Iryna Buriaczok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iryna Buriaczok
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1986
Chersoń

Wzrost

181 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

183 (14 czerwca 2010)

Roland Garros

2Q (2010)

Wimbledon

1Q (2010)

US Open

1Q (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

66 (17 marca 2014)

Australian Open

1R (2014)

Roland Garros

1R (2013, 2014)

Wimbledon

1R (2013, 2014)

US Open

1R (2013)

Iryna Buriaczok (ukr. Ірина Бурячок, ur. 5 lipca 1986) – ukraińska tenisistka.

W zawodowych rozgrywkach zadebiutowała w maju 2002 roku, biorąc udział w turnieju ITF w węgierskim Segedynie. Zagrała tam w kwalifikacjach do turnieju głównego i wygrała pierwszy mecz ale w drugim pokonała ją Ana Jovanović. W tym samym roku zagrała jeszcze w kwalifikacjach do kilku turniejów, między innymi w Poznaniu, Kędzierzynie-Koźlu i Gdyni, ale w żadnym z nich nie udało jej się zagrać w fazie głównej. Zrealizowała to w roku następnym, we Lwowie, gdzie najpierw wygrała kwalifikacje a potem osiągnęła drugą rundę w turnieju głównym.

W 2005 roku wygrała swój pierwszy w karierze turniej w grze deblowej w portugalskim Portimão, gdzie w parze z Olgą Panową, pokonała parę Anaïs Laurendon i Linda Smoleňáková. W tym samym roku doszła też do finału gry pojedynczej w Ramat ha-Szaron, ale przegrała w nim z Ivetą Gerlovą. Pierwszy turniej w singlu wygrała w 2006 roku, w chorwackim Cavtat, w którym w finale pokonała Belgijkę Caroline Maes.

W sumie wygrała cztery turnieje w grze singlowej i trzynaście w grze deblowej rangi ITF.

W lipcu 2009 roku zagrała po raz pierwszy w turnieju WTA Tour w Båstad. Wygrała tam kwalifikacje, pokonując w decydującym meczu Lilię Osterloh i zagrała jeden mecz z fazie głównej turnieju z Mariją Kirilenko, który przegrała 0:6, 4:6. W sierpniu tego samego roku spróbowała swoich sił w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego US Open, ale Chinka Zhang Shuai okazała się od niej lepsza już w pierwszej rundzie.

W 2010 roku wzięła udział w kwalifikacjach do French Open, gdzie pokonała w pierwszej rundzie Hiszpankę Evę Fernández Brugues a przegrała w drugiej z Rumunką Monicą Niculescu. Było to jej największe osiągnięcie w historii występów w Wielkim Szlemie w grze pojedynczej.

W 2012 roku zwyciężyła w pierwszym turnieju WTA, a miało to miejsce w Baku, kiedy razem z Waleriją Sołowjową pokonały 6:3, 6:2 Evę Birnerovą i Albertę Brianti.

Na początku stycznia 2013 roku, również z Sołowjową, doszła do finału w Shenzhen, gdzie uległy 0:6, 5:7 parze Chan Hao-chingChan Yung-jan. W lipcu obroniła tytuł wywalczony w Baku. Razem z Oksaną Kalasznikową pokonały w finale wynikiem 4:6, 7:6(3), 10–4 parę Eleni DaniiliduAleksandra Krunić.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 28 lipca 2012 Baku Twarda Rosja Walerija Sołowjowa Czechy Eva Birnerová
Włochy Alberta Brianti
6:3, 6:2
Finalistka 1. 5 stycznia 2013 Shenzhen Twarda Rosja Walerija Sołowjowa Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
0:6, 5:7
Zwyciężczyni 2. 28 lipca 2013 Baku Twarda Gruzja Oksana Kalasznikowa Grecja Eleni Daniilidu
Serbia Aleksandra Krunić
4:6, 7:6(3), 10–4
Finalistka 2. 27 września 2013 Ningbo Twarda Gruzja Oksana Kalasznikowa Chan Yung-jan
Zhang Shuai
2:6, 1:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]