Karl-Heinz Henrichs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karl-Heinz Henrichs
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1942
Schermbeck

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 2008
Bocholt

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
srebro Meksyk 1968 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
Mistrzostwa świata
złoto Paryż 1964 druż. na dochodzenie
srebro Liège 1963 druż. na dochodzenie
srebro Frankfurt 1966 druż. na dochodzenie
brąz Amsterdam 1967 druż. na dochodzenie

Karl-Heinz Henrichs (ur. 1 lipca 1942 w Schermbeck – zm. 3 kwietnia 2008 w Bocholt) – niemiecki kolarz torowy reprezentujący Niemcy Zachodnie, dwukrotny medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach olimpijskich w Tokio sportowcy RFN i NRD startowali pod jedną flagą, a Henrichs wspólnie z kolegami triumfował w drużynowym wyścigu na dochodzenie. Cztery lata później, podczas igrzysk w Meksyku zajął drugie miejsce w tej samej konkurencji, już w barwach RFN. Na ostatnim okrążeniu finałowego wyścigu Jürgen Kißner zaczął odstawać i kiedy Henrichs go mijał lekko pchnął kolegę z zespołu do przodu. Niemcy na mecie wyprzedzili Duńczyków o 3,5 sekundy. Kißner urodził się w NRD i reprezentanci tego kraju złożyli protest, twierdząc, że wspomniane pchnięcie jest niezgodne z regulaminem. Po 15 minutach narady sędziowie zdyskwalifikowali drużynę RFN, złoto przyznali Duńczykom, srebro Włochom, a brąz ZSRR. Wtedy to reprezentacja RFN złożyli protest, zauważając, że drużyny Włoch i ZSRR nie powinny być klasyfikowane przed nimi. Po kolejnej konferencji złoto przyznano Duńczykom, a brąz Włochom, drugie miejsce pozostawiając puste. Dopiero na spotkaniu Międzynarodowej Unii Kolarskiej w listopadzie 1968 roku reprezentantom RFN przyznano srebrne medale. W drużynowym wyścigu na dochodzenie był medalistą mistrzostw świata amatorów. Sięgał po złoto (MŚ 1964 w Paryżu), srebro (MŚ 1963 w Liège i MŚ 1966 we Frankfurcie) i brąz (MŚ 1967 w Amsterdamie).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]