Desirae Krawczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Desirae Krawczyk
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1994
Palm Desert

Wzrost

170 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

752 (9 października 2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

9 (10 kwietnia 2023)

Australian Open

QF (2023)

Roland Garros

F (2020)

Wimbledon

SF (2022)

US Open

SF (2021)

Desirae Krawczyk (ur. 11 stycznia 1994 w Palm Desert) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2021, Wimbledonu 2021 i 2022 oraz US Open 2021 w grze mieszanej, finalistka French Open 2020 w grze podwójnej, zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej. Jest córką Polaka i Filipinki[1].

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Desirae Krawczyk nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Ranking na koniec roku 769 893

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 3R 2R 3R 3R QF 3R 0 / 6 12 – 6
French Open A A A 3R F 1R 2R 3R 0 / 5 10 – 5
Wimbledon A A Q1 2R NH 1R SF 2R 0 / 4 6 – 4
US Open A A 2R 1R 1R SF QF 2R 0 / 6 9 – 5
Ranking na koniec roku 700 143 67 37 25 17 16 0 / 21 37 – 20

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R SF 1R SF F 0 / 5 10 – 5
French Open A A A A NH W QF 1R 1 / 3 5 – 2
Wimbledon A A A 1R NH W W 1R 2 / 4 10 – 2
US Open A A A 2R NH W 2R A 1 / 3 7 – 2
4 / 15 32 – 11

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 20 (10–10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 8 kwietnia 2018 Monterrey Twarda Meksyk Giuliana Olmos Wielka Brytania Naomi Broady
Hiszpania Sara Sorribes Tormo
6:3, 4:6, 8–10
Zwyciężczyni 1. 22 lipca 2018 Gstaad Ceglana Chile Alexa Guarachi Hiszpania Lara Arruabarrena
Szwajcaria Timea Bacsinszky
4:6, 6:4, 10–6
Finalistka 2. 2 marca 2019 Acapulco Twarda Meksyk Giuliana Olmos Białoruś Wiktoryja Azaranka
Zheng Saisai
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 16 czerwca 2019 Nottingham Trawiasta Meksyk Giuliana Olmos Australia Ellen Perez
Australia Arina Rodionowa
7:5, 7:6(5)
Zwyciężczyni 3. 29 lutego 2020 Acapulco Twarda Meksyk Giuliana Olmos Ukraina Kateryna Bondarenko
Kanada Sharon Fichman
6:3, 7:6(5)
Zwyciężczyni 4. 13 września 2020 Stambuł Ceglana Chile Alexa Guarachi Australia Ellen Perez
Australia Storm Sanders
6:1, 6:3
Finalistka 3. 11 października 2020 French Open Ceglana Chile Alexa Guarachi Węgry Tímea Babos
Francja Kristina Mladenovic
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 5. 27 lutego 2021 Adelaide Twarda Chile Alexa Guarachi Stany Zjednoczone Hayley Carter
Brazylia Luisa Stefani
6:7(4), 6:4, 10–3
Finalistka 4. 13 marca 2021 Guadalajara Twarda Meksyk Giuliana Olmos Australia Ellen Perez
Australia Astra Sharma
4:6, 4:6
Finalistka 5. 25 kwietnia 2021 Stuttgart Ceglana (hala) Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Australia Ashleigh Barty
Stany Zjednoczone Jennifer Brady
4:6, 7:5, 5–10
Zwyciężczyni 6. 29 maja 2021 Strasburg Ceglana Chile Alexa Guarachi Japonia Makoto Ninomiya
Yang Zhaoxuan
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 7. 24 kwietnia 2022 Stuttgart Ceglana (hala) Holandia Demi Schuurs Stany Zjednoczone Coco Gauff
Zhang Shuai
6:3, 6:4
Finalistka 6. 7 maja 2022 Madryt Ceglana Holandia Demi Schuurs Kanada Gabriela Dabrowski
Meksyk Giuliana Olmos
6:7(1), 7:5, 7–10
Zwyciężczyni 8. 9 kwietnia 2023 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Danielle Collins Meksyk Giuliana Olmos
Japonia Ena Shibahara
0:6, 6:4, 14–12
Zwyciężczyni 9. 23 kwietnia 2023 Stuttgart Ceglana (hala) Holandia Demi Schuurs Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Meksyk Giuliana Olmos
6:4, 6:1
Finalistka 7. 27 maja 2023 Strasburg Ceglana Meksyk Giuliana Olmos Xu Yifan
Yang Zhaoxuan
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 1 lipca 2023 Eastbourne Trawiasta Holandia Demi Schuurs Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
6:2, 6:4
Finalistka 8. 13 sierpnia 2023 Montreal Twarda Holandia Demi Schuurs Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
4:6, 6:4, 11–13
Finalistka 9. 17 lutego 2024 Doha Twarda Stany Zjednoczone Caroline Dolehide Holandia Demi Schuurs
Brazylia Luisa Stefani
4:6, 2:6
Finalistka 10. 3 marca 2024 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
1:6, 2:6

Gra mieszana 5 (4–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 10 czerwca 2021 French Open Ceglana Wielka Brytania Joe Salisbury Rosja Jelena Wiesnina
Rosja Asłan Karacew
2:6, 6:4, 10–5
Zwyciężczyni 2. 11 lipca 2021 Wimbledon Trawiasta Wielka Brytania Neal Skupski Wielka Brytania Harriet Dart
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:2, 7:6(1)
Zwyciężczyni 3. 11 września 2021 US Open Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Meksyk Giuliana Olmos
Salwador Marcelo Arévalo
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 4. 7 lipca 2022 Wimbledon Trawiasta Wielka Brytania Neal Skupski Australia Samantha Stosur
Australia Matthew Ebden
6:4, 6:3
Finalistka 1. 26 stycznia 2024 Australian Open Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Hsieh Su-wei
Polska Jan Zieliński
7:6(5), 4:6, 9–11

Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 listopada 2018 Houston Twarda Meksyk Giuliana Olmos Stany Zjednoczone Maegan Manasse
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:1, 4:6, 8–10

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 Faza grupowa Chile Alexa Guarachi Hsieh Su-wei
Belgia Elise Mertens

Kanada Sharon Fichman
Meksyk Giuliana Olmos
Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:7(3), 2:6

0:6, 6:3, 11–9

7:5, 6:7(3), 7–10
2022 Półfinał Holandia Demi Schuurs Wieronika Kudiermietowa
Belgia Elise Mertens
1:6, 1:6
2023 Faza grupowa Holandia Demi Schuurs Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara

Australia Storm Hunter
Belgia Elise Mertens

Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
5:7, 2:6

2:6, 3:6

2:6, 5:7

Historia występów w turniejach WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Desirae Krawczyk nigdy nie wystąpiła w turnieju rangi WTA 1000, a tylko jeden raz w karierze zagrała w głównej drabince turnieju niższej rangi WTA Tour.

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria
do 2020
2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A NH RR SF RR 0 / 3 3 – 7
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier P A P A P A 500 SF 1R 0 / 2 2 – 2
Katar Doha Premier 5/Premier A P A P A 500 2R 500 F 0 / 2 5 – 2
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A 1R NH 2R 2R 2R 0 / 4 3 – 4
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A 1R NH 1R 2R 1R 0 / 4 1 – 4
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A 1R NH 2R F 1R 0 / 4 5 – 4
Włochy Rzym Premier 5 A A A 1R 1R 1R SF SF 0 / 5 4 – 5
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A 1R NH QF QF F 0 / 4 8 – 4
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A 1R 2R 1R SF QF 0 / 5 5 – 5
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 2R A 500 0 / 1 1 – 1
Wuhan Premier 5 A A A 2R Nie rozegrano 0 / 1 1 – 1
Pekin Premier Mandatory A A 1R 1R Nie rozegrano 1R 0 / 3 0 – 3
0 / 35 35 – 35

Finały turniejów rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra podwójna 11 (6–5)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 18/09/2016 Portugalia Ponta Delgada 10 000 Ceglana Rosja Elina Vikhryanova Niemcy Katharina Hering
Kambodża Andrea Ka
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 15/01/2017 Francja Fort-de-France 15 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Francja Sara Cakarevic
Francja Emmanuelle Salas
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2. 28/01/2017 Francja Saint-Martin 15 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Holandia Chayenne Ewijk
Holandia Rosalie van der Hoek
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 3. 15/04/2017 Meksyk Irapuato 25 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Stany Zjednoczone Ronit Yurovsky
Meksyk Marcela Zacarías
6:1, 6:0
Zwyciężczyni 4. 19/05/2017 Korea Południowa Inczon 25 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Korea Południowa Choi Ji-hee
Korea Południowa Kim Na-ri
6:3, 2:6, 10–8
Zwyciężczyni 5. 29/07/2017 Stany Zjednoczone Sacramento 60 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Serbia Jovana Jakšić
Białoruś Wiera Łapko
6:1, 6:2
Finalistka 2. 19/08/2017 Kanada Vancouver 100 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Australia Jessica Moore
Wielka Brytania Jocelyn Rae
1:6, 5:7
Finalistka 3. 17/03/2018 Meksyk Irapuato 25 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Chile Alexa Guarachi
Nowa Zelandia Erin Routliffe
6:4, 2:6, 6–10
Zwyciężczyni 6. 18/08/2018 Kanada Vancouver 100 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Ukraina Kateryna Kozłowa
Holandia Arantxa Rus
6:2, 7:5
Finalistka 4. 03/11/2018 Stany Zjednoczone Tyler 80 000 Twarda Meksyk Giuliana Olmos Stany Zjednoczone Nicole Gibbs
Stany Zjednoczone Asia Muhammad
6:3, 3:6, 12–14
Finalistka 5. 01/02/2020 Australia Burnie 60 000 Twarda Stany Zjednoczone Asia Muhammad Australia Ellen Perez
Australia Storm Sanders
3:6, 2:6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kyrgios is ‘good guy’, says Wimbledon partner. france24.com, 2019-07-05. [dostęp 2020-10-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]