Kosmatka brunatna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kosmatka brunatna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

sitowate

Rodzaj

kosmatka

Gatunek

kosmatka brunatna

Nazwa systematyczna
Luzula alpinopilosa (Chaix) Breistr.
Bull. Soc. Sci. Isère 61: 609 (1947)[3]
Synonimy
  • Luzula spadicea (All.) DC.)

Kosmatka brunatna (Luzula alpinopilosa) – gatunek rośliny należący do rodziny sitowatych (Juncaceae). Występuje na obszarach górskich w południowej i środkowej Europie (od Hiszpanii po Ukrainę)[3]. We florze Polski ma status gatunku rodzimego; rośnie w masywie Babiej Góry i w Tatrach[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Kwiatostan
Łodyga
Wiotka, nieowłosiona, o wysokości (wraz z kwiatostanem) 10-30 cm.
Liście
Płaskie, o zamkniętych pochwach, prawie nagie (owłosione co najwyżej przy nasadzie). Mają szerokość 2-7 mm i jasnozielony kolor.
Kwiaty
Zebrane w rozpierzchłą i rozgałęzioną wierzchotkę, w której kwiaty zebrane są po 2-6. Ich szypułki często zwisają. 1-2 podsadki są krótsze od kwiatostanu. Działki o kolorze ciemnobrunatnym lub prawie czarnym są ostro zakończone.
Owoc
Dłuższa od działek torebka. Czerwonawe nasiona mają długość ok. 1,3 mm i zaopatrzone są krótki wyrostek na szczycie.
Korzeń
Posiada krótkie, czołgające się kłącze.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. a b Luzula alpinopilosa (Chaix) Breistr., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-08-27].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 342, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.