Friedrich Dotzauer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich Dotzauer
Ilustracja
Friedrich Dotzauer, litografia Josefa Kriehubera
Imię i nazwisko

Justus Johann Friedrich Dotzauer

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1783
Häselrieth

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

6 marca 1860
Drezno

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, wiolonczelista

Justus Johann Friedrich Dotzauer[1][2] (ur. 20 stycznia 1783 w Häselrieth koło Hildburghausen, zm. 6 marca 1860 w Dreźnie[1][2]) – niemiecki wiolonczelista i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się gry na klawesynie i skrzypcach u Johanna Petera Heuschkela i Johanna Andreasa Gleichmanna, gry na wiolonczeli u Paula Hessnera oraz kompozycji u Johanna Caspara Rüttingera[2]. Debiutował w 1798 roku z orkiestrą dworską, rok później odbył uzupełniające studia w Meiningen u Johanna Jacoba Kriegcka[2]. Od 1801 do 1805 roku był członkiem orkiestry książęcej w Meiningen[1][2]. W latach 1811–1852 był członkiem kapeli dworskiej w Dreźnie, od 1821 roku pełnił funkcję jej pierwszego wiolonczelisty[1][2]. Do grona jego uczniów należeli Carl Schuberth, Carl Drechsler i Friedrich August Kummer[1][2].

Komponował symfonie, uwertury, koncerty wiolonczelowe, msze, był też autorem opery Graziosa (wyst. Drezno 1841)[2]. Jego twórczość ma konwencjonalny i pozbawiony rysów indywidualnych charakter, po śmierci kompozytora popadła w zapomnienie[1][2]. Ponadto był autorem licznych ćwiczeń i utworów o przeznaczeniu pedagogicznym do nauki gry na wiolonczeli[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 441. ISBN 83-224-0223-6.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 925. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]