głównych goleni i kół podwozia wmontowano działka. Pod każdym skrzydłem na zamkach można było podwieszać 1 bombę i 4 niekierowane pociski rakietowe. W połowie rozpiętości prawego skrzydła w krawędzi natarcia umieszczono kamerę fotograficzną G.45.

Pod koniec 1942 roku prototyp przeszedł próby na pokładzie angielskiego lotniskowca HMS Illustrious. Podczas nich osiągnął prędkość maksymalna ponad 500 km/h. Również uzbrojenie zadało egzamin.

Po uzyskaniu zamówień na ten samolot złożonych przez angielską marynarkę wojenną, przystąpiono w dniu 4 marca 1943 roku do produkcji seryjnej samolotu myśliwskiego Fairey Firefly F Mk I. Samoloty Firefly były produkowane w różnych wersjach i odmianach. W okresie II wojny światowej produkowano jeszcze wersje FR – myśliwsko-rozpoznawcze wyposażone w radar i NF – myśliwców nocnych.

Produkcje seryjną samolotów zakończono 20 marca 1956 roku.

Wersje samolotu Fairey Firefley:

  • F Mk I – wersja podstawowa pokładowego samolotu myśliwskiego
  • F Mk IA – wersja podstawowa przystosowana do rozpoznania i wyposażona w radar ASH
  • NF Mk I – wersja myśliwca nocnego wyposażona w radar AI Mk 10
  • FR Mk I – wersja rozpoznawcza wyposażona w radar ASH
  • NF Mk II – wersja samolotu myśliwskiego nocnego, wyposazona w radar AI Mk 10
  • F Mk III – prototyp wyposażony w silnik Rolls-Royce Griffon 61
  • F Mk IV – wersja myśliwska wyposażona w silnik Rolls-Royce Griffon 74 o mocy 2100 KM
  • FR Mk IV – wersja rozpoznawcza wyposażona w silnik Rolls-Royce Griffon 74 o mocy 2100 KM
  • NF Mk 5 – wersja myśliwca nocnego
  • FR Mk 6 i AS 6 – wersje rozpoznawcze powojenne
  • oraz wersje treningowe tych samolotów oznaczone literą T oraz do holowania celów oznaczone TT

Łącznie w latach 1936 – 1956 wyprodukowano we wszystkich wersjach 1702 samoloty Fairey Firefly.

Użycie w lotnictwie

Pierwsze egzemplarze samolotów Fairey Firefly F Mk I otrzymał 1770 dywizjon RAF w dniu 1 października 1943 roku, a następnym dywizjonem był sformowany w dniu 1 lutego 1944 roku 1771 dywizjon. Dywizjon ten zaokrętowano na brytyjski lotniskowiec HMS Indefatigable, będącego unowocześnionym i zmodyfikowanym lotniskowcem klasy HMS Illustrious. Dywizjony te wzięły udział w operacji „Mascot” - tropienia niemieckiego pancernika „Tripitz” na wodach Norwegii.

Po II wojnie światowej samoloty Fairey Firefly wzięły jeszcze udział w wojnie koreańskiej stacjonując na lotniskowcach brytyjskich i australijskich. Ostatecznie zostały wycofane ze służby liniowej w 1958 roku.

Opis konstrukcji

Samolot Fairey Firefly F Mk I był dwumiejscowym pokładowym samolotem myśliwskim, dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Podwozie klasyczne – chowane w locie. Napęd silnik rzędowy, śmigło trójłopatowe

Dane taktyczno-techniczne samolotu Fairey Firefly F Mk I

  • Masa
    • własna: 4048 kg
    • całkowita (w locie): 6481 kg
  • Wymiary
    • rozpiętość:
      • całkowita: 13,56 m
      • ze złożonymi skrzydłami: 4,88 m
    • długość: 11,47 m
    • wysokość: 4,74 m
    • powierzchnia nośna: 30,47 m²
  • Napęd: 1 silnik rzędowy 12-cylindrowy Rolls-Royce Griffon IIB o mocy 1735 KM (1277 kW)
  • Uzbrojenie:
    • 4 działka kal. 20 mm Hispano-Suiza
    • 8 niekierowanych pocisków rakietowych o masie 27,2 kg i 2 bomby o masie 226,5 kg lub 2 bomby o masie 453,6 kg każda (łączna waga bomb 900 kg)
  • Osiągi
    • prędkość maksymalna: 513 km/h
    • prędkość wznoszenia: 9,7 m/s
    • pułap: 8840 m
    • zasięg: 2195 km
  • Załoga: 2 (pilot, obserwator)