Fernando de Valdés y Salas
| Biskup | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1483 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1568 |
| Arcybiskup Sewilli | |
| Okres sprawowania |
1546–1568 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
18 października 1529 |
| Data konsekracji |
18 października 1529 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy |
Diego Ramírez de Villaescua de Haro | ||||
| |||||
Fernando de Valdés y Salas (ur. w 1483 w Salas, zm. 9 grudnia 1568 w Madrycie) – hiszpański biskup katolicki, wielki inkwizytor Hiszpanii w latach 1547–1566.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1483 roku w Salas[1]. Studiował prawo w Salamance, a w 1515 roku uzyskał licencjat z prawa kanonicznego[2]. W 1525 roku wyjechał do Flandrii, gdzie poznał cesarza Karola V, a pięć lat później został członkiem hiszpańskiej inkwizycji[2]. 24 maja 1529 roku został wybrany biskupem Elne, a 18 października przyjął sakrę[1]. Rok później został przeniesiony do diecezji Ourense i pozostał tam przez dwa lata[1]. Pełnił także funkcję biskupa Oviedo w latach 1532–1539, León (1539) i Sigüenzy (1539–1546)[1]. 27 sierpnia 1546 roku został arcybiskupem Sewilli[1]. Rok później został wielkim inkwizytorem Hiszpanii i nakazał cenzurować takie osoby jak Ludwik z Grenady, Jan z Ávili, Franciszek Borgiasz i Erazm z Rotterdamu[2]. Zarządził aresztowanie i proces arcybiskupa Toledo Bartolomé Carranzy[2]. Zmarł 9 grudnia 1568 roku w Madrycie[2][1].