ESO 243-49 HLX-1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galaktyka ESO 243-49 wraz z zaznaczoną kółkiem czarną dziurą HLX-1 (HST)

ESO 243-49 HLX-1 – pierwsza potwierdzona czarna dziura o masie pośredniej[1].

Obiekt HLX-1 (ang. Hyper-Luminous X-ray source – superjasne źródło promieniowania rentgenowskiego) został odkryty w 2009 roku za pomocą teleskopu kosmicznego XMM-Newton, należącego do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Znajduje się około 290 milionów lat świetlnych od Ziemi. Jego masa szacowana jest na około 20 tysięcy M[2].

Pierwotnie czarna dziura należała najprawdopodobniej do galaktyki karłowatej, ale po zderzeniu galaktyk została wchłonięta przez większą galaktykę ESO 243-49. Czarna dziura otoczona jest młodymi, niebieskimi gwiazdami, które powstały w wyniku kolizji galaktyk przez zagęszczenie kosmicznego gazu[2].

Ponieważ trajektoria czarnej dziury nie jest jeszcze poznana, trudno przewidzieć jej przyszły los. Może ona poruszając się po spirali dotrzeć do jądra wielkiej galaktyki i ostatecznie połączyć się z supermasywną czarną dziurą znajdującą się w jej jądrze lub też może się poruszać po stabilnej orbicie wokół większej galaktyki. Prawdopodobnie niedługo – w miarę jak czarna dziura zużyje zapasy gazu – przestanie ona jasno świecić w paśmie rentgenowskim.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • GCIRS 13E – wcześniej odkryty kandydat na czarną dziurę o masie pośredniej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Belching black hole proves a biggie. phys.org, 2012-07-09. [dostęp 2012-07-10]. (ang.).
  2. a b Black Hole Came from a Shredded Galaxy. harvard.edu, 2012-02-15. [dostęp 2012-02-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]