Konstytucja Rosji z 1918

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstytucja Rosji z 1918

Konstytucja Rosji z 1918konstytucja Rosji bolszewickiej, która została uchwalona po rewolucji październikowej 10 lipca 1918 roku przez V Wszechrosyjski Zjazd Rad.

Postanowienia[edytuj | edytuj kod]

  • Państwo zostało określone mianem Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.
  • Najwyższą władzę w państwie sprawował Wszechrosyjski Zjazd Rad Delegatów Robotniczych, Chłopskich, Czerwonoarmijskich i Żołnierskich. Miał on być zwoływany minimum dwa razy w roku.
  • W okresie między zjazdami najwyższą władzę sprawował Wszechrosyjski Centralny Komitet Wykonawczy. Był on najwyższym organem ustawodawczym, zarządzającym i kontrolnym państwa. Powoływał rząd bolszewicki – Radę Komisarzy Ludowych.
  • Podstawowym celem polityki zagranicznej miało być zwycięstwo socjalizmu we wszystkich krajach.
  • Obywatelom zostały przyznane podstawowe wolności (słowa, druku, zrzeszania się ludzi pracujących itd.).
  • Każdy obywatel miał też wiele obowiązków. Podstawowym był obowiązek pracy – art. 18 konstytucji „Kto nie pracuje, ten nie je”.
  • Brak monteskiuszowskiego podziału władzy, ogólnikowość i ideologizm. Ustawa zasadnicza wprowadzała chaos prawny, a praktyka konstytucyjna znacznie różniła się od przepisów.

W warunkach terroru bolszewickiego konstytucja była atrapą ideologiczną, bez znaczenia w praktyce państwa totalitarnego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]