Jaume Munar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaume Munar
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1997
Santanyí

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2014

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Javier Fernandez, Miguel Sanchez

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

52 (20 maja 2019)

Australian Open

2R (2020, 2024)

Roland Garros

2R (2018, 2021, 2022)

Wimbledon

2R (2022, 2023)

US Open

2R (2018)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

149 (10 lutego 2020)

Australian Open

2R (2020)

Roland Garros

2R (2023)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

2R (2022)

Jaume Antoni Munar Clar (ur. 5 maja 1997 w Santanyí) – hiszpański tenisista.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Występując w gronie juniorów, został finalistą French Open 2014 w grze pojedynczej, przegrywając finałowy mecz z Andriejem Rublowem. W deblu wygrał French Open 2015, mając za partnera Álvara Lópeza San Martína. Dnia 26 stycznia 2015 był klasyfikowany na miejscu nr 3. w klasyfikacji juniorów.

Zawodowym tenisistą Munar został w 2014 roku. W grze pojedynczej wygrał osiem turniejów o randze ATP Challenger Tour.

Zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej Munar osiągnął po jednym finale zawodów rangi ATP Tour.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 52. miejscu (20 maja 2019), a w klasyfikacji gry podwójnej na 149. pozycji (10 lutego 2020).

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 11 kwietnia 2021 Marbella Ceglana Hiszpania Pablo Carreño-Busta 1:6, 6:2, 4:6

Gra podwójna (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 14 marca 2021 Santiago Ceglana Argentyna Federico Delbonis Włochy Simone Bolelli
Argentyna Máximo González
6:7(4), 4:6

Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 sierpnia 2017 Segowia Twarda Australia Alex de Minaur 6:3, 6:4
Zwycięzca 2. 9 czerwca 2018 Prościejów Ceglana Serbia Laslo Đere 6:1, 6:3
Zwycięzca 3. 17 czerwca 2018 Caltanissetta Ceglana Włochy Matteo Donati 6:2, 7:6(2)
Zwycięzca 4. 10 listopada 2019 Montevideo Ceglana Argentyna Federico Delbonis 7:5, 6:2
Zwycięzca 5. 18 października 2020 Lizbona Ceglana Portugalia Pedro Sousa 7:6(3), 6:2
Zwycięzca 6. 31 stycznia 2021 Antalya Ceglana Włochy Lorenzo Musetti 6:7(7), 6:2, 6:2
Zwycięzca 7. 3 kwietnia 2022 Marbella Ceglana Argentyna Pedro Cachín 6:2, 6:2
Zwycięzca 8. 12 czerwca 2022 Perugia Ceglana Argentyna Tomás Martín Etcheverry 6:3, 4:6, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 7 czerwca 2014 French Open, Paryż Ceglana Rosja Andriej Rublow 2:6, 5:7

Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 czerwca 2015 French Open, Paryż Ceglana Hiszpania Álvaro López San Martín Stany Zjednoczone William Blumberg
Stany Zjednoczone Tommy Paul
6:4, 6:2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]