Ferdynand IV Pozwany

Ferdynand IV Pozwany

Pomnik Ferdynanda IV w Madrycie
Król Kastylii i Leónu
Okres	od 1295 do 1312
Poprzednik	Sancho IV Odważny
Następca	Alfons XI
Dane biograficzne
Dynastia	burgundzka
Data urodzenia	6 grudnia 1285
Data śmierci	7 września 1312
Ojciec	Sancho IV Odważny
Matka	Maria de Molina
Żona	Konstancja
Dzieci	Eleonora Konstancja Alfons XI

Ferdynand IV Pozwany (hiszp. Fernando IV el Emplazado, ur. 6 grudnia 1285, zm. 7 września 1312) – król Kastylii i Leónu w latach 1295–1312.

Był synem Sancha IV Odważnego i Marii de Molina.

W chwili śmierci ojca był 9-letnim dzieckiem i tylko dzięki wysiłkom matki i sporom pomiędzy arystokratycznymi rodami Haro i Lara udało mu się zachować tron. Aragonia w końcu przestała popierać synów Ferdynanda de la Cerda (infantes de Ia Cerda) w zamian za ustępstwa terytorialne w Murcji. W 1309 zdobył Gibraltar z aragońską pomocą. Zmarł nagle podczas przygotowań do ataku na Grenadę.

Jego przydomek był wynikiem sprawy dwóch braci o nazwisku Carvajal, których skazał na śmierć i którzy przed swoją śmiercią wezwali go na sąd boski na dowód swej niewinności. Prawdziwość tej historii budzi jednak wątpliwości, nie pochodzi bowiem od ludzi współczesnych Ferdynandowi i przywodzi na myśl podobną historię Jakuba de Molay. Legenda ta została przedstawiona na obrazie malarza José Casady del Alisala pt. Ostatnie chwile Ferdynanda IV Pozwanego.

W 1302 poślubił Konstancję córkę Dionizego Portugalskiego i Izabeli Aragońskiej. Z małżeństwa tego narodziło się 3 dzieci:

• Eleonora (1307–1359) żona Alfonsa IV Aragońskiego,
• Konstancja (1308–1310),
• Alfons XI (1311–1350) następca Ferdynanda na tronie Kastylii i Leónu.