290 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

290 Dywizja Strzelecka
290-я стрелковая дивизия
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	lipiec 1941
Rozformowanie	wrzesień 1946
Nazwa wyróżniająca	Mohylewska
	Dowódcy
Pierwszy	płk Nikołaj Riakin
Ostatni	płk Nikołaj Wiaznikowcew
	Działania zbrojne
	II wojna światowa bitwa pod Moskwą; bitwa pod Lenino; operacja berlińska;
	Organizacja
Numer	JW PP 06415
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	50 Armia, 3 Armia
	Odznaczenia

290 Dywizja Strzelecka (ros. 290-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

Sformowana w lipcu 1941 roku w Kalazinie. Walczyła m.in. pod Lenino współdziałając z polską 1 Dywizją Piechoty.

Rozformowana we wrześniu 1946 roku w Czausach.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

878 Ostrołęcki, odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru i Orderem Suworowa III klasy Pułk Strzelecki (JW PP 49867)
882 odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Kutuzowa III klasy i Orderem Aleksandra Newskiego Pułk Strzelecki (JW PP 41144)
885 Olsztyński, odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Suworowa III klasy i Orderem Kutuzowa III klasy Pułk Strzelecki (JW PP 29467)
827 pułk artylerii haubic (do 20 listopada 1941); 1420 pułk artylerii lekkiej (22 stycznia 1942 przemianowany na 112 pułk artylerii lekkiej) (poczta polowa 26131)
355 samodzielny dywizjon przeciwpancerny (JW PP 14147)
374 kompania rozpoznawcza
570 batalion saperów (JW PP 01896)
723 samodzielny batalion łączności (433 samodzielna kompania łączności)
291 batalion medyczno-sanitarny (JW PP 29522)
samodzielny batalion karabinów maszynowych (JW PP 01875)
samodzielna kompania szkolna (JW PP 30719)
356 samodzielna kompania chemiczna (JW PP 06559)
445 kompania transportu samochodowego
specjalny oddział NKWD (JW PP 28773)
508 piekarnia polowa
744 dywizyjny lazaret weterynaryjny
950 poczta polowa (JW PP 66529)
814 polowa kasa Gosbanku (JW PP 38539)

płk Nikołaj Riakin (12.07.1941 - 10.01.1942),
płk Wasilij Chochłow (11.01.1942 - 28.02.1942),
płk Filipp Poczema (01.03.1942 - 10.05.1942),
płk Nikołaj Dudnikow (11.05.1942 - 19.07.1942),
płk Jurij Prokofiew (23.07.1942 - 14.08.1942),
płk Grigorij Kanaczadze (15.08.1942 - 09.11.1942),
płk (od 14.02.1943 - generał major) Jurij Prokofiew (10.11.1942 - 04.08.1943),
płk Izaak Gasparian (05.08.1943 - 24.10.1943),
płk Siergiej Klimachin (25.10.1943 - 22.12.1943),
płk (od 22.02.1944 - generał major) Izaak Gasparian (23.12.1943 - 06.11.1944),
płk Iwan Kalnyj (07.11.1944 - 21.01.1945),
płk Aleksandr Salnikow (22.01.1945 - 24.01.1945),
płk Nikołaj Wiaznikowcew (25.01.1945 - do rozwiązania Dywizji).

Robert Forczyk, Howard Gerrard: Moskwa 1941. Pierwsza porażka Hitlera. Kraków: 2008. ISBN 978-83-7396-709-0.