Kratylos (dialog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kratylos – jeden z dialogów filozoficznych Platona. Zatytułowany został imieniem nauczyciela Platona, Kratylosa, zwolennika Heraklita. Dialog dotyczy zagadnień językoznawczych (później został opatrzony podtytułem O poprawności nazw). Jest uważany za jedno z pierwszych dzieł językoznawczych w historii; zajmuje się kwestią teorii i filozofii języka. Dialog Platona jest napisany w formie dyskusji trzech filozofów: Sokratesa, Hermogenesa i Kratylosa. Porusza problematykę tego, czy słowa mają charakter konwencjonalny (opierają się na umowie), czy też istnieje naturalny związek między słowem a treścią oznaczaną[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 325, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]