Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu
125/54 z dnia 03.09.1954 roku[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół widziany z ulicy św. Wojciecha
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Opole

Adres

plac Kopernika

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu

Wezwanie

Matki Bożej Bolesnej, św. Wojciecha

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia oraz 15 września

Położenie na mapie Opola
Mapa konturowa Opola, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu”
Ziemia50°40′09″N 17°55′32″E/50,669167 17,925556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Tryptyk „Niepokalana Matka”

Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha, tzw. kościół „Na Górce” – najstarsza rzymskokatolicka świątynia parafialna, położona przy pl. Kopernika 12 w Opolu. Kościół należy do Parafii Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu w dekanacie Opole, diecezji opolskiej. Jest to budowla gotycka z barokowym wnętrzem i neoromańską fasadą[2].

3 września 1954 roku, pod numerem 125/54 kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół pochodzi z X wieku, który według legendy wybudowano w miejscu żarliwych kazań św. Wojciecha. W latach 1254–1295 pełnił funkcję kościoła parafialnego, a od 1304 do 1810 roku należał do dominikanów. Od 1923 roku ponownie pełni funkcję kościoła parafialnego. Początkowo znajdował się w jego miejscu kościół drewniany dominikanów, sprowadzonych do Opola w XIII wieku. W 1399 roku zbudowali oni kościół z cegły, w stylu gotyckim, który poświęcono w 1430 roku – nosił wówczas wezwanie Matki Boskiej i świętych Wojciecha, Jerzego, Dominika i Anny. W 1530 roku został przejęty przez ewangelików, następnie na rozkaz cesarza został zamknięty. Dominikanie odzyskali go w 1604 roku. W XVII wieku świątynia została zniszczona przez pożar, a następnie przez wojska szwedzkie podczas wojny trzydziestoletniej. W 1739 kościół przebudowano w stylu barokowym, pozostawiają północną nawę gotycką. W 1810 roku dobra zakonne zostały sekularyzowane, kościół stał się magazynem i częścią szpitala. Od 1820 roku ponownie zaczęto odprawiać nabożeństwa, a kościół został filią parafii św. Krzyża w Opolu. W 1875 roku dobudowano wieżę, wymieniono też dach. W latach 30. XX wieku przebudowano schody od strony rynku, ścianę frontową i wejście, jednocześnie podnosząc poziom posadzki o 1 metr. Wówczas także zbudowano główny ołtarz oraz stacje drogi krzyżowej, powiększono okna. Po II wojnie światowej dawna zakrystia została wyłączona z terenu szpitala i powróciła do kościoła, stając się kaplicą Matki Boskiej Częstochowskiej[3].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

  • Tryptyk z XIV wieku „Niepokalana Matka” w otoczeniu świętych męczennic: Agnieszki, Barbara, Cecylii, Katarzyny.
  • Obraz z XVII wieku w ołtarzu głównym przedstawiający legendarny pobyt św. Wojciecha w Opolu.
  • Obraz z XVII wieku przedstawiający Niepokalane Poczęcie NMP, przywieziony przez repatriantów z kolegiaty w Stanisławowie.
  • Barokowa tzw. kaplica częstochowska, prawdopodobnie z XVII wieku; obraz MB Częstochowskiej z Brodów (diecezja lwowska).
  • Kopia obrazu Matki Boskiej Piekarskiej z I połowy XIX wieku[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Nawa główna
    Nawa główna
  • Chór
    Chór
  • Ołtarz boczny
    Ołtarz boczny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-04-22].
  2. ↑ Historia kościoła „Na Górce”. [dostęp 2013-12-09].
  3. ↑ Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha. [dostęp 2013-12-10].
  4. ↑ Ks. Edward Kucharz : „Opolski Kościół na Górce”; Wydawnictwo Św. Krzyża, Opole 1998

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Dziewulski, Franciszek Hawranek: „Opole, monografia miasta”, Instytut Śląski, Opole 1975,
  • Urszula Popłonyk: „Opole”, Ossolineum, Wrocław – Warszawa – Kraków 1970,
  • Franciszek Idziowski: „Opole, dzieje miasta do 1863 roku”, Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2002,
  • Anna Pobóg – Lenartowicz: „Święty Wojciech”, Wydawnictwo WAM, Kraków 2002,
  • ks. Kazimierz Śmigiel: „Święty Wojciech w tradycji i kulturze europejskiej”, Prymasowe Wydawnictwo Gaudentinum, Gniezno 1992,
  • Ryszard Emmerling: „Opole, cztery pory roku”, Śląskie Wydawnictwo ADAN, Opole 2005,
  • Stanisław Sławomir Nicieja: „Wzgórze Uniwersyteckie w Opolu”, Wydawnictwo MS, Opole 2008,
  • ks. Edward Kucharz: „Opolski Kościół na Górce”, Wydawnictwo Św. Krzyża, Opole 1998.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Matki_Boskiej_Bolesnej_i_św._Wojciecha_w_Opolu&oldid=70523936”